Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Το δίλημμα, οι πολιτικοί και η πολιτική

Σε δύο προηγούμενες αναρτήσεις είπα τις απόψεις μου και τις απόψεις του Stratfor. Το δίλημμα που έχουν οι "βουλευτές" δεν είναι πολιτικό ή οικονομικό.  Είναι εθνικό. Αποδέχονται τόσο καιρό εκβιασμούς επειδή τα τελευταία 20-30 χρόνια ήταν, ή ανίκανοι να διαχειριστούν τις λαϊκές προσδοκίες, ή πουλημένοι να τις οδηγήσουν εκεί που τις οδήγησαν.

Πέραν της γνωστής "Διαπλοκής" υπάρχει και ή Άγνωστη. Αυτοί
οι Μεγάλοι που επιθυμούν εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας επειδή 1) έχουν βολευτεί με την "Ευρώπη" και  2) βαρέθηκαν να συναλλάσσονται με Έλληνες πολιτικούς. Αυτοί οι Μεγάλοι ωστόσο χρησιμοποίησαν και την Ελληνική πολιτεία όταν την χρειάστηκαν και τον Έλληνα καταναλωτή, και σε κάποιο βαθμό αυτοί διαμόρφωσαν τον πολιτικό εκφυλισμό.

Η ψήφος δεν είναι για δραχμή ή λίρες ή ευρώ. Είναι για εθνική κυριαρχία. Και όποιος δεν το παραδέχεται, την έχει ήδη εκχωρήσει.  Τα περί σπεκουλαδόρων,  κερδοσκόπων, δραχμολάγνων, αγγλοσαξώνων και αριστερών, εγώ τα ακούω βερεσέ.  Και βρίσκω ενδιαφέρουσα την διάσταση απόψεων. Φυσικά και υπάρχουν κίνδυνοι. Αλλά ανάγονται στο 1981, στο 1996, στο 2001. Εδώ που φτάσαμε...

Αν τώρα ξέρετε ότι οι Γερμανοί έχουν πάρει αποφάσεις και παίζετε the game of chcken πάω πάσο.

6 σχόλια:

  1. γιατί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σιωπούν: Η υπόλοιπη Ευρώπη θα πρέπει να πάρει το παράδειγμα της Ισλανδίας
    ;
    http://www.mediarp.pl/swiat/europa/islandia/czy-reszta-europy-powinna-wziac-przyklad-z-islandii-13404,0702.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πάντως αυτό το τελευταίο αν είναι αρκετά μεγάλο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ισως να φταίει κάποια συλλογική ενοχή για την μη αντίσταση στη χούντα, δεν ξέρω. Είναι όμως γεγονός ότι στα 80s οι λέξεις "επιχειρηματίας", "βιομήχανος", "εφοπλιστής" πήραν μιαν αρνητική έννοια, ενώ ο ήρωας της εποχής ήταν ο δήθεν που κατάφερνε να πάρει την επιδότηση από τον ΕΟΜΜΕΧ. Ο αντικρατιστής που ήξερε να ελίσσεται και να εκμεταλλεύεται τις κρατικές δομές, είναι σχιζοφρενικό μοντέλο, αλλά αυτό επιλέξαμε.

    Εκείνα έφεραν τούτα. Και το τραγικό είναι ότι η κουλτούρα των 80s καλά κρατεί. Ετσι δεν βγαίνουμε από τη λάσπη.

    Ελπιδοφόρα θα είναι η στιγμή που θα είναι πιο εύκολο, πιο γρήγορο να ανοίξεις εδώ επιχείρηση από ότι στα Σκόπια, την Βουλγαρία ή την Κύπρο. Τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ.

    Kaymakchalan

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ψάχνω να βρώ κάποιο βαρυσήμαντο ρητό του Κομφούκιου που να λέει ότι το μείζον εμπόδιο στο να ανοίξεις επιχείρηση είναι οι επιχειρήσεις που έχουν ήδη ανοίξει και ξέρουν τους πάντες στα υπουργεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εύγε, Αρχαίε, το κωδικοποίησες πολύ ωραία. Μακάρι να είχε εσένα απέναντι σήμερα ο Βενιζέλος και όχι τον έμφοβο Λαφαζάνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τώρα είναι λίγο αργά. Η συναίνεση της μείζονος αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση Παπαδήμου και στο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα ήταν το αποφασιστικό σημείο καμπής. Από εκεί και ύστερα τα πράγματα ήταν προδιαγεραμμένα.

    Από την στιγμή που είπαν Ναι στο σχήμα Παδήμου, είπαν Ναι και στην δανειακή και στο νέο Μνημόνιο. Όποιος από αυτούς πει σήμερα Οχι σημαίνει ότι δεν ήξερε σε τι έλεγε τότε Ναι. Και αυτή η εγκληματική αφέλεια τον καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνο. Το λέω ξε-λέω είναι ακόμη πιο γελοίο και επικίνδυνο.

    Και ακόμη πιο γελοίο είναι ότι προσπαθούν κάποιοι της ΝΔ να παρουσιάσουν την συνθηκολόγηση ως μεγαλοφυή τακτικό ελιγμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή