Θα το έχετε ακούσει, δηλαδή ακούγεται εδώ και καιρό, αλλά τώρα είναι επίσημο, που δεν σημαίνει και τίποτα... Ο Πούτιν είπε ότι μέχρι να αλλάξει μυαλά η Ευρώπη ο Southstream αναβάλλεται, αντ' αυτού θα στείλει αέριο, λέει στην Τουρκία, και η Τουρκία ίσως μάς στέλνει αέριο και σε εμάς. Παραδοσιακοί ...φίλοι οι Ρώσοι με τους Τούρκους. Και οι Αζέροι. Και να δεις ότι και οι Κύπριοι πάνε για φιλία. Το άρθρο του STRATFOR στο τέλος, και το σχόλιο του STRATFOR στο φατσοβιβλίο είναι: Turkish ties with Russia will make the West question how much it can rely on Ankara. Γουστάρω.
Το αέριο είναι ένα πολύ ωραίο και καθαρό καύσιμο, αλλά (με έμαθαν στο σχολείο) τόσο κυριλέ που είναι αμαρτία να το καις για ηλεκτροπαραγωγή (και όταν αποφασίσεις ότι θα το καις για ηλεκτροπαραγωγή, ως δια μαγείας, τελειώνει, κυριολεκτικά, αλλά έλα ντε που δεν βγαίνουν οι αγωγοί μόνο για μαγείρεμα και θέρμανση). Και έχει και χμμ... πολιτικό ρίσκο.
Και αυτό, για την Σερβία, είναι χαριτωμένο...
Ρίξτε και μια ματιά στο http://en.wikipedia.org/wiki/Third_Energy_Package. Τουλάχιστον το λέει ...controversial. Και καλά στην ΒΔ Ευρώπη... Εδώ? Τι νόημα έχει; Γύρω γύρω θάλασσα και γείτονες η Τουρκία (φίλη μας), η Βουλγαρία (και αυτή φίλη μας),
Analysis
In a move likely to send shockwaves throughout Europe and Eurasia, Russian President Vladimir Putin announced on Monday that Russia will no longer pursue the South Stream natural gas project. Putin cited the European Commission's "non-constructive" approach to the project, which was designed to send Russian natural gas under the Black Sea to Bulgaria and then to Hungary and Austria via Serbia. Putin declared that Russia would instead pursue the construction of a natural gas pipeline with a capacity of 63 billion cubic meters across the Black Sea to Turkey, with the possibility for a hub to be created on the Turkish-Greek border that could potentially send natural gas to Southern Europe.
Putin made the announcement during a state visit to Turkey — a fitting setting given the present geopolitical circumstances. Russia is currently engaged in a fierce competition with the West over the former Soviet periphery, most notably over Ukraine. The Western-backed uprising in Ukraine and Russia's reaction to it — including annexing Crimea and supporting the separatists in eastern Ukraine — have only raised the stakes in this contest, driving Russian-EU relations to their lowest point since the end of the Cold War and enhancing the Black Sea region's strategic value.
South Stream's Significance
Russia's pursuit of the South Stream pipeline was an important aspect of the competition between Russia and the West. The primary purpose of the project was to bypass Ukraine, depriving the country of the economic benefits and political leverage that come with transiting what was, at one point, more than 80 percent of Russian natural gas exports to Europe. The project had been discussed since 2007, but subsequent disruptions of energy flows from Russia to Ukraine — and especially the energy cutoff to Ukrainian consumers in light of the current crisis — gave the project greater impetus.
However, the crisis in Ukraine also intensified Europe's efforts to move away from Russian energy. This led to a more acute implementation of the European Union's Third Energy Package, which requires that pipelines and the natural gas they transport to be owned by separate companies. This was a thinly veiled swipe at Russia, which provides natural gas to — and owns pipeline infrastructure in — many Central and Eastern European countries. This was also a way to undermine the South Stream project, with the EU Commission blocking countries such as Bulgaria and Hungary from participating in the project until Russia revised its plans for the pipeline. These steps created a great deal of tension between Russia and the European Union, particularly since Moscow had already started constructing portions of the pipeline on its soil, but it was assumed that the two sides would settle their differences and eventually make the project happen.
Putin's announcement was thus a surprising about-face, though in many ways the move makes a lot of sense. For one thing, although Gazprom CEO Alexei Miller said that the project is closed, Putin did not abandon South Stream definitively, saying, "If Europe does not want to carry out (South Stream), then it will not be carried out." This places the onus on the Europeans to react and could exacerbate divisions within the bloc, especially because EU members Bulgaria and Hungary have previously spoken against the European Commission's policy for the project. These countries could face significant economic losses with the abandonment of South Stream and are likely to press the commission to revise its position.
Moreover, the projected cost of constructing South Stream had increased by nearly 50 percent to almost $30 billion. Because Russia is under significant economic strain due to the low price of oil and sanctions from the West, it would be difficult for Moscow to foot the bill — especially since major partners within the South Stream consortium such as Italian energy firm ENI had been hinting at leaving the project. Blaming the European Commission for the cancellation of South Stream gives Russia a convenient exit from the project without looking weak.
Turkey's Unique Role
Finally, there is the Turkish factor. The crisis in Ukraine has increased the Black Sea region's strategic importance to Russia. Moreover, Turkey is a key player in the Eurasia's energy politics, given its strategic trans-continental location and its massive energy consumption. Turkey is one of Russia's largest markets for energy exports, but it is also an important country for Europe's efforts to diversify its energy supply via the Southern Corridor and to reduce its reliance on Russia. Turkey already transports Azerbaijani oil to Europe and would be indispensable for the proposed Trans-Caspian pipeline, which is designed to bring natural gas from Turkmenistan across the Caspian Sea and from Azerbaijan to Europe.
This makes Turkey crucial for Russia and likely explains Putin's announcement that South Stream will be replaced with a major pipeline expansion to Turkey. Several months ago, Russian officials seemingly brushed off a suggestion from Turkish officials that South Stream's route be altered to go through Turkey. But it is exactly this plan that appears to have materialized, with Russia purchasing Turkish favor by redirecting its major energy project through Turkish soil.
Turkey is consciously increasing its energy reliance on Moscow as a way to avoid confrontation with an old competitor while maintaining a stable energy supply during rough economic times. However, Turkey will also see the need to maintain some balance through projects that bypass Russia, such as the Trans-Adriatic Pipeline, making it clear that Turkey will act as a bridge for multiple partners. Still, the country's close ties with Russia will make the West question how much it can rely on Turkey at a time when the United States is looking to Ankara as a strategic partner to counter Moscow — especially in undermining Russia's energy leverage over Europe and in carrying out Western military maneuvers in the Black Sea.
That said, there is nothing definitive in Putin's announcing the cancellation of South Stream. The project could be revived in the future, or the same EU countries could get linked to Russian supplies via the potential gas hub in Greece that Putin mentioned. However, as with South Stream, EU regulatory hurdles could hamper a significant expansion of Russia's capacity to export natural gas through Turkey to customers in EU states. But the announcement does indicate that Russia is willing to raise the stakes in the confrontation with the West and that there are other important partners willing to play ball with Moscow.
το λέγαμε με τον Ν.Γιωτοπουλο Χρ.Σαποντζ ακομα το 1995
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οι νέες εξελίξεις, όπως όλα δείχνουν,
ΑπάντησηΔιαγραφήαναβαθμίζουν περαιτέρω τον ρόλο της
Τουρκίας ως διαμετακομιστικού κόμβου
ενεργειακών πόρων. Να σημειωθεί πως,
εκτός του Blue Stream, από το έδαφος της χώρας
περνάει ο αγωγός πετρελαίου Μπακού
(Αζερμπαϊτζάν) – Τσεϊχάν, ιρακινοί
αγωγοί, προγραμματίζεται επίσης η
υλοποίηση του αμερικανικού σχεδίου για
διοχέτευση αζερικού φυσικού αερίου
προς την Ευρώπη, ενώ είναι πολύ πιθανόν,
από τη στιγμή που θα αρθεί το εμπάργκο
σε βάρος της Τεχεράνης, να προωθούνται
προς την Ευρώπη και πάλι μέσω της
Τουρκίας, σημαντικοί ενεργειακοί πόροι
του Ιράν".
Συνοπτικά το Ελληνικό ενεργειακό μοντέλο απορύθμισης της αγοράς είναι :
ΑπάντησηΔιαγραφή- Η ενεργειακή εξάρτηση της Χώρας, αυξήθηκε με μηδενική μεταφορά τεχνογνωσίας και ελάχιστων θέσεων εργασίας.
- Προκλήθηκε μια υδροκέφαλη αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, με υπερβολική εγκατεστημένη ισχύ.
- Επιβλήθηκε η λειτουργία μονάδων Φ.Α., με εισαγόμενο ενεργειακό καύσιμο, με υψηλό λειτουργικό κόστος.
- Ο όποιος ενεργειακός σχεδιασμός αποδείχθηκε λανθασμένος και εξωπραγματικός, για τα δεδομένα της Χώρας.
και αυτή 20 χρονη πορεία μας είναι όλο πόνο ..τι να θυμηθώ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://vz.ru/news/2014/12/1/718049.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να προλάβει να το χαρεί ο κουμπάρος ο Ερντογάν αυτό το δώρο (6% έκπτωση στο φυσικο αέριο) που του δίνει ο Πούτιν. Τέτοια δώρα στην οικονομία σου δεν τα βρίσκεις εύκολα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://en.itar-tass.com/economy/764643
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμουν έτοιμος να στείλω το άρθρο των
ΑπάντησηΔιαγραφήFT, αλλά με πρόλαβες.
Η greece μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας, όπως προβλεπόταν, έγινε απλώς μία ασήμαντη νοτιοβαλκανική χώρα. Θα μπορούσε ίσως να ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν δεν υπήρχε η ανίκανη και φαύλη πολιτική ελίτ που συνέδεσε την τύχη της και την τύχη της χώρας με την υποτέλεια στην ΕΕ, που κατήντησε έκτοτε ΓΕΕ. Η Γερμανοί εκμεταλλεύτηκαν τον Γαλλογερμανικό άξονα της παλιάς ΕΟΚ, και μετά έφτιαξαν τον ενεργειακό Γερμανορωσικό άξονα (Σρέντερ) εισάγοντας προνομιακά φτηνό ΦΑ και εξάγοντας βιομηχανικά προϊόντα στην παραγωγικά ανύπαρκτη Ρωσία. (Πρόσφατα σε ιστορική αναδρομή ο Πούτιν υπεραμύνθηκε του συμφώνου Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ ως απολύτως δικαιολογημένου). Θέλησαν, κατά κάποιο τρόπο, να εξάγουν το μοντέλο και στους υποτελείς στους γερμανικούς σχεδιασμούς νοτιοβαλκάνιους. Στην Griechenland αυτό άρχισε με το δέλεαρ του φιλικού στο περιβάλλον καυσίμου για ηλεκτροπαραγωγή ως εναλλακτικής στον βρώμικο λιγνίτη και έδεσε με την “πράσινη ανάπτυξη” που εισήχθη σε παραληρηματικό βαθμό εν μέσω χρεοκοπίας. Το μόνο απτό αποτέσμα αυτών ήταν η συμβολή της υπερχρεωμένης Ελλάδας στην αύξηση του Ρώσικου και Γερμανικού ΑΕΠ και ισοζυγίων. Πληρώνουμε την ακριβότερη τιμή γαι το ρώσικο αέριο και εισάγουμε γερμανικό hardware ΑΠΕ. (Οι χρεοκοπημένες βιομηχανίες Φ/Β της Γερμανίας εξάγουν στην Ελλάδα, ενώ τους Ρώσους τους καταβάλλουμε άνω των 5 δις ετησίως, αν δεν κάνω λάθος, – κάπου έχω τα ακριβή νούμερα- ενώ στην καλύτερη περίπτωση μας αγοράζουν προϊόντα 200 εκ. Ανύπαρακτες οι εξαγωγές μας στην Ρωσία κι ας σκούζουν οι πρακτορίσκοι του Πούτιν, της παλιάς ελληνοχριστιανικής ακροδεξιάς, καρατζαφέρηδες και χρυσαυγίτες και λοιποί πιστοί των ψευδοπροφητιών περί λυτρώσεως δια του ξανθού γένους, ότι οι κυρώσεις τις ΕΕ και των “αμερικανοσιωνιστών” θα πλήξουν τις (σχεδόν ανύπαρκτες για το ισοζύγιο και το ΑΕΠ) εξαγωγές στην Ρωσία. Πιθανώς να πλήξουν τους ξενοδόχους και τα χασαποταβερνοσκυλάδικα που στις υβριστικές για το ελληνικό περιβάλλον εκτρωματικές κιτσαρίες τους φιλοξενούν αποκλειστικά εξίσου υβριστικές παρουσίες κοπαδιών νεο-ρώσων εκφυλισμένων χυδαίων καταναλωτών, η θέα των οποίων απομακρύνει κάθε αξιοπρεπή επισκέπτη.
Όμως κάποιοι εγχώριοι ολιγάρχες οφελούνται εξ ίσου, αν όχι και πιο πλουσιοπάροχα - κάποιοι ήδη μαντέψατε ποιοί, και ιδίως ποιος....
Η θλιβερή εξωτερική πολιτική της χώρας αυτής τρέχει καταϊδρωμένη πίσω από τις εξελίξεις. Σήμερα αποφασίζει να κάνει “ελιγμούς” που θα είχαν ίσως νόημα πριν 10 χρόνια.... Αποτέλεσμα, εκτός από γελοίοι να γίνονται και επικίνδυνοι. Τι νόημα έχει πια η “συμφωνία” με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ, που ουδέποτε θα ανακηρύξουν, αλλά ακόμα και αν την ανακηρύξουν και ως δια μαγείας την δεχθεί και η Τουρκία, η προοπτική μεταφοράς υδρογοναναθράκων μέσω της ελληνικής ΑΟΖ στην Ελλάδα και από εκεί στην αγορά της Ευρώπης έχει πια καταστεί περίπου ανύπαρκτη. Όλα δείχνουν ότι οι υδρογονάνθρακες θα μεταφερθούν μέσω Τουρκίας. Βασικά λόγω κόστους, αλλά και γιατί οι εναλλακτικές πάλι περνούν από την στάση της Τουρκίας. Η Ελλάδα δεν έχει την οικονομική και στρατιωτική ισχύ να επηρεάσει τις εξελίξεις και ούτε είναι τόσο “πολύτιμο οικόπεδο” όπως κάποιοι αρέσκονται να φαντασιώνονται. Η Ρώσοι το είπαν πέρυσι στους Κύπριους: Δεν δεχόμαστε το οικόπεδο που μας προσφέρετε, αφού το ιδιοκτησιακό του καθεστώς δεν είναι ξεκάθαρο λόγω τουρκικών διεκδικήσεων. Επίσης η gazprom έσπευσε να γίνει αποκλειστικός πελάτης σε ένα από τα κοιτάσματα του Ισραήλ πετυχαίνοντας προνομιούχα τιμή και δεσμευόμενη να κατασκευάσει πλατφόρμα φόρτωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκία πέτυχε έκπτωση 6% γιατί μπορεί να το κάνει όχι μόνο για γεωστρατηγικά ανταλλάγματα, και ευρύτερες ενεργειακές συμφωνίες, αλλά και λόγω μεγάλου όγκου εισαγωγών. Οι εισαγωγές της Ελλάδας είναι πολύ μικρές σχετικά. Η γεωστρατηγική και οι τιμές του ρώσικου αερίου δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας.
Πριν 3 τουλάχιστον χρόνια είχα εκφράσει την πρόβλεψη ότι ο επόμενος ψυχρός πόλεμος ΗΠΑ-Ρωσίας/ή/και Γερμανίας θα είναι ενεργειακός. Η Ρωσία χρεοκόπησε δις σε μία 10ετία – και τις 2 φορές η τιμή του βαρελιού είχε πέσει κάτω από τα 100 δολ. Πιστεύω ότι οι Αμερικανοί πια αποφάσισαν να προχωρήσουν με τον δικό τους τρόπο, χάνοντας την υπομονή τους μετά από μάταιες προσπάθειες να συνεννοηθούν με τους Γερμανούς. Αποφασιστικό σημείο ήταν η επίσκεψη Γκάιτνερ όπου ο άνθρωπος έφυγε “καραφλιασμένος” από τις τερατολογίες που άκουσε για την οικονομία. Έχω επίσης γράψει παλιότερα ότι υπάρχει μία γερμανική ελίτ που υπαγορεύει αυτή την πολιτική η οποία επιδιώκει μία περίπου “στατική” οικονομία, ΄'εναν “στατικό” καπιταλισμό. Το ότι φρενάρησε την ανάπτυξη δεν είναι “ατύχημα” της οικονομικής της πολιτικής, είναι η βασική της επιδίωξη. Και, αν θέλετε, η βλακεία στην οποία οδήγησαν 2 ανώμαλες μεταλλάξεις: (α) της “οικολογικής, πράσινης” προσέγγισης και εχθρότητας προς την ανάπτυξη, και (β) της γερμανικής ιδέας του απόλυτου κρατισμού και προστατευτισμού μπολιασμένη με στοιχεία ανατολικογερμανικού σοβιετισμού. Μία εκδοχή, δηλαδή, καπιταλιστικής φεουδαρχίας, δηλαδή τραγέλαφος. Ακόμη και ο Μαρξ ήξερε ότι στατικός καπιταλισμός δεν υπάρχει. Τον εφηύρε η νέα γερμανική ελιτ η οποία συνδυάζει σε βαθμό εξοργιστικά γελοίο την ηθικολογία με τον ακραίο κυνισμό. Πιστεύουν ότι είναι πανέξυπνοι και αποτελεσματικοί. Αλλά οι Αμερικανοί αποδεικνύονται συνεχώς εξυπνότεροι και αποτελεσματικότεροι – ευτυχώς....
ΑπάντησηΔιαγραφή