Πληθυσμός, λεφτά (ΚΑΙ ενέργεια)

https://ourworldindata.org/world-population-growth  Όλοι έχουμε ακούσει το "πω πω πρόβλημα, ο πληθυσμός της Γης έχει αυξηθεί υπερβολικά".  Ή "ανάπτυξη" είναι τυπικά συνάρτηση του πληθυσμού.  Το πρόβλημα με τον πολύ πληθυσμό είναι ότι καμιά φορά υπάρχει περισσότερος πληθυσμός από ό,τι οι πόροι που χρειάζεται (πχ, τυχαία ας πούμε, "ενέργεια".  Και υπάρχουν δύο λεπτομέρειες:  Η πρώτη είναι ότι ο ρυθμός αύξησης μοιάζει να κορυφώθηκε στην δεκαετία του 1970 (να την θυμάστε αυτήν την δεκαετία όσοι την προλάβατε, όσοι δεν την προλάβατε να την μάθετε). Η δεύτερη λεπτομέρεια είναι ότι τα αναφερόμενα στατιστικά κρύβουν λεπτομέρειες. Μερικές από αυτές, στο επόμενο γράφημα:

Οι χώρες εκτός ΟΟΣΑ έχουν τον περισσότερο πληθυσμό, η Κίνα φαίνεται πόσο μεγάλη είναι η Ινδία αυξάνεται (εξ ού και η πίεση για ...φωτοβολταϊκά) και η Αφρική... Η Αφρική εκτός απροόπτου θα είναι ...παίκτης το 2040.  Είδαμε στην προ-προηγούμενη ανάρτηση ότι δεν έχουν όλοι το ίδιο βιοτικό επίπεδο και την ίδια κατανάλωση ενέργειας ανά κεφαλή (αν δηλαδή σας νοιάζουν οι ανισορροπίες μεγάλης κλίμακας -- σας νοιάζουν!). Η Ινδία είναι κοντά στον ...πάτο και η Κίνα πολύ χαμηλά.

Οι προβλέψεις δεν είναι ...Ευαγγέλιο, αλλά οι προβλέψεις λένε ότι η Αφρική θα παραμείνει φτωχή, η Κίνα θα πλησιάσει την Ευρώπη (τον μέσο όρο της Ευρώπης και ΟΟΣΑ) σε αγοραστική δύναμη και η Ινδία θα ανέβει λιγάκι. Όσο περισσότερες ΑΠΕ χώνουν στην Ινδία, τόσο λιγότερο θα ανέβει (λέω εγώ).   Η προβλεπόμενη αύξηση της μεσαίας τάξης (κυρίως στην Κίνα) σημαίνει αυτοκίνητα, βενζίνη, χαλκό, πετρέλαιο, ψυγεία, πλυντήρια, ρεύμα, ενέργεια...

Όλα τα παραπάνω μάλλον εμπεριέχουν έναν άλλο παράγοντα, χωρίς να τον διαφημίζουν:  Τα λεφτά.

Είδα τι πρωί αυτήν την ανάρτηση και μου 'ρθε και έγραψα ότι "τα λεφτά δεν είναι αυτοσκοπός, με την έννοια ότι δεν ...τρώγονται. Αλλά τα άτιμα κινούν τα νήματα. 'Η, για την ακρίβεια, οι έχοντες τα νήματα, χρησιμοποιούν και τα λεφτά για να τα κινούν. Και χρειάζονται και λεφτά για να κινούν τα νήματα. Και τα λεφτά δεν είναι τα μετρητά που έχετε ή δεν έχετε...".

Αν για να υπάρξει ανάπτυξη χρειάζονται α) πληθυσμός και β) πόροι (ας τους πούμε "ενέργεια"), το διαθέσιμο εισόδημα για τους "πόρους" είναι κλειδί.  Τα λεφτά. Και πόσα από αυτά είναι διαθέσιμα για "πόρους". Πολλά λεφτά, γενικά διαθέσιμα για πόρους, βασικά ανεβάζουν την τιμή των πόρων (ιδίως όταν υπάρχει πολύς κόσμος) και αυτό δημιουργεί ...ταραχές.  Ας ονομάσουμε προς στιγμήν, χάριν ευκολίας και συμβατικά, σαν να λέμε "κώδικα", ας ονομάσουμε αυτές τις ταραχές "Κλιματική Αλλαγή".  Κρατήστε το αυτό, και θα καταλάβετε, κάποια στιγμή, γιατί η "Κλιματική Αλλαγή" έγινε της μόδας περί το 1990.

Αλλά πάμε πίσω στα λεφτά. "Λεφτά" είναι αυτά που έχουμε στην τσέπη, στην τράπεζα, σε πραγματικές (και πρώτα ο Θεός, παραγωγικές) αξίες (πχ ακίνητα. βιομηχανικά ακίνητα κλπ), μετοχές, χρυσές λίρες κλπ.  Το πώς χρηματοδοτούμε αυτά τα "λεφτά" είναι άλλο, ξεχωριστό, αδιάφορο, αλλά σημαντικό θέμα.  Το "αδιάφορο" παύει να είναι αδιάφορο, όταν αυτά που χρωστάμε διατρέχουμε το ρίσκο να μην μπορούμε να τα ξεπληρώσουμε επειδή δεν παράγουμε αρκετά και επομένως πάμε για ...φούντο.

Να τα πιάσουμε ένα-ένα?  Όλα τα λεφτά (τα περιουσιακά στοιχεία) του κόσμου (και η χρηματοδότησή τους) είναι, σχηματικά, εδώ. Αγνοήστε για τώρα τα "παράγωγα". Τα παράγωγα βασικά διευκολύνουν αλλά και αυξάνουν το ρίσκο της χρηματοδότησης των "λεφτών". Υπάρχει κάτι πιο άμεσο και κατανοητό, το "πόσο ΑΕΠ παράγεται από την χρηματοδότηση". Αυτό είναι ένα απλό μέτρο του πόσο είμαστε ...αειφόροι. Αν παράγουμε λιγότερα από όσα χρωστάμε...

Το γράφημα αυτό είναι από εδώ, υπάρχουν πολλά σαν και αυτό, δεν είναι το ίδιο για όλους και σίγουρα είναι πολύ χειρότερο για εμάς.

Δεν είναι του παρόντος να "αναλύσω" πώς θα γίνει η επιμέρους διαχείριση του προβλήματος του παραπάνω γραφήματος, αλλά σκεφτείτε πώς δημιουργήθηκε όλο αυτό το χρέος, πώς δεν είναι η ίδια άσκηση για όλους, ποιοι ωφελούνται και ποιοι βλάπτονται από αυτήν την κατάσταση και ποιοι έχουν τα μέσα να την διαχειριστούν.  Παρατηρείστε και μια λεπτομέρεια: Το χρέος σαν ποσοστό του ΑΕΠ πήρε, μαγικά, την πάνω βόλτα στην δεκαετία του ... μαντέψτε...

Κάν'τε μου την χάρη... Ρίξτε πάλι μια ματία στο γράφημα αυτής της ανάρτησης...

Θα επαναλάβω την παλαβή πρόταση που ανέφερα πιο πάνω:  Πολλά λεφτά, γενικά διαθέσιμα για πόρους, βασικά ανεβάζουν την τιμή των πόρων (ιδίως όταν υπάρχει πολύς κόσμος) και αυτό δημιουργεί ...ταραχές.  Ας ονομάσουμε προς στιγμήν, χάριν ευκολίας και συμβατικά, σαν να λέμε "κώδικα", ας ονομάσουμε (υποθετικά) αυτές τις ταραχές "Κλιματική Αλλαγή".  Δεν έχει σημασία τι το λέμε, θα μπορούσαμε να το πούμε ..."μπανάνα". Είναι θέμα ...μάρκετινγκ και πιασάρικης ονομασίας.