Στον νέο εκβιασμό «Μνημόνιο 2 ή στάση πληρωμών;» απαντάμε: Στάση πληρωμών τώρα.

Με τον αρχικό εκβιασμό,«μνημόνιο ή πτώχευση» το καθεστώς έπιασε στον ύπνο και ακινητοποίησε την ελληνική κοινωνία. Τώρα, μετά την αποτυχία του μνημονίου που μας σερβίρισε, εξαπολύει νέο εκβιασμό «μνημόνιο 2 ή στάση πληρωμών;». Δηλαδή θα δεχτείτε τις απολύσεις, το ξεπούλημα, αλλά και την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας ή (το γνωστό παραμύθι) δεν θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και άλλα δρακουλιάρικα για να αδρανοποιηθεί και να....ακυρωθεί και πάλι η ελληνική κοινωνία.

Όσοι διαθέτουν πλέον λίγο μυαλό σ’ αυτόν το τόπο ας αποφασίσουν για ένα πράγμα:

Θέλουμε στάση πληρωμών τώρα πριν το γενικό ξεπούλημα ή αργότερα όταν θα έχουμε χάσει τα πάντα, θα έχουμε εξαθλιωθεί και θα έχουμε γίνει πλήρως υπόδουλοι; Γιατί οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στάση πληρωμών θα υπάρξει έτσι κι αλλιώς.

Για σκεφτείτε, αν τη στάση πληρωμών ή ένα γενναίο κούρεμα του χρέους τα κάναμε από πέρυσι πριν το μνημόνιο, όταν ακόμα είχαμε πλήρη Εθνική Κυριαρχία και όταν όλα τα χρέη της χώρας ήταν μόνο ιδιωτικά και όχι διακρατικά; Όταν, μπροστά στον κίνδυνο να καταρρεύσει ολόκληρη η ευρωζώνη, η ΕΕ θα δεχόταν οποιουσδήποτε όρους μας;;

Ακόμα όμως και αυτό να μην συνέβαινε και η ΕΕ προτιμούσε να καταρρεύσει και πάλι θα ήμασταν κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Ακόμα και τώρα κάτι μπορούμε να κάνουμε.

Επομένως στον εκβιασμό απαντάμε: Γενναίο κούρεμα ή στάση πληρωμών τώρα αμέσως, ακόμα και με επιστροφή στη δραχμή αν χρειαστεί.

http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/05/2_16.html 

Είμαι αυτής της άποψης από πέρυσι τον Απρίλιο. Άπό πρόπερσι τον Νοέμβριο.  Όχι επειδή είναι ανώδυνη ή ευχάριστη. Αλλά επειδή θα καταλήξει σε 1) λιγότερη απώλεια κυριαρχίας, με 2) περίπου τα ίδια ενδιάμεσα ζόρια, 3) με περισσότερη αξιοπρέπεια και 4) στο τέλος, το μαγαζί θα είναι δικό μας.  Εναλλακτικά θα πάμε στην ίδια και χειρότερη εξαθλίωση, και με κάθε τι που αξίζει σε ξένα χέρια.  Αυτή είναι και η έννοια του this is Πάρτα:  Δεν έχω. Έλα όταν έχω.