Παρακολουθώντας τον αργό θάνατο της οικονομίας

http://industrealist.gr/?p=2432

Η βιομηχανία ήταν στόχος από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε, μπούκαραν όπου τους έπαιρνε, οι πρασινοφρουροί και έψαχναν τα ....ταμεία.  Ή έκλεβαν ολόκληρες εταιρίες (στο μοντέλο του "εθνάρχη" με την Εμπορική και τις θυγατρικές της). Και μετά Νέα Τζάκια.

Ελάχιστες επέζησαν μετά το 1999. Γιατί να δουλεύει κόσμος όταν μπορούμε να εισάγουμε πιο όμορφα με φτηνά δανεικά σε ευρώ;

Σήμερα τα πράγματα είναι ζοφερά.  Όσοι άρμεγαν (με λίγη διαφθορά) τις ανίκανες τράπεζες, τώρα δεν έχουν χρηματοδότηση. Όποιος έχει χρηματοδότηση αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο bail-in, όπου χάνεις τμήμα του κεφαλαίου κίνησης. Την μισθοδοσία, τις πληρωμές προμηθευτών.  Άσε την ντόπια αγορά...

Ενέργεια;  Τι είναι αυτό;;  Άααα... κάτι που έχει στην Βουλγαρία, ή στην Τουρκία...  Έχει και χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές... Οι εργάτες δεν είναι τόσο καλοί εκεί, αλλά με τον καιρό θα μάθουν.

Θα ξυπνήσουμε μια μέρα και θα είμαστε μετανάστες. Εντός ή εκτός Ελλάδος... Και θα λέμε "μα πώς φτάσαμε ως εδώ";