tag:blogger.com,1999:blog-3215617173012688836.post6804575702975692838..comments2023-10-09T15:16:00.564+03:00Comments on archaeopteryx: Η καταστολή της ζήτησης καυσίμων (που δεν είναι εφικτή με ΑΠΕ)archaeopteryxhttp://www.blogger.com/profile/01447933289803066497noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-3215617173012688836.post-10091268448721526522014-12-06T18:22:43.311+02:002014-12-06T18:22:43.311+02:00Η Ρωσική οικονομία καταρρέει. Είναι γνωστό ότι με ...Η Ρωσική οικονομία καταρρέει. Είναι γνωστό ότι με κάτω από 100 δολ. το βαρέλι αρχίζει να έχει πρόβλημα, κάτω από τα 80 μπαίνει σε τροχιά χρεοκοπίας. Ας πρόσεχε, δεν μπορεί να πηγαίνει να παίξει έναν γεωστρατηγικό ρόλο δυσανάλογο της οικονομικής (αλλά και στρατιωτικής) ισχύος της και να αναβιώσει το αυτοκρατορικό της μεγαλείο χωρίς σοβαρή οικονομία. Όσο για τον σοσιαλιστή Μαδούρο, αυτός πούλησε το πετρο-χρέος της Κούβας και του Αγίου Δομίνικου με έκπτωση στην Goldman-Sacks για να το εισπράξουν εκείνοι στο ακέραιο...<br /><br />Ενδιαφέροντα τα ερωτήματα. Όσον αφορά την Γερμανία, και γενικότερα την Β. Ευρώπη, νομίζω ότι η καταστολή ζήτησης εκπορεύεται από 2 διαφορετικές κατευθύνσεις: Μία με οικονομικό κίνητρο, και μία άλλη με ιδεολογικό-ηθικολογικό, και οι 2 όμως έχουν έναν κοινό ιδεολογικο-ηθικό παρονομαστή που καταλήγει να συγκλίνει σε κοινή συνισταμένη στην οικονομική πολιτική, έστω και από διαφορετικές αφετηρίες. Στην ουσία δεν υπάρχει ποτέ καθαρά “τεχνοκρατικός” μακροοικονομικός σχεδιασμός. Από την μία μπορεί να εξηγηθεί ως μία υπεραντίδραση στον πληθωρισμό (του '70 και '80 και για την Γερμανία επικαλούνται το φάσμα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης) η οποία αποσκοπεί στην “κάθαρση” της οικονομία και τον περιορισμό της σπατάλης, και την αντιστοίχιση αμοιβών με παραγωγικότητα. Όμως αυτά δεν αρκούν να εξηγήσουν την εμμονή (obsession). Από την άλλη, υπάρχει αυτό που έγινε με την εισαγωγή των ¨ανανεώσιμων πηγών”, όταν η “οικολογία” έγινε κυβερνητική συνιστώσα, και η καταστολή των ρυπαρών ενεργειακών πηγών... <br /><br />Πάντως αυτό που έγινε μετά το credit crunch στην Ευρώπη με πρωταγωνιστή την Γερμανία είναι δηλωτικό των άλλων κινήτρων. Η διαφορά αντιμετώπισης της κρίσης σε ΗΠΑ και Ευρώπη είναι ενδεικτική. Οι Αμερικανοί μάλλον θυμούνται καλά ότι η κατάρρευση του 1929 ξέσπασε μετά από λήψη κατασταλτικών μέτρων σε περίοδο συρρίκνωσης της ζήτησης. <br /><br />Με προβληματίζει η Γαλλία. Πώς είναι δυνατόν αυτή χώρα να κυβερνάται από τέτοια πολιτική παλιατσαρία; (Και η ξεθωριασμένη ξανθιά κατίνκω προέκυψε να λαμβάνει χρήμα και έμπνευση από την μετασοβιετική τσογλαναρία του Κρεμλίνου.) Ξεφτίλα. Αυτοί κάνουν τον Ομπάμα να φαντάζει εξέχουσα πολιτική φυσιογνωμία. Για ποια Ευρώπη μιλάμε; Τους Ιταλούς λυπάμαι περισσότερο. Τι έφταιγαν αυτοί;<br /><br />Ίσως άλλη φορά που θα έχω περισσότερο χρόνο να γράψω αναλυτικότερα τις σκέψεις μου επάνω στο θέμα... αν και δεν είμαι ειδικός στα οικονομικά.Professor Moriartyhttps://www.blogger.com/profile/15024126736985852604noreply@blogger.com