Είστε μπερδεμένοι; Και εγώ.

Έχουμε μάθει να βλέπουμε τα πράγματα απλοϊκά: «Ναι ή όχι», «άσπρο ή μαύρο», «πράσινο ή μπλε ή κόκκινο». Αυτό το έρμο το «πράσινο ή μπλε ή κόκκινο», ή μας ζαλίζει από τον καιρό του …Ιουστινιανού. Και ο κόσμος έτσι είναι, δεν αλλάζει εύκολα, και χωρίς παιδεία, και, δυστυχώς, τα παραμύθια των πολιτικών, σε δύσκολους, καιρούς δεν πιάνουν.

Ας πάρουμε τους Έλληνες πολιτικούς που γνώρισε η μεταπολεμική ή η μεταπολιτευτική γενιά. Οι Έλληνες πολιτικοί κάνουν αυτό που τους λένε οι Αμερικάνοι, οι Γερμανοί, 3-4 Έλληνες επιχειρηματίες και 3-4 καναλάρχες (με την όποια μεταξύ τους επικάλυψη). Άντε και κανένας Γάλλος ή κανένας μικρός. Αυτό που νομίζω έζησε ο …Καραμανλής ο Β’ είναι ότι του πέρασε από το κεφάλι να …παρεκκλίνει από την φόρμουλα. Αυτό που ζούμε από το 2009 ή 2010 είναι ότι μάλλον δεν συμφωνούν μεταξύ τους οι Αμερικάνοι με τους Γερμανούς. Όσο για τους καναλάρχες και τους επιχειρηματίες και αυτοί έχουν αρχίσει να … μπερδεύονται. Απλά, γιατί ο καθένας έχει την δική του εκδοχή της σωτηρίας, και αυτά που μας σερβίρουν είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

Έγραψα, σε ένα σχόλιο στην Ζάχαρη, τι πιστεύω γίνεται, γενικώς και αορίστως με τις αγορές και το ..δημοψήφισμα, και έχω αρχίσει να φοβάμαι που κανείς, μα κανείς, δεν έχει προϊδεάσει τον κόσμο, που εν τω μεταξύ κουρδίζεται και σύντομα θα απελπίζεται, ότι του έρχεται πρωτόγνωρη (για αυτόν) φτώχεια. Αποταμιεύσεις, συντάξεις, μισθοί και τέτοια μικροαστικά, φοβάμαι θα πάνε περίπατο. Αν είχαμε μέσα σε αυτή ή την όποια Κυβέρνηση κάποιον που να προετοίμαζε τα πράγματα για …δύσκολους καιρούς, ουσιαστικά, και όχι μόνο επικοινωνιακά, ίσως να είμαστε λιγότερο μπερδεμένοι σήμερα, και λιγότερο απελπισμένοι, αύριο.

Την πρώτη φωτό την πήρα από εδώ.