Ποιός θα χρηματοδοτήσει, και ποιός θα ελέγξει την Ελληνική Οικονομία;

Το μόνο που μπορώ να πω είναι τι ...ψυχανεμίζομαι διαβάζοντας τα διάφορα (και τα σχόλια που έχουν αφήσει άλλοι), ή άλλες αναλύσεις επιλογής του ορθού δρόμου, και ό,τι λέω εδώ είναι εικασίες.

1. Το κομμάτι της ανταλλαγής του PSI, καθ' εαυτό, είναι ή τελειωμένο ή ασήμαντο, και από ό,τι έχω δει δεν μπορώ να πω ότι κάνει καλό ή κακό ή αδιάφορο. Αδιάφορο δεν θα είναι γιατί θα κάνει κάτι χαρτοφυλάκια, που δεν ξέρω εάν είναι marked to market, άνω κάτω. Τα hedge funds που τόσο τα ακούσαμε μπορεί και να μην τα ξανακούσουμε, ή κάτι πήραν κάτι και ησύχασαν, ή
θα πάρουν κάτι και είναι καλά παιδιά.

2.  Το firewall νομίζω το είδαμε. Και από τα τριετή της ΕΚΤ, και ποιος ξέρει τι άλλο.

3. Για να πάρουμε τα 14 δις που χρωστάμε τον Μάρτιο, πρέπει να κάνουμε πράγματα που έπρεπε να έχουν γίνει το ...1999,  ή "να την κάνουμε". Η καθυστέρηση είναι για να δουν οι φωστήρες μας τι νομίζουν μας συμφέρει,  και κυρίως, πώς θα μας το πούνε.  Προσωπικά, θα προτιμούσα και "τα μέτρα" να πάρουμε και να "την κάνουμε",  και δεν με ενοχλεί να είμαι μειοψηφία.

4. Το εάν θα την κάνουμε (και πόσο ζόρικη θα είναι η ζωούλα μας -- κυριολεκτικά) θα εξαρτηθεί από το εάν οι δικοί μας είχαν ή έχουν προετοιμαστεί. Δεν έχω βρει κάποιον να λέει ότι θα αποφύγουμε στάση πληρωμών.

5. Κάπου θα πρέπει να ζυγίζουν (οι δικοί μας) εάν προτιμούν να βασιστούν στην δική τους διαχείριση των μυθικών 2, 3 ή 4 100άδων δις ευρώ που έχουν δήθεν οι  Έλληνες στα στρώματα τους και σε φανερές και αφανείς τράπεζες, και το Δημόσιο στα βιβλία του, ή εάν προτιμούν να την εκχωρήσουν σε ξένους έναντι πρόσθετης ενδιάμεσης ρευστότητας με ανταλλάγματα.

Αυτό το "5" είναι η καρδιά του προβλήματος που όπως λένε πιο σοφοί από μένα είναι βαθιά πολιτικό:  Ποίος χρηματοδοτεί την Οικονομία. Και ποιος την ελέγχει.   Είναι κοινοτοπία ότι ΔΕΝ υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στον Έλληνα και τις Κυβερνήσεις του αλλά δεν νομίζω η εμπιστοσύνη θα βελτιωθεί εάν έχουν και Γερμανό επίτροπο.   ΔΕΝ έχει σημασία πώς απέκτησα τα λεφτά μου, εγώ ή οποιοσδήποτε, ή πόσα είναι, αλλά εάν έχω, και εάν πρόκειται να μου τα πάρουν με το ζόρι ή θα κρυφτώ, ή όποιος μου είπε κάποιος, "θα πάω να τα βρω" και μην το γελάτε, έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν.  Βέβαια, το δίλημμα μπορεί να είναι ακαδημαϊκό, και απλά να μελετάνε πώς θα πάρουν ό,τι κυκλοφορεί και δεν κυκλοφορεί, και όποιος προλάβει, πρόλαβε, εγώ δεν έχω. Άλλα όποιος νομίζει ότι τα λεφτά έχουν εθνικότητα και τα Βελγικά ή τα Κινέζικα μυρίζουν πιο ωραία, παραμυθιάζεται.

Λέει ο δεύτερος αρθρογράφος  ότι "δεν χρειάζεται να διαλυθεί" η Ελληνική Οικονομία. Φοβάμαι ότι η πρώτη μεταπολεμική οικονομία διαλύθηκε από το ΠΑΣΟΚ του 1981, και η δεύτερη ΠΑΣΟΚική οικονομία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι αυτό που βλέπουμε. Άρα μιλάμε για την τρίτη μεταπολεμική οικονομία, και ποιος θα μας αφήσει να την βρούμε... Και όποιος φαντάζεται Πράσινη Γερμανική Οικονομία, να επενδύσει δικά του ίδια κεφάλαια (και αυτοί που το κάνουν είναι η πιο σύγχρονη εκδοχή τρωκτικών).

Ανησυχώ που κανένας μα κανένας δεν μιλάει για το τι θα κάνουμε μετά το PSI, μετά από την όποια "εξέλιξη".  Προφανώς απαγορεύεται να πουν την λέξη.   Ταξιδάκι κανείς;