Και τώρα, ασφάλιστρα για το ΕΠΟΜΕΝΟ πιστωτικό γεγονός

Banking news
Sober look

Λογικά, η απάντηση θα είναι ρευστότητα και θα θυμίσω ότι περί
τα τέλη του 2008, αφού είχε γίνει το κραχ στην Νέα Υόρκη, σε συζητήσεις του αέρα περί ευρώ έναντι δολαρίου, η άποψή μου ήταν ότι το δολάριο θα έπεφτε, αλλά το ευρώ θα έπεφτε ...περισσότερο.  Η Αμερική εξακολουθεί και είναι μία χρεωμένη χώρα που προσπαθεί να αποφύγει την ύφεση, αλλά είναι "μία" χώρα. Η Ευρώπη είναι πολλές χώρες, η ευημερία της ήταν όσο πλασματική είναι η ευημερία οποιοδήποτε με δανεικά, αλλά η Ευρώπη δεν είναι μία χωρά, είναι πολλές και παίζει το zero sum game. Τα 1-2 τρις που προειδοποιεί το κακό Stratfor από πέρυσι ότι θα χρειαστούν για την Ευρώπη, δεν είναι καθόλου μα καθόλου σίγουρο ότι θα αποπληρωθούν από κάποια ΑΕΠ, ή θα "τυπωθούν" από ενιαίο τυπογραφείο.

Και επειδή δεν είμαι ευτυχής, θα το πω ωμά:  Η Washington δεν τρομοκράτησε τον πληθυσμό της χώρας της, χωρίς να αποκρύψει ότι τα πράγματα δεν είναι ρόδινα.  Η Γερμανία τρομοκράτησε την μη Γερμανόφωνη "Ευρώπη" σε προσπάθεια να κερδίσει στο zero sum game, και να βγάλει και έξτρα κάτι για τον κόπο της.  Δεν ξέρω τι έκανε με τον δικό της πληθυσμό, ούτε με νοιάζει.