Στο μυαλό μου, δεν έχουν σημασία τα τεχνικά της αναδιάρθρωσης, αυτά θα τα …μάθουμε. Ούτε έχει σημασία «ποιος φταίει», αν και έχω σαφή άποψη για αυτό.
Σημασία έχει τι μορφή θα έχει η ζωή μας …μετά. Είπα για δεκαετία 80-90 ή για 60-70, και φοβάμαι ότι μπορεί να μην είναι τόσο καλά. Επί ΠΑΣΟΚ Α’ φαγώθηκαν έτοιμα και φαγώθηκαν δάνεια, και από εκεί προήλθε η «άσπρη μέρα» που είδαν πολλοί που μέχρι τότε ήταν σε μειονεκτική θέση.
Το 60-70, η επαρχία, τα χωριά και τα χωράφια είχαν κόσμο που δούλευε, και ενώ πρέπει να ήταν δύσκολη ζωή, μάλλον είχε αυτάρκεια. Το 60-70 είχε μπακάληδες, μανάβηδες, μαγαζάτορες, ταβέρνες, ζούσαν ο Τσιφόρος, ο Ελύτης και ο Ρίτσος. Είχε και άλλα, μερικά ωραία, μερικά δύσκολα, που σιγά - σιγά τα ξεχνάμε.
Για κάποιο περίεργο λόγο, μου είχε έρθει ξανά η όρεξη αν γράψω για το θέμα, πέρυσι τον Μάϊο, λίγο μετά το Καστελλόριζο, και είχα γράψει κάτι για πτωχεύσεις, ρυθμίσεις και εκκαθαρίσεις, και μετά για εκκαθαριστές και αναισθησιολόγους. Εκείνη την περίοδο, διάφοροι έγραφαν για το θέμα και συγκράτησα 2-3 αναρτήσεις από το antinews. Η μία ήταν «το μεγαλύτερο έγκλημα είναι ότι όλα γίνονται χωρίς σχέδιο και προοπτική» και η άλλη «τα δάνεια θα επιτείνουν απλώς την αγωνία πριν από τον θάνατο» και, πρόσφατα, «μία ρύθμιση για να πετύχει πρέπει να είναι δίκαιη και βιώσιμη» (Η ρύθμιση είναι τμήμα μιας αναδιάρθρωσης)
Οι φωτογραφίες είναι του Κωνσταντίνου Μάνου, τις βρήκα εδώ (έχουν σίγουρα copyright, και συγγνώμη, δεν έχω άδεια...). Αυτή ήταν η δεκαετία του '60.
Τα δεδομένα δεν είναι καθόλου όμοια με τις δεκαετίες του 50 και 60. Ούτε οι δυνατότητες της κοινωνίας είναι όμοιες. Σήμερα έχουμε τα μέσα να βγούμε από την κρίση αν, και αυτό είναι το στοίχημα, ξεφύγουμε από τις αγκυλώσεις μας, αυτές που καταδικάζουν το λογικό κέρδος, την δημιουργικότητα, τα κριτήρια ποιότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τεχνολογικά μέσα είναι εντελω΄ς διαφορετικά τώρα, και διάχυτα στην κοινωνία αρκεί να υπάρχουν άνθρωποι να τα εκμεταλλευτούν και να δημιουργήσουν. Για να δράσουν όμως οι δημιουργικοί πρέπει να φύγουν οι τενεκέδες που δεν έχουν άλλο τρόπο έκφρασης από το "απαγορεύεται", "δεν προβλέπεται", τα διάφορα "νομοθετικά πλαίσια" που οι ίδιοι πέρασαν για να διατηρούν την μικρόνοη παρέα τους στην εξουσία.
Και ένα τελευταίο: μήπως υπάρχει κάποιο στοιχείο του εθνικού DNA που απεχθάνεται την απλότητα;
Kaymakchalan
Κάποιες φορές ξεχνώ τα τρέχοντα και την κοσμοθεωρία μου και θυμάμαι τη ζωή μου σαν παιδί στα δυτικά προάστεια της Αθήνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μου έδιναν το μαγικό κουμπί, που θα με γύριζε πίσω στα 60's, με τις α/μ τηλεοράσεις πίσω απ' το τζάμι του συνοικιακού καταστήματος, το τραντζιστοράκι μπαταρίας να συντροφεύει τα βράδια μου στο διάβασμα, τους απλούς ανθρώπους που δεν γνώριζαν τι σημαίνει δάνειο, γιατί ήξεραν να ζουν μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι τους, ακούγοντας τη λεξη "αγορά" ο νους τους πήγαινε στα συνοικιακά εμπορικά και στην Βαρβάκειο για κρέας, τους μαστόρους που μαζεύαν τα παιδιά που δεν "έπαιρναν τα γράμματα" δίπλα τους δίνοντάς τους δουλειά, γιατί έβλεπαν ότι "πιάνουν τα χέρια τους", γενικά την εποχή με τις όποιες δυσκολίες της, αν - λέω αν - μου έδιναν το μαγικό κουμπί που θα με γύριζε πίσω, ευχαρίστως θα το πατούσα.
Είμαι παιδί της πόλης όμως και όχι του χωριού ...
Καλό Πάσχα νάχουμε!
spiral architect
Το site του Κωνσταντίνου Μάνου εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.costamanos.com/
και η σελίδα του στο Magnum:
http://tinyurl.com/5vjyesg
(επειδή ασχολούμαι και με τη φωτογραφία)
spiral architect
Αγαπητέ πτέρυγα αρχαίε
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σημασία έχει ποια είναι η τεχνική μορφή της όποιας λύσης ?
Τι θα πει αν η αναδιάρθρωση ήταν αποφασισμένη από την αρχή η όχι ?
Κάνοντας τα πράγματα περίπλοκα χάνεται η ουσία.
Η αναδιάρθρωση, η επιμήκυνση , το κούρεμα, η μερική στάση, η ελεγχόμενη χρεωκοπία είναι διαδικασίες που αποφασίζονται με βάση την συγκύρια της στιγμής και τους ανταγωνισμούς μεταξύ δανειστών για λόγους που συχνά ξεπερνούν τον δανειζόμενο.
Το μνημόνιο ήταν από την αρχή μια διαδικασία που επέτρεπε στις τράπεζες, ασφαλιστικές και founds έκθεταa στο ελληνικό χρέος να ξεφορτώσουν όσο γίνεται στην ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Και φυσικά σε κάποιους από αυτούς να σπεκουλάρουν σε δευτερογενείς αγορές.
Το κόστος μετακινήθηκε στους πολίτες και κύρια τους εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Οι δανειστές μας απλά δεν άφησαν τον δανειζόμενο να χρεοκοπήσει γιατί αυτό δεν ελέγχεται αλλά οργάνωσαν την διαδικασία επιτήρησης, ενεχυριασμού και κατάσχεσης των περιουσιακών του στοιχείων. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα του μηχανισμού στήριξης του μνημονίου.
Τώρα όσο πιο πολύ διαρκεί το μνημόνιο τόσο το ρίσκο για τις εμπορικές τράπεζες και άλλους τοκογλύφους μετατοπίζεται στην ευρωπαϊκή τράπεζα και τελικά στον ευρωπαίο πολίτη όσο κι αν δεν μας αρέσει. Αλλά τα κράτη που εγγυούνται το μηχανισμό θα αποζημιωθούν κατάσχοντας ( στην πραγματικότητα ) μέσω της αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας την αγαπημένη σου ΔΕΗ και όλα τα αλλά. Και θα τα ξαναδώσουν στις τράπεζες τους που σε βάθος δεκαετίας θα βγουν δυο και τρεις και φορές κερδισμένες από την ελληνική τραγωδία
1- Μια φορά μέσω της αποπληρωμής ληστρικών δανείων που οι ελληνικές κυβερνήσεις συσσώρευσαν από τη μεταπολίτευση και μετά. Εκεί πάνε τα λεφτά του μνημονίου
2- Άλλη μια φορά από την παράπλευρη σπέκουλα που δημιούργησαν γύρω από την ελληνική κρίση. Διότι οι ίδιοι έβγαλαν πολλές φορές το ελληνικό χρέος σπεκουλάροντας με ασφάλιστρα, ισοτιμίες ευρώ δολαρίου και έντοκα γραμμάτια με επιτόκια στα ύψη
3- Και ακόμα μια φορά αγοράζοντας σε τιμή ευκαιρίας δημόσιες επιχειρήσεις και δημόσια περιουσία σε χαμηλή χρηματιστηριακή αποτίμηση που προφανώς προκλήθηκε από όλη αυτή τη σπέκουλα.
Η Μέρκελ ξέρει πολύ καλά ότι θα πάρει τα λεφτά της πίσω ακόμα κι αν τα λεφτά που δανείζει τα παίρνει από το γερμανό φορολογούμενο και εργαζόμενο για να τα δώσει άμεσα και έμμεσα στις τράπεζες της.
Αυτό γίνεται και προφανώς η μονή αναδιάρθρωση – όπως και να την βαφτίσουν – που δεν είναι καταστροφική για τον δανειζόμενο είναι εκείνη που κάνει μόνος τους.
Τι περιπλέκουμε τα περάματα και ασχολείται ο κόσμος με τις τεχνικές λεπτομέρειες που έτσι κι αλλιώς θα ρυθμιστούν την τελευταία στιγμή από τους δανειστές ?
Προφανώς και τους είπαν από την αρχή περιμένετε και θα σας πούμε …κάντε τώρα το μνημόνιο να πληρωθούν οι τράπεζες μας και μετά βλέπουμε
Η ΜΕΓΑΛΗ ∆ΙΕΙΣ∆ΥΣΗ των ΑνανεώσιµωνΠηγών Ενέργειας όχι µόνο δενθα επιβαρύνει τους έλληνες καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας αλλά, αντίθετα, θασυµβάλει στη µείωση της τιµήςτης κιλοβατώρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό προκύπτει από µελέτη του ΕΜΠ, την οποία παρουσίασε ο καθηγητής και πρώην πρόεδρος της ΡΑΕ Παντελής Κάπρος, σχετικά µε τη µελλοντική διαµόρφωση του τέλους Ανανεώσιµων Πηγών που πληρώνουν οι καταναλωτές µέσω των λογαριασµών.
Η µελέτηαυτή εκπονήθηκε ύστερα από εντολή του Συνδέσµου Ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ και επειδή το τελευταίο διάστηµα επιχειρείται να καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι οι ΑΠΕ ευθύνονται για την υψηλή τιµή της κιλοβατώρας λόγω του µεγαλύτερου κόστους που έχουν συγκριτικά µε τη συµβατική ηλεκτροπαραγωγή.
Σύµφωνα µε τον κ. Γιώργο Περιστέρη, πρόεδρο του Συνδέσµου Ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ, η εντύπωση αυτή οφείλεται στο ξεπερασµένο και προβληµατικό σύστηµα, το οποίο έχει θεσµοθετήσει η Πολιτεία για την αποτίµηση και τον επιµερισµό του κόστους των ΑΠΕ. Παρουσιάζοντας τη µελέτη στους δηµοσιογράφους, ο κ. Κάπρος κατέθεσε στοιχεία σύµφωνα µε τα οποία η αυξανόµενη διείσδυση των ΑΠΕ στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας µειώνει το κόστος προµήθειας ηλεκτρικής ενέργειας από την Ηµερήσια Αγορά. Ωστόσο, όπως παρατήρησε, η µείωση αυτή δεν λαµβάνεται υπόψη µε αποτέλεσµα να διογκώνεται αδικαιολόγητα το ειδικό τέλος ΑΠΕ, το οποίο επιβαρύνει απευθείας τους καταναλωτές. Στη µελέτη τεκµηριώνεται ότι τα τελευταία χρόνια το τέλος ΑΠΕ είναι υπερτιµηµένο προς όφελος των προµηθευτών και εις βάρος των καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας και θα έπρεπε να είναι σηµαντικά µικρότερο (45%-51%), εάν η συνεισφορά των ΑΠΕ υπολογιζόταν σωστά και η ηµερήσια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας λειτουργούσε χωρίς στρεβλώσεις. Επιπλέον, διαπιστώνεται ο προβληµατικός χαρακτήρας του τέλους αυτού ως µεθόδου προσδιορισµού και επιµερισµού του κόστους στήριξης των ΑΠΕ, στο πλαίσιο της ανάπτυξης έργων ΑΠΕ σε µεγάλη κλίµακα στην Ελλάδα για την επίτευξη των εθνικών στόχων το 2020.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4627465
Παραμύθια της Χαλιμάς, απαντώ γραπτώς. 100% παραμύθια της Χαλιμάς
ΑπάντησηΔιαγραφήέκαναν χτες συνεντευξη τύπου με τόσες αρλούμπες που οοι δημοσιαγράφοι τραβούσαν τα μαλιά τους. Ποιός τολμάει να μιλήσει. Τα Νεα, η Ναυτομπρική οι πάντες απλά πήραν το δελτίο τύπου κλπ. Τα έχω αναρτήσει στο scribd, να τα διαβάζεις στο πρωτότυπο και όχι από την παπαγαλία.
ΑπάντησηΔιαγραφή"ο κ. Κάπρος κατέθεσε στοιχεία σύµφωνα µε τα οποία η αυξανόµενη διείσδυση των ΑΠΕ στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας µειώνει το κόστος προµήθειας ηλεκτρικής ενέργειας από την Ηµερήσια Αγορά. Ωστόσο, όπως παρατήρησε, η µείωση αυτή δεν λαµβάνεται υπόψη µε αποτέλεσµα να διογκώνεται αδικαιολόγητα το ειδικό τέλος ΑΠΕ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσέξτε τι μας λέει ο κ. Κάπρος: ότι την ευθύνη για την λανθασμένη χρέωση φέρει η στρέβλωση στην αγορά. Μα η όλη ιστορία των ΑΠΕ είναι στρεβλή από την αρχή, διότι η άποψη για την αναγκαιότητα τους, η μέθοδος χρηματοδότησης τους, η επιδότηση τους, είναι όλα εκτός των κανόνων της ορθολογικής λειτουργείας της αγοράς.
Αν είναι μάγκες και σωστοί μπίζνεσμεν οι ΑΠΕτζήδες ας το αποδείξουν στήνοντας τις τουρμπίνες και ΦΒ σε γη αγορασμένη σε τιμές αγοράς, με ίδια κεφάλαια και εισπράττοντας τιμές ανοικτής αγοράς γιο το προϊόν τους.
Τολμάνε;
Kaymakchalan
μην βιάζεσαι, μην βιάζεσαι, έμαθα ένα σωρό trivia, και είμαι σχεδόν έτοιμος χαχαχαάαα!
ΑπάντησηΔιαγραφή