Εγγυημένες επιδοτήσεις με πρόσχημα την ανάπτυξη των ΑΠΕ

(η έμφαση δική μου)

Η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ μια συντεταγμένη συλλογική προσπάθεια από την πλευρά της Πολιτείας αλλά και των επιχειρήσεων για να βγει επιτέλους η οικονομία και η κοινωνία από την ύφεση και την κρίση. Αυτή η προσπάθεια υπονομεύεται όταν μεμονωμένα συντεχνιακά ή επιχειρηματικά συμφέροντα προτάσσουν τη διατήρηση των απαράδεκτα υψηλών τιμών κερδοφορίας που εξασφάλισαν με κρατικές εγγυήσεις στο παρελθόν, με πρόσχημα τη συμβολή τους στην ανάπτυξη των ΑΠΕ.

Η ελληνική βιομηχανία έχει κατ' επανάληψη ταχθεί υπέρ της υγιούς ανάπτυξης της αγοράς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο πλαίσιο των στόχων που έχουν τεθεί σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Στο πλαίσιο αυτό η ΕΒΙΚΕΝ υποστηρίζει το διαγωνισμό για την ανάπτυξη νέων φωτοβολταϊκών, με όριο στην ισχύ και τις τιμές, ούτως ώστε να υπάρχει λελογισμένη και το κυριότερο προγραμματισμένη ένταξη νέας φωτοβολταϊκής ισχύος στο σύστημα.

Σημειώνεται ότι μόλις πριν από λίγες εβδομάδες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε μηχανισμό διακοψιμότητας στη Γερμανία, με ισχύ έως και το 2022, υπογραμμίζοντας στην απόφασή της ότι «το μέτρο υποστηρίζει ακριβώς την ευστάθεια του συστήματος ιδιαίτερα σε αγορές όπου υπάρχει αυξημένη διείσδυση των ΑΠΕ».

Προκαλεί λοιπόν αλγεινή εντύπωση ότι στην Ελλάδα, μεμονωμένοι επιχειρηματικοί φορείς παραγωγών φωτοβολταϊκών, με εγγυημένες υψηλές αμοιβές, έχουν ξεκινήσει εκστρατεία παραπληροφόρησης εναντίον του μέτρου της διακοψιμότητας στη χώρα μας, θέτοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα εκατοντάδων επιχειρήσεων και χιλιάδων θέσεων εργασίας.

Κόπτονται άραγε για τις ΑΠΕ ή για τη διατήρηση της υψηλής κερδοφορίας τους αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις σε άλλους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας;

Η ΕΒΙΚΕΝ θεωρεί επιβεβλημένη τη διερεύνηση της δυνατότητας για περαιτέρω περιορισμό των απαράδεκτα υψηλών τιμών που συνεχίζουν να απολαμβάνουν κατηγορίες εισοδηματιών - επενδυτών φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων, σε βάρος του Έλληνα καταναλωτή και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

*   *   *   *   *   *   *

Οι παρακάτω απόψεις είναι δικές μου και όχι της ΕΒΙΚΕΝ:



Όλες οι ΑΠΕ, όλες ανεξαιρέτως, είναι παρασιτικές δραστηριότητες. Υπάρχουν μόνο για τις επιδοτήσεις, και μόνο με τις επιδοτήσεις.  Μη ανταποδοτικές επιδοτήσεις, δεν παίρνουμε κάτι χρήσιμο, και το 80-85% των πληρωμών μας πάει κατ' ευθείαν έξω.   Και τα μεν φ/β παριστάνουν ότι μειώνουν την ζήτηση τις μεσημεριανές ώρες (αλλά άντε βρες αέριο να καις το βράδυ, και άντε ψάχνε για ΑΔΙ ή ό,τι έχουν βαφτίσει την επιδότηση του αερίου), τα δε αιολικά είναι κουτουρού ρεύμα που ποιός ξέρει πώς και πού το απορρίπτει ο ΑΔΜΗΕ [-- που μάλλον κάνει μουαγιέν με την άεργο ισχύ του ΔΕΔΔΗΕ για να αποφεύγει τα blackout (κοροϊδεύω, φυσικά)].

Ούτε οι φωτοβολταϊκοί ούτε οι αιολικοί είναι επιχειρηματίες. Είναι κρατικοδίαιτα παράσιτα. Νόμιμοι κλέφτες. Και μερικοί από αυτούς ωμοί μαφιόζοι.  Νόμιμοι, χάρη στον Νόμο Μπιρμπίλη, αν και οι μέθοδοί τους είναι μάλλον ...κάπως.

Φυσικά και θα υπερτερήσουν τα τρωκτικά. Λαδώνουν!  Ελέγχουν το βαθύ κράτος.  Θα τα ξεφορτωθούμε μόνο όταν θα έχει καταρρεύσει πλήρως η χώρα, και το βαθύ κράτος, όταν όλη η βιομηχανία θα έχει εξαφανιστεί, και τότε θα πληρώνουν το ένα τρωκτικό τις επιδοτήσεις του άλλου, να δοκιμάσουν και αυτά ...μουαγιέν.

Τουλάχιστον ο Trump έχει εκδηλωθεί:  Δεν χωνεύει τα αιολικά. Και το Κογκρέσσο θέλει να κόψει φόρους. Μετακομίζουμε? Ή να του στείλουμε τους ΑΠΕτζήδες μας?