Η βαρετή κρίση

5-6 σενάρια υπάρχουν για το τι θα γίνει με την "διαπραγμάτευση", και, ειλικρινά, κανένα δεν με νοιάζει. Ούτε αισιοδοξώ με οποιοδήποτε από τα σενάρια (και γελάω με αυτό που λέει "να φύγει ο Τσίπρας για να έρθει ο Ποτάμης με την Φώφη και τον Σαμαρά...).

Δεν γελάω με το γεγονός ότι είμαστε φαλιρισμένοι από το ...2000, αν δεν το καταλάβατε το 2000, τότε από το 2008, κι αν δεν με πιστεύετε, από το 2010 που ο μέγας στοχαστής μίλησε από το Καστελόριζο και έκανε ενυπόθηκα τα δάνειά μας.

"Regardless of which scenario materializes, the Greek crisis is far from over. Some scenarios would be more traumatic than others, but all include continued negotiations between Greece and its lenders. The threat of a "Grexit" will not go away in the foreseeable future. Even if the Greek Parliament ratifies a deal quickly, Athens will continue to push for debt relief, and its creditors will continue to seek reforms in exchange for additional funds. The more traumatic scenarios involving a rebellion within the Greek government and elections or a referendum would only complicate the process, push Greece closer to introducing capital controls, and increase the likelihood of a disorderly default".

Το ιδανικό σενάριο για μένα θα ήταν το orderly default.  Ό,τιδήποτε άλλο παρατείνει την εκκαθάριση και μειώνει το ...προϊόν που μένει σε ντόπιους.  Θα μας κάνουν ό,τι θέλουν με την αυξανόμενη ανάγκη που θα έχουμε για ρευστότητα, και θα καταντήσει να είναι το disorderly default η καλύτερη λύση.

Χρωστάμε λεφτά που δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε, με μειούμενο ΑΕΠ. Όποιος έχει την ψευδαίσθηση ότι έχει κάτι στην πάντα, τρέχει να κρυφτεί. Οι πραγματικά έχοντες την έχουν κάνει προ πολλού...  Και με μηδενιζόμενη ρευστότητα, πετσοκομμένη παραγωγή, και την υπόλοιπη να εξαρτάται από ρευστότητα, μόνο σουρεαλιστές ιστορικοί μπορούν να μας πούνε πώς τελειώνει η άσκηση.

Θα έλεγα ότι η λύση, τεχνοκρατικά, είναι μία:  1) Διαγραφή χρέους, 2) Φτώχεια, 3) Χαμηλή φορολογία, 4) Άντε πάλι από την αρχή... Ή, ευκολότερο, μετανάστευση, να έρθουν άλλοι.  Ξέρω, δεν αρέσει η φτώχεια.  Πλούτος με ξένα λεφτά δεν γίνεται (εκτός αν ξανάρθει ο Αντρέας). Αλλά τα έχω ξαναπεί και έχει γίνει βαρετό. Η βαρετή κρίση...Είναι κι αυτό μια ...προσέγγιση.