Ευρώ ή δραχμή; (συνέχεια)

Η αερολογία με την δραχμή και εάν είναι καλύτερη ή χειρότερη από το ευρώ, συνεχίζεται.

Τα νομίσματα, καθ εαυτά, δεν έχουν σημασία, οι συναλλαγές και τα ισοζύγια πληρωμών έχουν σημασία. Τι εξάγουμε, τι εισάγουμε, τι λεφτά βγαίνουν, τι λεφτά μπαίνουν. Περάσαμε καλά 10-12 χρόνια με ευρώ, όχι λόγω "καλού" ευρώ, αλλά λόγω πολλής ρευστότητας, που ήρθε από δύο μεριές:  1) Ο μαζικός επαναπατρισμός κεφαλαίων στα τέλη της δεκαετίας του '90, λίγο πριν την ένταξή μας στο ευρώ,  (ελληνικά κεφάλαια που ήταν παρκαρισμένα στο εξωτερικό) και 2) η εύκολη πρόσβαση σε δανεικά σε σκληρό (πλέον) νόμισμα και ο δανεισμός μέσω project finance  για έργα, Ολυμπιακούς αγώνες κλπ, σε Δημόσιο επίπεδο, και σε προσωπικό επίπεδο μέσω τραπεζικών δανείων.  Ταυτίσαμε το ευρώ με πολυπόθητη νομισματική σταθερότητα, απρόσκοπτη κατανάλωση και τέτοια καλά... Λησμονήσαμε ότι τα δανεικά κάποτε ξεπληρώνονται, και αργήσαμε να καταλάβουμε ότι η "ΕΕ" έχει σκοπιμότητες.

Για τα χάλια μας, δεν φταίει το ευρώ, ούτε θα μας σώσει η δραχμή.

Για τα χάλια μας φταίει 1) η νοοτροπία του κεκτημένου δικαιώματος σε κατανάλωση και καλοπέραση με δανεικά, και 2) αυτοί που το ενθάρρυναν, το υπέθαλψαν, λάδωσαν, εκβίασαν και παραμύθιασαν, βασικά γιατί τους ...συνέφερε.  Αλλά αυτά τα έχω ξαναπεί στα 20 χρόνια κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του Γερμανού, και τα ίδια 20 χρόνια από την δική μας σκοπιά, να μην τα ξαναλέω... Κακοδιαχειριζόμενο προτεκτοράτο με πουλημένους πολιτικούς.

Η δραχμή, εάν προκύψει, είναι συνέπεια, και όχι αυτοσκοπός. Είναι πιθανή συνέπεια στάσης πληρωμών, κάτι που θεωρώ, από το καλοκαίρι του 2010, αναπόφευκτο και ενδεδειγμένο. ΔΕΝ θα είμαστε πιο άνετοι με δραχμή, απεναντίας, αλλά το πόσο δύσκολη θα είναι η μεταβατική περίοδος εξαρτάται από πόσο άχρηστοι έχουν υπάρξει οι Άρχοντές μας. Δηλαδή, εάν είχαν κουκούτσι μυαλό, θα προετοιμάζονταν για το ενδεχόμενο εδώ και δύο χρόνια (αλλά ούτε θα μας το έλεγαν, ούτε τους έχω για τόσο τσακμάκια).

Αν τώρα αισθάνεστε μεταστροφή τις τελευταίες μέρες, και ξαφνικά όλοι συζητούν για ...δραχμή, θα σας δώσω μερικές πιθανές εξηγήσεις:  1) Συνειδητοποιούν οι πάντες ότι η άσκηση είναι ατελέσφορη, κυρίως το σκέλος που λέει για εθελοντικές ανταλλαγές ομολόγων... Μα μόνο αυτό το γιο-γιο με τα ποσοστά... 25% που έγινε 50% αλλά πρέπει να γίνει 75% κλπ κλπ.  και θα απελευθερώσουμε τα ταξί και θα λύσουμε τα προβλήματα!  2)  Τα χαράτσια έχουν αρχίσει και πονάνε τους έχοντες και κατέχοντες. Ευρωλιγούρια είναι οι περισσότεροι, αλλά όχι να χάσουμε και το κομπόδεμα, και το σπίτι!...  3) Οι έχοντες και κατέχοντες έχουν φοβηθεί. Όποιος μπόρεσε να βγάλει τα λεφτά του από την κοινή θέα το έκανε... και το εγχώριο κεφάλαιο, όσο λίγο έχει απομείνει, έχει αρχίσει και φοβάται... Για αυτό η δραχμολογία.

Μου είναι αδιάφορα τα νομίσματα, είμαι υπέρ της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά πάνω από όλα μου αρέσει η ελευθερία. Και η ελευθερία επιλογών.  Δεν με ενοχλεί το ευρώ, αλλά η "Ευρώπη" έχει αρχίσει και μου κάθεται στο στομάχι...