Μην ειπούν στο στοχασμό τους τα ξένα έθνη αληθινά: Εάν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά

Η προσπάθεια να επιβληθεί εξωπολιτική κυβέρνηση, ο καθορισμός του χρόνου των εκλογών από εξωελληνικούς παράγοντες και κυρίως ο προκαθορισμός του πολιτικού αποτελέσματος των εκλογών μέσα από τη δέσμευση πολιτικών κομμάτων στους δανειστές έχει καταλύσει το πιο θεμελιακό άρθρο του Συντάγματος σχετικά με το πολίτευμα της χώρας, το άρθρο 1 που προβλέπει :«1.Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. 2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. 3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.»

Η απάντηση του λαού στην πλήρη παραβίαση του άρθρου 1 του Συντάγματος, που αφορά στο ίδιο το πολίτευμα της χώρας είναι η ενεργοποίηση του τελευταίου άρθρου και της τελευταίας παραγράφου του Συντάγματος, του άρθρου 120 – του άρθρου
που ως άρθρο 1-1-4 πριν την αναθεώρηση του Συντάγματος είχε εμπνεύσει τις δημοκρατικές εξεγέρσεις του λαού μας:«4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Η μέθοδός τους είναι η παλιά συνταγή:  1) Η καλλιεργημένη διχόνοια αφ' ενός και 2) τα πλαστά και ψευδεπίγραφα κόμματα.   Η ΝΔ θα γίνει το δεξί Γερμανικό κόμμα. Το Πασόκ ήταν και θα ξαναγίνει το κεντρώο Γερμανικό κόμμα. Η  Δημοκρατική Αριστερά είναι το αριστεροοικολογίζον Γερμανικό κόμμα.  Οι Οικολόγοι Πράσινοι φτιάχτηκαν σαν 100% Γερμανικό κόμμα.

Και όλοι οι παραπάνω αποβάλλουν και βρίζουν όποιον τολμήσει να έχει αντι-"ευρωπαϊκό" προσανατολισμό (με την αγαθή βοήθεια των ΜΜΕ).   Και όσοι αποκτούν αντι-"ευρωπαϊκό" προσανατολισμό σκυλοτρώγονται μεταξύ τους, με ψευτοϊδεολογικές διαφορές του κώλου, παλαιολιθικές ιδεοληψίες, προσωπικές εμπάθειες και διαλογικές συζητήσεις για το τίποτα.

Έτσι, το 10-20%, που είναι τα πραγματικά τομάρια, ιδεολογικά ή πληρωμένα, ή εκβιαζόμενα,  με τον έλεγχο των κομμάτων ελέγχουν το 30-50% του πληθυσμού, και ο υπόλοιπος πληθυσμός, που εύκολα είναι το 50-70%, αδυνατεί να βρει κοινό παρονομαστή, παρά μόνο στο πόσο διαφωνούνε μεταξύ τους.

Ο Ύμνος εις την Ελευθερία, εδώ, και με το που αναφέρομαι σε αυτόν, αυτόματα με αντιπαθούν οι αριστερίζοντες αντιμνημονιακοί. Λες και ο Σολωμός ήταν ο εκπρόσωπος του αστικού μονοπωλιακού κεφαλαίου. Ή μήπως ήταν Εβραίος;  Όλα παίζουν πλέον...