Το ερώτημα δεν είναι εάν "θέλουμε ή δεν θέλουμε την λιτότητα". Ή "θέλουμε ή δεν θέλουμε λιτότητα προκειμένου να διατηρηθεί ζωντανή η οικονομία". Ίσως το ερώτημα είναι "θέλουμε η δεν θέλουμε την εκδοχή σωτηρίας των πιστωτών μας"... Ίσως είναι κάποιο άλλο το ερώτημα...
Δύσκολο να θέσεις το ερώτημα έτσι ώστε να καταλάβει ο άλλος τι καλείται να απαντήσει. Ή εύκολο να θέσεις το ερώτημα ώστε να είναι όλο μαζί ...ήξεις αφήξεις...
Άλλη μια φορά:
1. Ο τρόπος ζωής που γνωρίσαμε μεταξύ 1997-2008 τέλειωσε με το κραχ του 2000, και για όποιον δεν το κατάλαβε με το παγκόσμιο κραχ του 2008. Δεν θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω την ...γεωπολιτική πτυχή του δεύτερου, αλλά θα θυμίσω ότι το πρώτο κραχ είναι όταν φαγώθηκαν τα λεφτά που έκαναν το λάθος να επιστρέψουν στην Ελλάδα το 1998-99.
2. Είμαστε επισήμως πτωχευμένοι από το 2010 και ανεπισήμως από το 2000. Ενδιαμέσως φαγώθηκαν κι άλλα λεφτά.
3. ΔΕΝ υπάρχει σενάριο χωρίς λιτότητα. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, είτε αλλιώτικα. Υπάρχει σενάριο εκκαθάρισης εν λειτουργία, ή κάποιας άλλης εκδοχής που δεν την ξέρω και ούτε μπορώ να την φανταστώ. Και τα δύο έχουν λιτότητα. Στο πρώτο σενάριο ξέρω ότι τα κρεμμυδάκια θα είναι Γερμανίας και το τυρί ...Μίλνερ, αν είμαι καλό παιδί και εκχωρήσω την ...ΔΕΗ. Στο δεύτερο... δεν ξέρω, ίσως να υπάρξει μια σεζόν χωρίς κρεμμυδάκια, μέχρι να μάθουμε πώς φυτεύονται.
4. Δεν είμαι καν σίγουρος ότι υπάρχει σενάριο ανεξάρτητης εθνικής πολιτικής. Όχι ότι με έχει πιάσει απαισιοδοξία, αλλά εάν διαβάσει κανείς Ελληνική ή νέο-Ελληνική ιστορία, πάντα σε περίεργες ισορροπίες είμαστε (και συχνά εντελώς ξεβράκωτοι).
Για την ώρα, δύσκολα μου βγαίνει απάντηση διαφορετική από το "Όχι".
"...Καταρχάς, τι σημαίνουν οι τύποι «ήξεις» και «αφήξεις»; Όχι πάντως «θα πας» και «θα γυρίσεις» [...]. Το «ήκω» είναι μυστήριο ρήμα, αφού ο ενεστώτας του έχει σημασία παρακείμενου («έχω έλθει, έφτασα»), αλλά ο μέλλοντάς του έχει σημασία μέλλοντα· πάντως, και να με διορθώσουν οι φιλόλογοι αν λέω χαζαμάρες, οι βασικές σημασίες του ήκω είναι «έχω έρθει, έχω φτάσει, είμαι παρών· εξαρτώμαι από κάτι· έχω σχέση, ανήκω». Σημασία «πηγαίνω, αναχωρώ» δεν βρίσκω. «Φτάνω», ναι. Το αφήκω πάλι, που δεν είναι και πολύ συχνό ρήμα, σημαίνει αφενός «φτάνω, καταλήγω κάπου» και αφετέρου «φεύγω, απομακρύνομαι», σημασία «επιστρέφω» δεν έχει..."
Χάσαμε μεγάλες ευκαιρίες, τα τελευταία ...60-70 χρόνια, και νομίζω την τελευταία την χάσαμε το 2010. Από το 2010 απλά επιτρέψαμε να φύγουν λεφτά, να ετοιμάσουν το firewall οι Εβρωπέοι και έγιναν λίγες ακόμα αρπαχτές από τους ολιγάρχες μας. Ένα μεγάλο insider trading.
Κι εκεί που δεν ήμουν 100% σίγουρος για το ΟΧΙ, το ΟΧΙ που λέει Ναί στη δημοκρατία (ούτε η αριστοκρατία με χαλάει, αλλά πως δουλεύεi ;) , το ΟΧΙ στο τσουβάλιασμα των "λαών" από λομπίστες των Βρυξελλών, το ΟΧΙ στην λιτότητα (για πόσο καιρο θα πηγαίνουμε με σβηστές τις μηχανές), διάβασα αυτό και πείστηκα :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δριμύ κατηγορώ του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου κατά του Αλέξη Τσίπρα για την απόφαση διεξαγωγής δημοψηφίσματος.
Υπερ του Ναι σε συμφωνία στο δημοψήφισμα τάσσεται το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου με ανακοίνωσή του τα ξημερώματα..."
Ο άνθρωπος(?) είναι αλλού λέμε !!
Φίλε μου δεν υπήρξε ποτέ πραγματική ευκαιρία, για το τι έγινε πριν το 80 τα έχει γράψει ήδη η ιστορία, για μετά το 80 όπου έχω γνώμη:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Η δικαιοσύνη (το πρώτο θεμέλιο μιας κοινωνίας) διαλύθηκε, εάν ρωτήσεις έναν δικηγόρο θα σου πει ακριβώς πως:
- Οι ένοπλες δυνάμεις (το δεύτερο θεμέλιο μιας κοινωνίας, ο θεσμός του πολίτη - οπλίτη) έγιναν βαριά βιομηχανία ρουσφετιού και μίζες με τους officers να κάνουν τους τροχονόμους
- H παραγωγή και η έρευνα (πάνε πακέτο αυτά τα δύο τη σύγχρονη εποχή) εκμηδενίστηκαν, το ίδιο και το επιχειρείν (σε κρήσιμους τομείς, όχι στο εμπόριο καφέ, σουβλακιών και τυρόπιττας), όποιος έχει προσπαθήσει να κάνει μια επιχείριση βασιζόμενη σε τεχνολογίες αιχμής και δεν είναι "του σιναφιού" τον έχει φάει η μαρμάγκα (έχω ιδία πείρα)
- Στο κορυφαίο θέμα της ενέργειας τα έχεις γράψει χίλιες φορές, δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο...
Βλέποντας το όλο θέμα χωρίς να δίνω σημασία στον "θόρυβο" των οικονομολόγων πιστεύω πως το πραγματικό δημοψήφισμα θα πρέπει να μπει για το επόμενο παραγωγικό μοντέλλο:
- Ας αφήσουμε τις μπούρδες, ο τουρισμός δεν είναι "βαριά βιομηχανία", ούτε τα σουβλακοτζάτζικα, ούτε τα αγγουράκια και τα ροδάκινα, αυτά ίσως το 1800 αλλά όχι σήμερα.
- Εν' αρχή η ενέργεια, χωρίς αυτή δεν γίνεται τίποτα, θα πρέπει επί τέλους να τελειώσει αυτό το πανηγύρι
- Το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει: α. Για την υποστήριξη μιας αμυντικής βιομηχανίας που καλύπτει μεγάλο μέρος των αναγκών (το ξέρω πως δεν υπάρχει έτσι μίζα αλλά τι να κάνουμε;)
β. προϊόντα σε τεχνολογίες αιχμής (νανοτεχνολογία, μικροηλεκτρονική κ.ο.κ) αρκεί από τις θέσεις που "κινούν" τα νήματα να φύγουν οι "γνωστοί - άγνωστοι - άχρηστοι"
γ. Targeted research: Δεν μας ενδιαφέρει να μάθουμε από που κλάνει το μπαρμπούνι ούτε να ξεθάβουμε μούμιες από την αμφίπολη, εφαρμοσμένη έρευνα και τομείς της βασικής έρευνας που μπορούν να περάσουν εύκολα στην εφαρμοσμένη και να παράγουν κέρδος (π.χ. μπαταρίες νέας τεχνολογίας)
Ότι σκατά και να ψηφιστεί την Κυριακή εμένα προσωπικά δεν μου λέει τίποτα, άλλες είναι οι ερωτήσεις που θα πρέπει να τεθούν: Η δημιουργία ενός βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου με προοπτική ή αν θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να βάφουμε αυγά με κλανιές και να εξάγουμε ήλιο θάλασσα φραπέ και πιττόγυρο.
Δύσκολες ερωτήσεις ...
Στο μεταξύ, η Δούρου βολεύεται καλύτερα στην καρέκλα της με τη βοήθεια της Ζωής..
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.loutrakiblog.gr/2015/06/blog-post_167.html
Εκτός από το “ἣκω” υπάρχει και το “εἲκω” που σημαίνει λυγίζω, υποχωρώ, ενδίδω. Απαρέμφατο “εἲκειν”, σχεδόν ίδιο και στα γερμανικά “weichen”, με ερασμιακή προφορά σχεδόν ομόηχο. (Τελικά μιλάμε την ίδια γλώσσα, απορώ γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε με τους Γερμανούς, χα-χα!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδίδουν οι ελληνικές κυβερνήσεις συνεχώς από το 2009 και ύστερα, αλλά τώρα με τα “ήξεις αφήξεις”φοβάμαι ότι πάνε για κατάρρευση. Επί 5 μήνες δεν παρουσιάστηκε ούτε υπόνοια πειστικού εναλλακτικού σχεδίου για την ελληνική οικονομία, ούτε καν σκαρίφημα. Το να τα αναβάλλεις όλα για μετά... την “συμφωνία” την οποία δεν διαπραγματεύεσαι, και το να πέφτεις σε όλους τους λάκκους που σου σκάβουν δεν είναι έξυπνη διαπραγματευτική πολιτική ούτε οδηγεί σε εθνική ανάταση. Είναι ο ορισμός της βλακείας. Η κατασrροφή είναι μη-γραμμική διαδικασία, όπου η μελλοντική εξέλιξη δεν είναι καθόλου γραμμική προέκταση της παρελθούσης, ούτε κατά προσέγγιση. Τελικά έγιναν οι μαζικές διαδηλώσεις - έξω από τα ATMs. Άντε γεια “περἠφανε λαέ”, και ραντεβού στο πλησιέστερο ATM!