Δεν χωνεύω τα διπρόσωπα θέατρα

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=287806&catid=13

Δεν διαφωνώ με τον Προβόπουλο... Θα έπρεπε πράγματι να είχαμε ένα πτωχευτικό δίκαιο που να προβλέπει σχετικά ανώδυνη (όσο γίνεται, δηλαδή), γρήγορη και αποτελεσματική διαδικασία πτώχευσης επιχειρήσεων που δεν βγαίνουν. Πτωχευτικό δίκαιο που να αντιμετωπίζει με κάποια περίπου ισότιμη σχέση και εκπροσώπηση, πιστωτές, μετόχους, προμηθευτές, εργαζόμενους, με κάποια σχετικά εύλογη σειρά στον πίνακα κατάταξης...

Π.χ., θα έπρεπε να έχει κλείσει από τουλάχιστον το 2008 η Τράπεζα Πειραιώς και η Eurobank.  Ίσως από το 2001. Και όχι μόνο αυτές, ένα σωρό μικρότερες. Αλλά μερικές είχαν μπάρμπα στην Κορώνη, άλλες δεν είχαν τελειώσει ακόμη θεάρεστα έργα ξεπλύματος ή τακτοποίησης και δεν ξέρω τι.

Πού ήταν τότε ο Προβόπουλος;  Ή φταίει ο ...Γκαργκάνας;

Ξέρω, η ακεραιότητα του τραπεζικού συστήματος δεν είναι κάτι με το οποίο παίζουμε. Αλλά τόσες τράπεζες, όταν τόσοι έλεγαν "μα δεν βγαίνουν". Όταν τα κέρδη των τραπεζών ξεπέρασαν αθροιστικά τα κέρδη όλης της βιομηχανίας. Όταν οι τράπεζες δάνειζαν με βάση προσημειώσεις σε πληθωρισμένα πάγια και όχι με βάση πιστοληπτική ικανότητα. Όταν οι τράπεζες ήταν ένα όχι τόσο κρυφό καρτέλ, μπας και "ενδυναμωθούν".  Όταν όλες φτιάχτηκαν κάτω από την τιμολογιακή ομπρέλα της Εθνικής και μόνο.  Όταν χρηματοδοτήθηκαν από την φούσκα στο ΧΑΑ που οι ίδιες έφτιαξαν.  Σε βάρος του κόσμου και της ίδιας της Κεφαλαιαγοράς.   Όταν επιδοτήθηκαν του σκοτωμού και τελικά πήραν την τελευταία επιδότηση:  Πήραν τα καλά κομμάτια των κρατικοποποιημένων ή κρατικών τραπεζών και άφησαν τις τρύπες και τις φόλες στον φορολογούμενο.  Όταν για να τις σώσουμε, για πολλοστή φορά, καταβαραθρώσαμε την ίδια την χώρα.   Και δεν είμαι ούτε αριστερός, ούτε υπέρ των ξένων τραπεζών.

Αλλά να ακούω τον Προβόπουλο με το ύφος καρδιναλίου να μιλάει... Είτε για ...ελεύθερη αγορά, είτε για την Κλιματική ...Αλλαγή... Εμετικό.