Τα Όρια μιάς Νότιας Ευρωπαϊκής Συμμαχίας

Ακολουθεί περίληψη ελεύθερης μετάφρασης του άρθρου που κυκλοφόρησε στις 11 Αυγούστου 2106, χωρίς δικά μου σχόλια:

Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα ανέφεραν ότι η Αθήνα προσπαθεί να οργανώσει σύνοδο κορυφής των χωρών της Νότιας Ευρώπης, τον Σεπτέμβριο,  λίγο πριν την σύνοδο κορυφής όλης της ΕΕ.  Οι χώρες του Visegrad επίσης είχαν δική τους σύνοδο κορυφής, τον Ιούλιο (και ζήτησαν μεταφορά αρμοδιοτήτων από τις "Βρυξέλλες", στις χώρες τους".

Η Ελλάδα και η Νότιοι έχουν κοινές απόψεις, για το μέλλον της Ευρώπης, στηρίζουν ενοποίηση, αν αυτό σημαίνει ότι το σύνολο της Ευρώπης χρηματοδοτεί την γεωργία τους και τις επιδοτήσεις για ανάπτυξη, μοιράζεται το τραπεζικό ρίσκο και το ρίσκο του δημοσίου χρέους, και προωθεί χαλαρή χρηματοπιστωτική πολιτική της ΕΚΤ για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα.



Οι Νότιοι έχουν επίσης άποψη για το μεταναστευτικό, οι μετανάστες έρχονται μέσω Νότου, και οι Νότιοι είναι υποστηρικτές τους να διαχέονται οι μετανάστες σε όλη την ήπειρο.

Η Αγγλία, ήταν παραδοσιακά υπέρ μηχανισμών αγοράς, και αυστηρών δημόσιων προϋπολογισμών, μάλλον, παρά υπέρ της ομοσπονδοποίησης.  Η Γερμανία έχασε έναν "σύμμαχο" στον έλεγχο των εξόδων, και οι υπόλοιποι έχασαν αυτόν που δεν ήθελε περισσότερη εκχώρηση εξουσιών στις Βρυξέλλες.

Το πρόβλημα της Νότιας Ευρώπης είναι ότι ακόμα και με κοινές θέσεις δεν θα μπορέσουν να αμφισβητήσουν τα κατεστημένα.  Και οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν τα προβλήματά τους.  Η Γαλλική Κυβέρνηση δεν είναι καθόλου δημοφιλής, οι Ιταλοί πάνε για δημοψηφίσματα, η Ισπανία δυσκολεύεται να σχηματίσει κυβέρνηση, και η Πορτογαλία, η Ελλάδα, η Κύπρος και η Μάλτα είναι πολύ μικρές για να έχουν αντίκτυπο.  Συν. οι Νότιοι αντιστέκονται σε αυτά που προωθούν οι Βόρειοι σαν διαρθρωτικές αλλαγές.

Η Γαλλία που υποτίθεται θα ήταν ο έλεγχος και ο συνεργάτης της Γερμανίας τώρα ανακαλύπτει τους περιορισμούς του μη ελέγχου δικού της νομίσματος. Και για την ώρα δεν δέχεται τον διαχωρισμό της Ευρώπης σε Βόρεια (με την Γερμανία)  και Νότια (με την Γαλλία).  Η τακτική των Γάλλων να χρησιμοποιούν την Νότια Ευρώπη για να πιέζουν την Γερμανία έχει επίσης τα ρίσκα της.

Και ο Ευρωσκεπτικισμός γίνεται όλο και πιο έντονος σε Γαλλία και Γερμανία.

Η πρόβλεψη του Stratfor είναι:

• Σε συνέχεια του δημοψηφίσματος για το Brexit, τα μέλη της ΕΕ θα ψάχνουν για τοπικές λύσεις σε προβλήματα όλης της Ευρώπης, προσέγγιση που θα κάνει όποια συμφωνία πιο δύσκολη.
• Ενώ τα κράτη της Νότιας Ευρώπης έχουν κοινές απόψεις για την ενοποίηση της Ευρώπης, εσωτερικά συμφέροντα και περιορισμοί θα τους εμποδίζουν από το να φτιάξουν μια συμπαγή ομάδα.
• Επειδή η Γαλλία είναι και Μεσογειακή, αλλά και Βόρεια χώρα, θα είναι παγιδευμένη σε διαφωνίες μεταξύ τους Νότιους και τους Βορείους της Ευρώπης, και αυτό θα δημιουργεί εντάσεις στην συμμαχία του Παρισιού με το Βερολίνο.

Εγώ, τώρα, θα κάνω τρία σχόλια:



1. Το πρώτο είναι κάτι που αποδίδεται στον Bismarck:

2. Το δεύτερο είναι μια σειρά από δημοσκοπήσεις που δείχνουν τις απόψεις των Ευρωπαίων για την Ευρώπη (άσε πια τις απόψεις των Ελλήνων...)

3. Το τρίτο είναι το μόνιμο και ανυπόφορο πρόβλημα αυτής της"Ευρώπης".  Το διαζύγιο μεταξύ των "ελίτ" και του κόσμου που υποτίθεται ότι κυβερνούν.  Και αν οι Γερμανοί το βλέπουν έτσι, τι να πούμε και εμείς οι Νότιοι!

Those in power see people at the bottom as aliens whose bizarre emotions they must try to manage. Αυτοί που είναι στην εξουσία βλέπουν τον κόσμο στον πάτο σαν ξένους με παράξενα αισθήματα, που πρέπει να προσπαθήσουν να τους τα διαχειριστούν. Δεν με νοιάζει τι κάνει η Μέρκελ, εδώ παίζει το παραμύθι, οι κωλοτούμπες και ο αποπροσανατολισμός. Μετά το βραχυκύκλωμα από ΚΚ του Β' έτσι δεν πάμε?

Δεν υπάρχει Ευρώπη, ή μάλλον υπάρχει η ήπειρος που λέμε Ευρώπη (και δεν έχει την Τουρκία, αλλά έχει την ...Ρωσία).   Αυτό που υπάρχει είναι η αναγκαστική συμμαχία Γάλλων και Γερμανών, μεταξύ τους και με τους Άγγλους. Οι Γερμανοί χαμένοι στον Β' (και τον Α') ΠΠ, οι Γάλλοι, λίγο Vichy, λίγο De Gaule, οι Άγγλοι χωρίς την αυτοκρατορία τους μέσα και αυτοί, και οι υπόλοιποι είμαστε για να παριστάνουμε.   Αν δεν υπήρχε Σοβιετική Ένωση, δεν θα υπήρχε "Ευρώπη", αν και άλλαξαν και οι συνθήκες μετά το 1990...