Λογικό είναι να θες να δεις το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Ή όταν πεινάς, και βρεις ένα κομμάτι ψωμί, να χαρείς. Και οι δούλοι πανηγύριζαν όταν, παραμονές εορτών, τους άφηνε ο Άρχοντας του Πύργου να φάνε λίγο ξύγκι. Εξ άλλου χρειάζεται ...αισιοδοξία.
Το έχουμε και στα ...αρχαία: Δυοῖν κακοῖν προκειμένοιν τὸ μὴ χεῖρον βέλτιστον! Εκεί που ζορίζομαι καμιά φορά είναι στον ορισμό του "Δυοῖν" και στις επιλογές που εμπεριέχει.
Μιλούσα χτες το βράδυ με κάποιον πολύ πιο "αρχαίο" και κυνικό από μένα. Μου είπε "αρχαιοπτέρυξ, το 97% των ανθρώπων είναι ηλίθιοι, το 3% είναι έξυπνοι, το 1% πολύ έξυπνοι και αυτοί κάνουν κουμάντο". Δεν το δέχομαι ούτε αυτό, κατ' αρχάς νομίζω ότι ισχύει η κανονική κατανομή. Απλά το 1% έχει καταφέρει να ελέγχει όλα τα κουμπιά, και τα πατάει, και αποβλακώνει τους υπόλοιπους.
Το εορταστικό μήνυμα είναι: Αντισταθείτε στην αποβλάκωση. Ακόμα κι αν σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου