Η κυνική γεωπολιτική πραγματικότητα δεν αλλάζει αυτό που αισθανόμαστε. Δεν είμαστε ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία επανάσταση που είναι λιγάκι στα μέτρα τρίτων που έχουν συμφέροντα ή απλά θέλουν αντιπερισπασμούς. Η επανάσταση των ΗΠΑ το 1776 έγινε λιγάκι σαν πάρεργο της μακροχρόνιας Αγγλο-Γαλλικής σύγκρουσης (1202-1815) και σε συνέχεια του πραγματικά πρώτου παγκοσμίου πολέμου 1755-1764, στον Γαλλο-Αγγλικό πόλεμο 1778-1783. Τα Ορλωφικά μάλλον ήταν μέρος Ρώσικων πρωτοβουλιών στα Βαλκάνια όσο οι Άγγλοι ήταν ...απασχολημένοι στον Ατλαντικό. Η Ρωσική Επανάσταση του 1917 είχε και λίγη πρακτόρευση Γερμανών για να ...ξεφορτωθούν το Ανατολικό μέτωπο του Α' ΠΠ.
Δεν με χαλάει που υπάρχουμε σαν έθνος ελέω των Μεγάλων Δυνάμεων, για να μην έχει έρεισμα να έρχεται να μας σώζει η Ρωσία.
Με χαλάει η διχόνοια, αλλά και αυτή αγορασμένη είναι...
1821. Αποφασίζεται από τις δυτικές δυνάμει mς ο διαμελισμός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, για την ακρίβεια της αυτοκρατορίας της ανατολικής Μεσογείου, ή ακόμη καλύτερα εκείνης της οντότητας η οποία έλεγχε επί 3000 χρόνια την ανατολική Μεσόγειο. Η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν η γεωγραφικά διάδοχος κατάσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, η οποία με τη σειρά της και σε αντίθεση με την Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν το πλήρες, όχι μόνο το γεωγραφικό, διάδοχο σχήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με τη σειρά της διαδέχτηκε τα σχήματα που είχαν προκύψει από την Αυτοκρατορία του Μεγ. Αλεξάνδρου ο οποίος ένωσε τον ελληνικό κόσμο και κατέλυσε την αυτοκρατορία των Περσών. Βλέπουμε λοιπόν ότι η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου ελεγχόταν από μια αυτοκρατορία και συναφή σχήματα. Δύση τότε δεν υπήρχε. Η Δύση άρχισε να σχηματοποιείται από το σχίσμα και μετά ειδικά από το δεύτερο σχίσμα κι εντεύθεν.
Η Δύση είδε εξ αρχής ανταγωνιστικά την Αυτοκρατορία της ανατολικής Μεσογείου, ήδη από τις σταυροφορίες στράφηκε κατά του Βυζαντίου, δεν της βγήκε, επεδίωξε την άλωση υπό το ισλάμ για να εξαφανίσει το αντίπαλον δέος και στο τέλος με την παρακμή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας την διαμέλισε.
Η Ελληνική επανάσταση του 1821 δεν ήταν μόνο το γενεσιουργό γεγονός του νεοελληνικού κράτους αλλά επιπλέον σηματοδότησε την αρχή του διαμελισμού της Αυτοκρατορίας της ανατολικής Μεσογείου. Το δεύτερο αυτό γεγονός είναι το βασικό γεωπολιτικό στοιχείο που επηρεάζει την ιστορία της περιοχής μέχρι σήμερα. Οι Άγγλοι ήθελαν να ελέγχουν τον δρόμο προς τις Ινδίες. Έτσι εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι στο νότιο άκρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπήρχαν γηγενείς Έλληνες υποδαύλισαν κι εν μέρει χρηματοδότησαν την επανάσταση. Σας θυμίζω τους διαφόρους ιεραποστόλους και φιλέλληνες που βόλταραν προεπαναστατικά και κατά τη διάρκεια της επανάστασης στη χώρα. Δεν ήταν τίποτε άλλο από πράκτορες. Άντε για να μην είμαι απόλυτος να δεχτώ ότι ανάμεσά τους υπήρχαν και μερικοί ρομαντικοί. Τις επιδιώξεις της Αγγλίας τις παρουσίασε ξεκάθαρα ο πρέσβης της Αγγλίας Στάτφονρντ Κάνιγκ σε Οθωμανούς αξιωματούχους τότε.
Ευτυχώς έχουν διασωθεί τα πρακτικά που κρατούσαν οι πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων στην Πύλη κατά τη διάρκεια της ελληνικής Επανάστασης του 1821 κατά τις επισκέψεις τους στον ρεϊσουλκιουτάμπ (υπουργό των εξωτερικών) Μεχμέντ Σαϊντ Εφέντη και ιδιαίτερα οι σημειώσεις του πρεσβευτή της Αγγλίας Στάτφονρντ Κάνιγκ (εξαδέλφου του Άγγλου πρωθυπουργού). Μια σχετική ιστορική αναδρομή θεωρείται χρήσιμη, ιδιαίτερα κατά τις προηγηθείσες του Ναυαρίνου συναντήσεις του Κάνιγκ όπου απερίφραστα λέγει του οσμανού αξιωματούχου: «εμείς είμαστε εμποροκράτειρα χώρα και έχουμε συμφέροντα στην Άσπρη θάλασσα, στην οποία δεν υπάρχει ασφάλεια. Θέλουμε λοιπόν να δημιουργήσουμε ένα κράτος από τους απογόνους των αρχαίων Ελλήνων. Να, η Πελοπόννησος και λίγο από την Ρούμελη με κανένα δυο νησιά». Και ο Μεχμέντ Σαϊντ του απαντά : « Ποιόν πας να κοροϊδέψεις; Ρωμηοί υπάρχουν σε κάθε γωνιά του Κράτους μας». Ο Άγγλος διπλωμάτης του ανταπαντά : «Αυτοί δεν είναι γνήσιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων»!
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι το νέο κράτος δημιουργήθηκε ως προτεκτοράτο. Άλλωστε και οι ιδρυτικές συνθήκες του με τις προστάτιδες δυνάμεις αυτό δείχνουν. Από την αρχή επιδιώχθηκε το νέο κράτος να αποκοπεί από τον υπόλοιπο Ελληνισμό και να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ξένων δυνάμεων και ιδίως της Αγγλίας, στης οποίας την επιρροή και πέρασε. Η ανακήρυξη του αυτοκεφάλου, με το οποίο σηματοδοτείται η αποκοπή του νέου κράτους από τον υπόλοιπο Ελληνισμό και ιδίως από την Ελληνική αστική τάξη της Πόλης και της Σμύρνης, (δε μας επέτρεψαν ποτέ να δημιουργήσουμε αστική τάξη) και η ύπαρξη και δράση του Αγγλικού, Γαλλικού και Ρωσικού κόμματος, αποδεικνύουν ότι το νέο κράτος δε δημιουργήθηκε απλά και μόνο ως προτεκτοράτο αλλά και ότι λειτουργούσε ως τέτοιο. Πέραν αυτών των δυο γεγονότων ο 19ος αι. ήταν σχετικά αδιάφορος, δεν έχει να επιδείξει τίποτε το συνταρακτικό εκτός από τους αποκλεισμούς, σχεδόν έναν κάθε πέντε χρόνια, που μας επέβαλλαν οι "σύμμαχοι" κάθε φορά που τα συμφέροντά μας δε συμβάδιζαν με τα δικά τους. Αναφέρω μόνο τον αποκλεισμό της χώρας, την περίοδο που αποφασίστηκε να παραχωρηθεί η Ανατολική Ρωμυλία στη Βουλγαρία. Στη συνέχεια που θα περιγράψουμε την ιστορία του εικοστού αιώνα θα διαπιστώσουμε ότι το προτεκτοράτο αυτό στράφηκε κατά της ίδιας της υπόστασης του Ελληνισμού.
Ευτυχώς έχουν διασωθεί τα πρακτικά που κρατούσαν οι πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων στην Πύλη κατά τη διάρκεια της ελληνικής Επανάστασης του 1821 κατά τις επισκέψεις τους στον ρεϊσουλκιουτάμπ (υπουργό των εξωτερικών) Μεχμέντ Σαϊντ Εφέντη και ιδιαίτερα οι σημειώσεις του πρεσβευτή της Αγγλίας Στάτφονρντ Κάνιγκ (εξαδέλφου του Άγγλου πρωθυπουργού). Μια σχετική ιστορική αναδρομή θεωρείται χρήσιμη, ιδιαίτερα κατά τις προηγηθείσες του Ναυαρίνου συναντήσεις του Κάνιγκ όπου απερίφραστα λέγει του οσμανού αξιωματούχου: «εμείς είμαστε εμποροκράτειρα χώρα και έχουμε συμφέροντα στην Άσπρη θάλασσα, στην οποία δεν υπάρχει ασφάλεια. Θέλουμε λοιπόν να δημιουργήσουμε ένα κράτος από τους απογόνους των αρχαίων Ελλήνων. Να, η Πελοπόννησος και λίγο από την Ρούμελη με κανένα δυο νησιά». Και ο Μεχμέντ Σαϊντ του απαντά : « Ποιόν πας να κοροϊδέψεις; Ρωμηοί υπάρχουν σε κάθε γωνιά του Κράτους μας». Ο Άγγλος διπλωμάτης του ανταπαντά : «Αυτοί δεν είναι γνήσιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων»!
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι το νέο κράτος δημιουργήθηκε ως προτεκτοράτο. Άλλωστε και οι ιδρυτικές συνθήκες του με τις προστάτιδες δυνάμεις αυτό δείχνουν. Από την αρχή επιδιώχθηκε το νέο κράτος να αποκοπεί από τον υπόλοιπο Ελληνισμό και να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ξένων δυνάμεων και ιδίως της Αγγλίας, στης οποίας την επιρροή και πέρασε. Η ανακήρυξη του αυτοκεφάλου, με το οποίο σηματοδοτείται η αποκοπή του νέου κράτους από τον υπόλοιπο Ελληνισμό και ιδίως από την Ελληνική αστική τάξη της Πόλης και της Σμύρνης, (δε μας επέτρεψαν ποτέ να δημιουργήσουμε αστική τάξη) και η ύπαρξη και δράση του Αγγλικού, Γαλλικού και Ρωσικού κόμματος, αποδεικνύουν ότι το νέο κράτος δε δημιουργήθηκε απλά και μόνο ως προτεκτοράτο αλλά και ότι λειτουργούσε ως τέτοιο. Πέραν αυτών των δυο γεγονότων ο 19ος αι. ήταν σχετικά αδιάφορος, δεν έχει να επιδείξει τίποτε το συνταρακτικό εκτός από τους αποκλεισμούς, σχεδόν έναν κάθε πέντε χρόνια, που μας επέβαλλαν οι "σύμμαχοι" κάθε φορά που τα συμφέροντά μας δε συμβάδιζαν με τα δικά τους. Αναφέρω μόνο τον αποκλεισμό της χώρας, την περίοδο που αποφασίστηκε να παραχωρηθεί η Ανατολική Ρωμυλία στη Βουλγαρία. Στη συνέχεια που θα περιγράψουμε την ιστορία του εικοστού αιώνα θα διαπιστώσουμε ότι το προτεκτοράτο αυτό στράφηκε κατά της ίδιας της υπόστασης του Ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου