Μικροαστικά

Όλη αυτή η φιλολογία με το PSI, το IIF, την ΕΚΤ, το EFSF, το ESM, τα CAC, τα CDS.  "Σωτηρία" με ανύπαρκτα λεφτά. Εθελοντικά υποχρεωτικές δουλειές. Εύρυθμη υποχρεωτική χρεοκοπία; Έκρυθμη; Δύσρυθμη; Μια κι έξω; Χρεοκοπία σε δόσεις; Πολλοί από τους αρχικούς πιστωτές μας (αυτοί που μας δάνειζαν για να ψωνίζουμε) έχουν μεταβιβάσει (δύο χρόνια insider trading, νισάφι πια )τα ομόλογά τους σε άλλους παίκτες, που καμία σχέση δεν έχουν με εμάς. Πέπλο μυστηρίου καλύπτει ποιος έχει πουλήσει και ποιος έχει αγοράσει CDS. Η άσκηση έχει να κάνει λιγότερο με εμάς, και περισσότερο με τους "σωτήρες" μας και μόνο ποῦ και ποῦ κανένας ξένος ψελλίζει ότι "δεν θα είμαστε βιώσιμοι και μετά το PSI".

Λογικό είναι σε περιβάλλον διάλυσης, ύφεσης, "απομόχλευσης", και έλλειψης ρευστότητας να είμαστε λίγο ...απαισιόδοξοι, αλλά όποιος φαντασιώνεται Ανάπτυξη για τα επόμενα 10 χρόνια, μάλλον ζει σε άλλη χώρα. Όποιος φαντασιώνεται Πράσινη  ανάπτυξη είναι ή κλέφτης, ή θέλει ψυχίατρο.

Δεν νοείται να είναι περισσότεροι οι εισπράκτορες φόρων, τελών και εισφορών από τους φορολογούμενους και τους εργαζόμενους . Δεν είναι "επιχειρηματικότητα" η είσπραξη ποσοστών από αυξημένα τιμολόγια ΔΕΚΟ. Δεν είναι βιώσιμη κατάσταση να έχουμε ξεπουλήσει τα πάντα, και να ζούμε πουλώντας λαχεία ο ένας στον άλλο. Δεν γίνεται.

Δεν βοηθάει το ότι έχουμε αναδείξει ένα σύστημα από μαϊμούδες, παπαγάλους και τρωκτικά που είναι η πολιτικοί μας, αυτοί που μας ενημερώνουν, και αυτοί που κάνουν "επιστημονικούς" και "επαγγελματικούς" συλλόγους που, πριν λίγα χρόνια, θα αποκαλούσα "σπείρες κλεφτών". Και ίσως δεν είναι μόνο Ελληνικό το φαινόμενο, ίσως φταίει που είμαστε προτεκτοράτο, αλλά αυτό δεν είναι ...παρηγοριά.

Συγγνώμη που ασχολούμαι με τέτοια "μικροαστικά", αλλά μέχρι να γίνω δουλοπάροικος, ή φεουδάρχης, με τέτοια θα ασχολούμαι, και θα αφήνω σε άλλους τα βαρυσήμαντα.

O Φρόϋντ είναι από εδώ, και ο φακίρης από εδώ.