STRATFOR 2018: Geopolitics are back, and back with a vengeance after this holiday from history we took in the post-Cold War period

"Geopolitics are back, and back with a vengeance

after this holiday from history we took in the post-Cold War period."

Για το 2018, το STRATFOR έχει τις προβλέψεις του για τον ...κόσμο, ένα κεφάλαιο για την Ευρώπη και μία παράγραφο για εμάς. Θα μεταφέρω την παράγραφο για εμάς και μετά μια περίληψη της περίληψης.

"...Greece's bailout program ends in August, at which point Athens will try to reduce the sway foreign lenders have over its policymaking. At the same time, however, Greece will ask its creditors to alleviate its debt burden. Athens' financiers will refuse to write down parts of Greece's debt. But they may be more amenable to other measures, such as an extension of debt maturities, lower interest rates and a grace period for debt repayments, particularly if Greece agrees to keep introducing economic and institutional reforms. Athens may indeed be willing to make this commitment if the requested measures are less painful than those attached to its bailout. So although Greece will remain a source of concern for the eurozone in 2018, its membership in the currency area won't be in jeopardy".

Το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας λήγει τον Αύγουστο και τότε η Αθήνα θα προσπαθήσει να μειώσει την επιρροή των ξένων δανειστών στην πολιτική της. Ταυτόχρονα, ωστόσο, η Ελλάδα θα ζητήσει από τους πιστωτές της να ελαφρύνουν το υφιστάμενο χρέος. Οι χρηματοδότες των Αθηνών θα αρνηθούν να απομειώσουν χρέος. Μπορεί να είναι περισσότερο δεκτικοί σε άλλα μέτρα, όπως επέκταση των ληκτοτήτων, μείωση επιτοκίων και περιόδους χάριτος, ειδικά εάν η Ελλάδα συμφωνεί  να συνεχίσει οικονομικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις.  Η Αθήνα μπορεί να δεχτεί τέτοια δέσμευση αν τα μέτρα που ζητούνται είναι λιγότερο επαχθή από αυτά που συνοδεύουν την διάσωση.  Έτσι, ενώ η Ελλάδα θα είναι σημείο ανησυχίας για την Ευρωζώνη το 2018, η παραμονή της σε αυτήν δεν διακυβεύεται.  (Αυτά σε όσο μπορώ πιο πιστή μετάφραση, χωρίς σχόλια).



Για την Ευρώπη, το STRATFOR λέει ότι είναι περιοχή με προδιάθεση για διάσπαση. Περιτριγυρίζεται από νησιά και χερσονήσους που δυσκολεύουν την συνοχή. Η Βόρεια Ευρώπη είναι κυρίως πεδιάδες με ποτάμια που βοηθούν τις χώρες χωρίς να τις αναγκάζουν να συνεργάζονται με άλλους.  Η Νότια Ευρώπη είναι πιο ορεινή και αυτό ιστορικά έχει εμποδίσει ενωμένες οικονομίες. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ευρώπη έχει πολιτισμικές διαφορές που συχνά δεν συμβιβάζονται.

Η Γαλλία και η Γερμανία θα είναι στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων και θα είναι περισσότερο διατεθειμένοι να συνεργαστούν. Η Γαλλία εμφανίζεται από την αρχή της δημοσίευσης σαν "αναβαθμισμένη".  Αναφέρεται ότι έχει κάνει εσωτερικές μεταρρυθμίσεις και είναι σε πιο ίση θέση με τους Γερμανούς και το Παρίσι θα προσπαθήσει να προωθήσει θέσεις για δημόσιες δαπάνες και ανάληψη οικονομικού ρίσκου σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που θα αρέσουν στην Νότια Ευρώπη και ειδικά την Ιταλία και την Ισπανία. Η Γερμανία και οι άλλες Βόρειες χώρες θέλουν πιο αποτελεσματικό έλεγχο των δημοσιονομικών. "Berlin will protect its interests, and Paris will not get everything it wants. Instead, many French proposals will be watered down or adapted to meet German demands; others will be postponed". (Το έβαλα αυτολεξεί για να μην ξοδέψετε από τώρα τις ...παροχές).

Η Ιταλία έχει εκλογές και χωρίς να προβλέπεται έξοδος από το ευρώ,  αναμένεται άνοδος του Ευρωσκεπτικισμού. Το 65,3% του Κρατικού χρέους της Ιταλίας είναι προς εγχώριους πιστωτές.

Η Αγγλία θα ασχολείται με τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για τους όρους του Brexit. Οι σχέσεις της Αγγλίας με την Σκωτία, την Ουαλλία και κυρίως την Ιρλανδία θα επηρεάσουν τις διπραγματεύσεις.  Προβλέπεται γενικά πολιτική αστάθεια.

Η Πολωνία και η Ουγγαρία θα ακολουθήσουν πιο ανεξάρτητη πολιτική.

Η σχέσεις της Ευρώπης με την Ρωσία θα παραμείνουν distant (απομακρυσμένες).  Η Μόσχα θα προσπαθεί να εκμεταλλεύεται (ή και να δημιουργεί) τριβές ανάμεσα στα κράτη μέλη με εργαλεία τους αγωγούς και την προπαγάνδα. Η Ευρώπη θα πιέζει για συμμόρφωση με τους όρους για την Ουκρανία.

Δεν προβλέπεται να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση για την διασπορά προσφύγων από την Αφρική και την Μέση Ανατολή στα κράτη μέλη.

Η Ευρώπη είναι ένα σχετικά μικρό κεφάλαιο στις προβλέψεις του STRATFOR για το 2018. Το ενδιαφέρον φαίνεται να είναι στην Κορέα, στην διαφαινόμενη συνεργασία Κίνας και Ρωσίας και στην στρατηγική απειλή που αυτή είναι για τις ΗΠΑ, που με την σειρά τους θα επιδιώκουν ενδυνάμωση των συμμαχιών τους με άλλες χώρες της Ευρασίας.

Οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν πιο επιθετική εμπορική πολιτική με την Κίνα, το Μεξικό, την Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, αλλά "δεν προβλέπεται εμπορικός πόλεμος".

Σκληραίνει, ξανά,  η στάση των ΗΠΑ προς το Ιράν. Οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν κοινή γραμμή με την Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ κατά του Ιράν και θα ενταθούν οι σχετικές τριβές στην Μέση Ανατολή. Η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί αυτήν την ένταση μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ, καθώς και το πλεονέκτημα που έχει στην Συρία.

Θα υπάρξει προσπάθεια των πετρελαιοπαραγωγών χωρών να περιορίσουν την παραγωγή όσο οι ΗΠΑ αυξάνουν την παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου.

Για την Κίνα αναφέρονται "αναδιανομή πλούτου", και "οικονομική πίεση στην Βορειοανατολική Κίνα από εταιρικά δάνεια και επιβράδυνση στα ακίνητα". Και ότι η Κίνα έχει τα εργαλεία να αποφύγει συστημική κρίση χρέους.

Η περίληψη αυτή αδυνατεί να καλύψει τα αναφερόμενα θέματα (που καλύπτουν αρκετές σελίδες).

Τώρα... σε αυτό που μάς αφορά άμεσα. Προσωπικά, ΔΕΝ θεωρώ την επιμήκυνση των ληκτοτήτων "ελάφρυνση". Και θεωρώ ότι κάθε "ελάφρυνση" που συνοδέυεται από εκχώρηση σε ξένους μελλοντικών ανελαστικών εσόδων είναι κοροϊδία. Η υποκατάσταση λογιστικού χρέους με εξωλογιστικό χρέος είναι κοροϊδία. Και για να το κάνω πιο λιανά:  Η εκχώρηση με τον ένα ή άλλο τρόπο της ΔΕΗ ή της ΕΥΔΑΠ σε ξένους είναι κάτι χειρότερο από τον φόρο στο αλάτι από τους Άγγλους σε βάρος των Ινδών. Το βάφτισμα των λεγόμενων ΑΠΕ σαν "επενδύσεις" είναι χυδαία κοροϊδία. Κατά τα λοιπά, ξέρω, από τον Μάϊο του 2010 ότι είμαστε σε εκκαθάριση εν λειτουργία -- ρωτήστε έναν τραπεζικό τι σημαίνει...