Μᾶς θέλουν οι Γάλλοι κλπ, στην Ευρωζώνη; Πανεύκολο.

Πολλοί λένε διάφορα για εφέ, αλλά εγώ είμαι dead serious σε αυτό το θέμα.

Σκίζονται όλοι και πρόσφατα οι "φίλοι μας οι Γάλλοι" να μείνουμε στην Ευρωζώνη και όλοι οι δήθεν σοβαροί πολιτικοί μας σκίζονται μαζί τους.  Είναι πολύ εύκολο να μείνουμε στην Ευρωζώνη, και αφορά κυρίως τους Γάλλους και δευτερευόντως τους Γερμανούς.

Χρωστάμε λεφτά που δεν έχουμε, δεν μπορούμε, ή δεν θέλουμε να δώσουμε. Μας επιβάλλουν όρους και υποθήκες που με κάνουν να επαναστατώ. Συγγνώμη, λαδωθήκαμε για να αγοράζουμε Γερμανικά υποβρύχια (και Γαλλικές Γέφυρες) και τώρα θέλουν το σπίτι μου γιατί δεν έχω να ξεπληρώσω...

(α) Διαγράφεται το 50-70% του χρέους, ή όσο χρειάζεται για να είναι το υπόλοιπο βιώσιμο. Η ζημιά είναι κυρίως Γαλλική, και να μην το ξεχνάμε αυτό, και απλά δεν γουστάρουν να την φάνε. Να την φάνε και ας μοιραστούν την ζημιά όπως τους βολεύει.  Αν τους βοηθάει, για τα διαγραφέντα δίνουμε contingent payout bonds. Έλα να πληρωθείς όταν έχω.

(β) Μας δίνουν νέο δάνειο, ενδεικτικά 50 δις, χωρίς δυμενείς όρους και υποθήκες, subject to fiscal discipline, κοινώς για να μην το φάμε σε καραμέλες ή σε Γαλλικές μπαγκέτες,. Κεφάλαιο κίνησης. Η λιτότητα και οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι απαραίτητες, μην κοροϊδευόμαστε, αλλά όχι αυτοκτονίες παρακαλώ. Οι αυτοκτονίες είναι συνέπειες ψεμάτων και απελπισίας. Ακούγεται γενναιόδωρο;  Δεν είναι, και εναλλακτικά, δις ιζ Πάρτα.

(γ) Απαγορεύουμε εισαγωγές που δεν είναι στρατηγικές, ακριβώς σαν να είμαστε σε 1500 δρχ/€.  Γαλλικά κρασιά, Δανέζικα ζαμπονάκια ή δονητές, Γερμανικά αιολικά, φωτοβολταϊκά, γιοκ. Δασμοί σε όλα τα άλλα. Αναγκαζόμαστε να παράγουμε κουτσά στραβά ό,τι μπορούμε.  Μέχρι να συνέλθουμε.

(δ)  Ξεφορτωνόμαστε κάθε ευρωκανονισμό που είναι φόρος υπέρ Ευρωπαίων εξαγωγέων. Μέχρι νεωτέρας.

(ε) Όταν και εάν ορθοποδήσουμε, τα ξαναλέμε, και, τότε, τα contingent payout bonds μπορεί να αξίζουν κάτι (αυτό είναι το "έλα όταν έχω").

(στ) Φιλελεύθερη φορολογική πολιτική, όλα τα κεφάλαια ελεύθερα, no questions asked, (πλην αυτών που ζορίζουν τους Αμερικάνους με την τρομοκρατία).

Δεν σάς αρέσει;  Την εναλλακτική λύση την ζούμε... Αν την προτιμάτε...

Αυτή η ανάρτηση είναι σχόλιο που άφησα στο http://feltor.wordpress.com/2012/05/24/037501/
όπου έχει άρθρο του Γιώργου Μαλούχου με θέμα "Η άνοδος και η πτώση της γερμανικής Ευρώπης και η ελπίδα της Ελλάδας".  Όσο λεχρίτες και μερκαντιλιστές μπορούν να είναι οι Γερμανοί, άλλο τόσο είναι και οι Γάλλοι, και στο μεταπολτιτευτικό σκηνικό έχουν υπάρξει εξ ίσου λαδιάρηδες, απλά είναι οι φτωχοί συγγενείς και πιο ...διπλωματικοί.  Και τι ήταν ο Καρλομάγνος;  Γάλλος ή Γερμανός;  Αυτόν πληρώνουμε...