Καταφύγια

Γιατί ανεβαίνει το Ελβετικό φράγκο; Και είναι δυνατό, εν έτει 2012, να βάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων η Ελβετία -- για να σταματήσει να ανεβαίνει; Την τελευταία φορά που το είχε κάνει ήταν ...προϊστορικά, την δεκαετία του 1970 όταν ο κόσμος πάλι έψαχνε για καταφύγια (τότε από τον πόλεμο την Μέση Ανατολή). Η Ελβετία ζει από τις εξαγωγές της, και δεν αντέχει πολλές ανόδους στο νόμισμά της (που έχει γίνει proxy για το μάρκο, που δεν υπάρχει -- ακόμα). Ούτε την Ελβετία την συμφέρει αυτό, ούτε την Γερμανία την συμφέρει το ισχυρό μάρκο ευρώ. Η περιφέρεια, εμείς και η Ισπανία, μια χαρά βοηθάμε, και όλο και κάτι τσοντάρουμε.

Θα έχετε αντιληφθεί ότι εδώ και μερικούς μήνες, χάρη και στην κρίση, η Γερμανία δανείζεται με χαμηλά ή και αρνητικά επιτόκια. Πληρώνεται για να δανείζεται. Αυτό είναι επειδή οι συναλλασσόμενοι με την Ευρώπη, πχ, λέμε τώρα, η Ρωσία, προτιμούν να έχουν σίγουρα χαρτιά, και χαρτιά αυτών που κάνουν κουμάντο στην εμπορική πολιτική. Λίγο flight to quality, και λίγο χρηματοδοτείς αυτόν με τον οποίο έχεις εμπορικές συναλλαγές. Σε ...φυσιολογικές καταστάσεις, οι ισοτιμίες "διορθώνουν" τυχόν ανισορροπίες, βασικά σε συναλλαγές. Σε μη φυσιολογικές καταστάσεις, όπως αυτή που έχει προκύψει από το 2008 ( ή λίγο νωρίτερα) οι ισοτιμίες μάλλον δείχνουν την αναζήτηση καταφυγίων (για τους έχοντες μετρητά) και την αναζήτηση φτηνής ρευστότητας για τους εξαγωγείς (και σε αυτό έχουμε χάσει από χέρι, χωρίς την ευελιξία της συναλλαγματικής προσαρμογής). 

Γιατί τα λέω όλα αυτά;  Μα για να τονίσω πόσο ανόητο είναι το δήθεν δίλημμα περί δήθεν ευρώ και δήθεν δραχμής (και κατ' επέκταση οι διαφημίσεις της ΝΔ για τις δήθεν θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα, ή, οι διαφημίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, για τις δήθεν θέσεις του).  Το θέμα δεν είναι εάν θα μείνουμε εμείς στην ψευδαίσθηση του δήθεν καταφυγίου της ευρωζώνης, που ευαγγελίζεται η Siemens Ντόρα από την μία και ο Τσιριμώκος Κουβέλης από την άλλη  με τον Σαμαρά στην μέση και διάφορους περίεργους στα περιθώρια.

Η ευρωζώνη, πέρα από τα τωρινά της προβλήματα, μάλλον θα συνέλθει, με, ή χωρίς εμάς μέσα. Αν πιστέψουμε την διεθνή φιλολογία, η Μέρκελ που δήθεν είναι απομονωμένη μετά την νίκη του Ολλάντ, περιμένει ...τις επόμενες εκλογές μας, για να "δει" τι θα κάνει, αλλά αυτό δεν το πιστεύει ούτε ο αρθρογράφος που το έγραψε... Όπως υποψιάζομαι εδώ και καιρό, μια χαρά βολεύεται η Γερμανία από την κατάσταση, και όταν, ή εάν, ολοκληρωθεί το νέο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, δεν θα έχει ανάγκη κανένα (πλην Ρώσων, (για να δικαιωθεί και ο συγγραφέας του "1984").

Το θέμα είναι τι συμφέρει εμάς, ή μάλλον, ποιους συμφέρει τι, και αμφιβάλω εάν εμείς, ο λαουτζίκος, ξέρουμε. Έχουμε φιλοδοξίες να παράγουμε κάτι, να καθορίζουμε εμείς τι και πώς, να έχουμε κάποια υποτυπώδη αυτονομία ή ανεξαρτησία; Και, προπαντός, έχουμε εμείς την διαχειριστική ικανότητα να κάνουμε αυτά τα πράγματα; Ή τελικά, παραδεχόμαστε ότι δεν την έχουμε; Προσωπικά, δεν με πείθει ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έχουν την διαχειριστική ικανότητα. Η ΝΔ είναι η ίδια συλλογή που ξέρουμε με τις γνωστές διαχειριστικές "ικανότητες", που τελικά, ελέω Γερμανίας, δεν χρειάζονται κιόλας, αλλά οι "έχοντες", που φοβούνται τις ...αλλαγές θα την προτιμήσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι καλύτερος στην εκπροσώπηση των μη εχόντων αλλά δεν ξέρουμε τις διαχειριστικές του ικανότητες. Μην ψάχνετε για καταφύγια εάν πρόκειται για δυοῖν κακοῖν προκειμένοιν...  Αλλά μην εκβιάζεστε κιόλας, γιατί μερικοί μερικοί επιδίδονται σε αυτό τελευταία.

Ούτε και για επενδυτικά καταφύγια μην ψάχνετε, τα πράγματα είναι ολίγον χάλια...

Switzerland makes plans for the end of the Euro (έχει διαφήμιση στην αρχή)
Swiss Franc Traders Shrug Off Risk Of Capital Controls
Safe-Haven Currency ETFs Shine in Euro Crisis
The euro can be saved. Can the E.U.?
Η πρώτη επίσκεψη του Geithner