Έβρεξε στην Σαουδική Αραβία!

Αν ήμουν σοφός, θα τα ήξερα όλα, και θα είχα λύσει τα προβλήματά μου, αλλά δεν είμαι σοφός, και έχω ήδη ξεφύγει από αυτά για τα οποία ήμουν βέβαιος.

Ο λόγος, για τις επιθυμίες και ορέξεις του Günther Oettinger, Γερμανού πολιτικού και Κομισάριου Ενέργειας της ΕΕ, ή για της ορέξεις και επιθυμίες της ΕΕ, ή αυτές της Γερμανίας. Αυτοί καθορίζουν τι θα πληρώνω και τι θα υφίσταμαι -- και δεν έχω εκλέξει κανένα από αυτούς! Oύτε είναι προσωπική η άποψη του Oettinger, η ΕΕ είναι μια γραφειοκρατία hergestellt in Deutschland, και ούτε της Μέρκελ η άποψη μετράει. Αυτό που μετράει είναι «τι θέλει το Γερμανικό κεφάλαιο». Το Γερμανικό κεφάλαιο θέλει το συμφέρον του. Και καλά κάνει: Τζίρους, μερίδια αγοράς, σταθερά κέρδη, χαμηλό ρίσκο, για πάρτη του. Εμείς, και οι Πορτογάλοι του είμαστε παντελώς αδιάφοροι (παρά μόνο αν έχουμε αυτό που θέλει).


Οι δηλώσεις που ακούω και διαβάζω μοιάζουν να λένε ότι το Γερμανικό κεφάλαιο θέλει αυτά που σας είχα γράψει τον Ιούνιο για καλωδιώσεις και διασυνδέσεις στην Βόρεια θάλασσα και την Μεσόγειο, αγωγούς αερίου από την Βόρεια Αφρική, την Μέση Ανατολή και την Ρωσία προς την Γερμανία, πολλούς καθρέφτες να βράζουν νερό στην Σαχάρα, και πολλά αιολικά παντού. Και θέλουν δουλειά για τα ναυπηγεία τους:.


Ωραία και μεγαλεπήβολα πράγματα. Μην πιστέψετε ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι αυτά τα κάνουν για να σώσουν τον Πλανήτη ή για να μας τροφοδοτούν με φτηνή ενέργεια. Τα κάνουν γιατί οι Γερμανοί έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα σε ηλεκτρομηχανολογική τεχνολογία και θέλουν να κλειδώσουν και να ελέγξουν την αγορά σε αυτά τα προϊόντα, και μέσα από αυτή την αγορά να ελέγξουν τα ηλεκτρικά δίκτυα και την ηλεκτροπαραγωγή. Στην μεγάλη αγορά των ΗΠΑ, φυσικά στην Ευρώπη, σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου μπορούν. Πωλήσεις και έλεγχος. Έλεγχος και εισπράξεις.

Να το πω αλλιώς: Η Αμερική ελέγχει σε μεγάλο βαθμό το πετρέλαιο και την διακίνησή του. Ελέγχει τους δορυφόρους, τις τηλεπικοινωνίες, το διαδίκτυο και τον …κινηματογράφο. Η Κίνα μάλλον ελέγχει την μαζική παραγωγή των πάντων. Η Μαφία στην Νέα Υόρκη ελέγχει τα σκουπίδια. Κάποιος ελέγχει τα ναρκωτικά. Η Γερμανία θέλει να ελέγχει αγωγούς στην Ευρώπη και την διαχείριση ηλεκτρικών δικτύων και τις ηλεκρομηχανολογικές κατασκευές υψηλής τεχνολογίας. Θα ήθελε και τα φωτοβολταϊκά, αλλά αυτά πέταξαν, ανατολικά.

Η Πράσινη φιλολογία και αερολογία είναι μέρος του Γερμανικού μάρκετινγκ. Το ψέλλιζα δειλά όταν ξεκίνησα αυτό το blog, τώρα είναι τόσο προφανές που κάνει νιάου νιάου. Φυσικά υπάρχουν και διεθνείς σύμμαχοι και συνοδοιπόροι, και καμιά φορά ο χθεσινός σύμμαχος είναι ο αυριανός αντίπαλος. Και σαφώς θέλουν να βάλουν πόδι στον Αραβικό κόσμο. Το έκαναν λίγο πριν τον Α’ Π.Π., το έκαναν με τον Β’ Π.Π. Το Desertec δεν είναι αυτοσκοπός, είναι όχημα, μέσον. Και ο μπαγιάτικος (στην Δύση) μπαμπούλας της Κλιματικής Αλλαγής άρχισε να παίζει σε …αραβικές χώρες (και αναδημοσιεύεται από, κατά τα άλλα, σοβαρές Ελληνικές εφημερίδες: Διεθνές Ταμείο για το Περιβάλλον, Αραβικό Φόρουμ για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη και το στάνταρ σύνθημα: «Η αδράνεια δεν αποτελεί επιλογή». «Τρίχες», λέω εγώ, “less is more”, και, αν και δεν έχω αναγνώστες από Αραβικές χώρες, το λέω και αραβικά:


Πάντως, αστεία αστεία, και το Spiegel ρωτάει το ερώτημα: «Silence on True Cost of Energy Plan. Πόσο θα κοστίσει το εγχείρημα»; Θα απαντήσω και στο Spiegel: Δεν τους νοιάζει, ο στόχος είναι οι δουλειές και ο έλεγχος. Τα λεφτά θα τα βάζουν οι τοπικοί - εμείς. Μόνο μην ξαναπάμε σε καταστάσεις 1943 και λιμοκτονίες.

Να σφυρίξει κανείς τα νέα στην Shell... Πού ξέρεις; Τώρα που έβρεξε, μπορεί να τσιμπήσουμε την μονάδα υγροποίησης, έξω από την Αλεξάνδρεια, μπιρ παρά.