Από τις διατροφικές συνήθειες των Φράγκων, στην σύγχρονη "Ευρωπαϊκή" ενεργειακή πολιτική. Πάντα Κεντρικός Σχεδιασμός

"...το φαγητό των ευγενών είχε περισσότερες ξένες επιρροές από ότι αυτό των φτωχών. Εξαρτάτο από εξωτικά μπαχαρικά και ακριβές εισαγωγές. Όσο κάθε κοινωνική τάξη μιμούνταν την πιο πάνω από αυτήν ... οι νεωτερισμοί διαχύθηκαν στους μεσαιωνικούς αστούς.  Πέρα από την έλλειψη και ακρίβεια πολυτελών αγαθών όπως τα μπαχαρικά, απαγορεύτηκε με διατάγματα η κατανάλωση ορισμένων τροφών από ορισμένες κοινωνικές τάξεις, και καταναλωτικοί νόμοι περιόριζαν την εμφανή κατανάλωση από νεόπλουτους.  Κοινωνικοί κανόνες υπαγόρευαν να είναι το φαγητό της εργατικής τάξης λιγότερο εκλεπτυσμένο, αφού θεωρείτο ότι υπήρχε ομοιότητα ανάμεσα στην δουλειά και στην διατροφή κάποιου..."

"...Slow transportation and food preservation techniques (based exclusively on drying, salting, smoking and pickling) made long-distance trade of many foods very expensive. Because of this, the food of the nobility was more prone to foreign influence than the cuisine of the poor; it was dependent on exotic spices and expensive imports. As each level of society imitated the one above it, innovations from international trade and foreign wars from the 12th century onwards gradually disseminated through the upper middle class of medieval cities. Aside from economic unavailability of luxuries such as spices, decrees outlawed consumption of certain foods among certain social classes and sumptuary laws limited conspicuous consumption among the nouveau riche. Social norms also dictated that the food of the working class be less refined, since it was believed there was a natural resemblance between one's labor and one's food..."   (Από το Medieval Cuisine).

Εμένα, μου θυμίζει σύγχρονη Ευρωρητορική, πετρέλαιο και αέριο για εμάς, πέλετς και βιομάζα για εσάς, όχι ότι δεν ταλαιπωρούν και τους δικούς τους, βέβαια... Η φτώχεια είναι φτώχεια. Η διοικητικές παρεμβάσεις με την ψευτονομιμοποίση μιας ευρωβουλής-ολίγον-μαϊμούς και φετφάδες Κομισαρίων είναι όχι τόσο συγκεκαλυμμένη επιστροφή στη ευρω-ρίζες. Και σ' ανώτερα. Προτιμώ την ελεύθερη επιλογή. Αφήστε εμένα να κρίνω πώς να είμαι φτωχός. Αλλά, αυτό δεν τους βολεύει, γιατί θέλουν και να μού πουλάνε και τις σαβούρες τους. Με το ζόρι. Για να με ...σώσουν.