Το κόστος ενσωμάτωσης μεταβλητών, διαλειπουσών, κουτουρού, ή στοχαστικών, ΜΗ κατανεμόμενων πηγών ενέργειας

https://depositonce.tu-berlin.de/bitstream/11303/4794/2/ueckerdt_falko.pdf

Ετοιμάζω μία ανάρτηση, που την θέλω για άλλη, επόμενη ανάρτηση, και αναγκαστικά έφτιαξα αυτήν που είναι μεν εξειδικευμένη και βαρετή,  βασίζεται όμως σε ένα εξαιρετικό άρθρο που βρήκα τυχαία και που είναι γραμμένο μάλλον από φανατικό οπαδό των ΑΠΕ σαν τρόπο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής!  Έτσι όταν κάτι κακομοίρηδες λένε "άα.... αυτά τα λέει ο archaeopteryx" να θυμάστε:  Ο archaeopteryx απλά μεταφέρει.  Και πάντα ρίχνει μια ματιά στο τίνος είναι το άρθρο μεταφέρει, τι άλλα άρθρα έχει γράψει, που εργάζεται...

Ρίξτε μια ματιά στην εικόνα αριστερά, θα εντυπωσιαστεί και ο Δόκτωρ Τσιπουρίδης και όλοι αυτοί οι Δόκτορες που σάς πλασάρουν αιολικά.  Ο συγγραφέας του σημερινού είναι στον Postdam Institute of Climate Research και γράφει για την IRENA!



Τα τρία θεμελιώδη προβλήματα με τις λεγόμενες ΑΠΕ είναι ότι 1) παράγουν μεταβλητό, κουτουρού, διαλείπον, στοχαστικό -- διαλέξετε όποια λέξη γουστάρετε, όλες περιγράφουν το ρεύμα από ΑΠΕ, 2) το ρεύμα αυτό δεν είναι διαθέσιμο όταν το θέλουμε εμείς, εμείς δεν μπορούμε να πούμε στον αέρα να φυσήξει ή να μην φυσήξει, όπως το κάνουμε με μία τουρμπίνα αερίου, ένα υδροηλεκτρικό, ή μιά μονάδα κάρβουνου -- με άλλα λόγια το ρεύμα από ΑΠΕ δεν είναι "κατανεμόμενο" και 3) το ρεύμα αυτό από ΑΠΕ δεν συμφέρει να αποθηκεύεται, ούτε είναι εφικτό ή πρακτικό να αποθηκεύεται σε ποσότητες που να κάνουν διαφορά. Ή να μεταφέρεται... Τα λέει και αυτός...

Αυτά τα τρία θεμελιώδη προβλήματα δημιουργούν το πρόβλημα της ενσωμάτωσης των ΑΠΕ σε ένα δίκτυο.  Που και αυτό, με την σειρά του, έχει διαφορετικά επιμέρους προβλήματα, κάθε ένα με τα κόστη του:

• εξισορρόπηση φορτίων
• ευστάθεια και αντοχή δικτύων
• επάρκεια ισχύος, εφεδρείες
• μείωση ωρών κερδοφόρου λειτουργίας των ΑΠΕ
• κόστος πλεονάζουσας μεταβλητής κουτουρού παραγωγής

Όλα αυτά μού είναι λίγο βαρετά, αλλά έχουν ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα:



"Growing marginal integration costs can become an economic barrier to further deployment of VRE even if their costs drop to low values and their resource potentials would be abundant. In case of a further reduction of generation costs due to technology learning the relative importance of integration costs further increases. A barrier becomes more likely at high shares (>20%) where integration costs become convex. Με άλλα λόγια όσο μπαίνουν περισσότερες "μεταβλητές ΑΠΕ" τόσο ακριβαίνει εκθετικά το κόστος ενσωμάτωσής τους, ακόμα και εάν το κόστος αυτών των ιδίων πέφτει.

Το μεσοσταθισμένο κόστος ή LCOE, για αιολικά, που επικαλέστηκε κάποιος παπαγάλος είναι μούφα. Το κόστος ενσωμάτωσης των μεταβλητών-διαλειπουσών-κουτουρού ρεύματος από ΑΠΕ υπερδιπλασιάζει το κόστος του ρεύματος (και αυτό στην χώρα που εξάγει το 70-80% αυτών των πραγμάτων και ηλεκτροδοτείται από λιγνίτη, λιθάνθρακα, πυρηνικά και, ξανά, αέριο).

Οι πολλές ΑΠΕ πλασάρονται με πολλή οικονομία στο ρεύμα. Εγώ ξέρω ότι η πολλή οικονομία στο ρεύμα και οι πολλές ΑΠΕ συνεπάγονται, νομοτελειακά, ανεπάρκεια ισχύος. Και θα θέλετε και ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αλλά θα επιτρέπεται η οδήγηση μόνο αφού φυσήξει...

Τώρα, μπορεί να σας κάνει εντύπωση, αλλά όλα αυτά τα έχει πει σε περίληψη η ΕΟΝ στην κλασσική μελέτη του 2005:  Όσο πιο πολλά μεταβλητά, στοχαστικά, κουτουρού, διαλείποντα αιολικά μπαίνουν σε ένα δίκτυο, τόσο τείνουν ασυμπτωτικά σε μικρότερη υποκατάσταση συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής.

Και μπορεί το 4% να έχει γίνει 5% ή 6% ή 8% αλλά έχει γίνει μόνο με την μεταβλητή λειτουργία όλων των υπόλοιπων συμβατικών μονάδων, απορρίψεις, επί πληρωμή, του προβληματικού κουτουρού ρεύματος σε γείτονες και curtailment δηλαδή περικοπή της λειτουργίας, που, φευ, μειώνει το capacity factor τους και την κερδοφορία τους. Με διπλασιασμό στην τιμή του ρεύματος για τον κόσμο, οικονομικές ζημιές στους συμβατικούς ηλεκτροπαραγωγούς και ...αόρατη μείωση εκπομπών CO2 δηλαδή κατανάλωση ορυκτών καυσίμων.

Λες και το να βάζουν αιολικά και ΑΠΕ είναι αυτοσκοπός. Είναι. Επειδή εξάγουν το 70-80% των αιολικών που κατασκευάζουν και κλείνουν τις ενοχλητικές βιομηχανίες των χωρών στις οποίες τα εξάγουν.  Αλλά όχι για να ηλεκτροδοτούνται.