Για να καταλάβετε το άρθρο, ή τα παρακάτω αποσπάσματα, κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και εμπεδώστε 3-4 έννοιες, στο τέλος της ανάρτησης...
http://www.sme.gr/enimerosi/newsletter/241-2019-01-17-20-00-31. Το άρθρο έχει εμφανιστεί και στο energypress. Η φωτό του Στέργιο Μποζίνη είναι από παρουσίασή του για αιολικά στο Βέρμιο. Tα γραφήματα και η εικόνα, παρακάτω, είναι δικά μου.
Η Γερμανία παρότι έχει γεμίσει το σύστημα της με ΑΠΕ -- περίπου 60% της εγκατεστημένης ισχύος -- εξακολουθεί να καίει άνθρακα (22% της εγκατεστημένης ισχύος από λιγνίτη και 14% από άνθρακα) σε ποσοστό σήμερα άνω του 40%, καίγοντας περίπου 25% εγχώριο λιγνίτη και 15% εισαγόμενο λιθάνθρακα. Το φυσικό αέριο συμμετέχει στο ετήσιο μείγμα με ποσοστό περίπου 14-15%. Ο λόγος απλός. Είναι εισαγόμενο και ακριβότερο.
Χωρίς να κάνουμε τους μάντεις είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να μειώσουν το γενικό μείγμα του άνθρακα στο ενεργειακό τους ισοζύγιο κάτω του 25% -28% το 2030. Όπως έκαναν μέχρι σήμερα, θα κοιτάξουν το συμφέρον τους, το κόστος της Βιομηχανίας τους και τις τοπικές κοινωνίες, που άλλες εξαρτώνται από την τεράστια Βιομηχανία του λιγνίτη και άλλες αντιδρούν στη συνεχή εγκατάσταση Αιολικών δίπλα τους (γι αυτό και η στροφή στα Υπεράκτια Αιολικά). [Η απάντηση είναι, βέβαια, στον Nordstream 2. Η ηλεκτροδότηση και οι πηγές της, στην Γερμανία, είναι στο διάγραμμα, πάνω αριστερά, που μεγαλώνει με κλικ και το είχα ανεβάσει πρόσφατα, εδώ]
Συγκριτικά παρότι το ποσοστό Εγκατεστημένης λιγνιτικής ισχύος σήμερα είναι το 22,5%, της συνολικής εγκατεστημένης, ίσο δηλαδή ποσοστό με αυτό της Γερμανία, όπως φαίνεται στον πίνακα, η συμμετοχή του Εθνικού μας καυσίμου το 2018 έχει περιορισθεί ήδη περί το 30%, ενώ ο άνθρακας στη Γερμανία σήμερα συμμετέχει με ποσοστό πάνω του 40%, όπως αναφέρθηκε.
Παρατηρώντας το ΕΣΕΚ διακρίνουμε ότι η πρόβλεψη-σχεδιασμός συμμετοχής του λιγνίτη πέφτει στις 9,3 TWh ετησίως το 2030 από 15 ΤWh το 2017 ήτοι στο 17% του μείγματος. Αυτό γίνεται θέτοντας: •υπερβολικούς στόχους που ξεπερνούν τους μέσους Ευρωπαϊκούς για το CO2 κατά πολύ •Θεωρώντας χωρίς οικονομική ανάλυση και με μόνο κριτήριο το λιγότερο CO2 που παράγει και όχι το κόστος στου, ότι το ενδιάμεσο καύσιμο για τη μετάβαση θα είναι το εισαγόμενο Φ. αέριο, μη υπολογίζοντας καν τα γεωπολιτικά ρίσκα με τους γείτονές μας (1) αλλά και την (2) καθ΄αυτού Ενεργειακή μας επάρκεια (2).
Για το (1) δε χρειάζεται ανάλυση. Η Τουρκία ελέγχει τους αγωγούς Φ.αερίου ανά πάσα στιγμή. (Παρεμπιπτόντως καίει 42,5% άνθρακα).
Για το (2) είναι πλήρως αποδεδειγμένο εδώ και μια εικοσαετία, ότι και να φθάσουμε να έχουμε δεκάδες GW εγκατεστημένες ΑΠΕ ακόμη και …εκατοντάδες GW και με πλήρη διασπορά, όπως η Γερμανία, υπάρχουν περίοδοι του έτους αλλά και μέσα στην ημέρα που απλά δεν μπορούν να καλύψουν και να συμμετέχουν στο ενεργειακό μείγμα. Τη νύχτα, με άπνοια, με πολικό κρύο (όπως το χειμώνα 2016-17) οι ΑΠΕ συμμετείχαν ελάχιστα στην ενεργειακή ζήτηση και περάσαμε κρίση. Αν λοιπόν κλείσουν οι Θερμοηλεκτρικές Μονάδες και τα Ορυχεία μας, απλά δε θα υπάρχουν εφεδρείες και τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά. [όλο το αξιόλογο άρθρο, εδώ]
___________________________
Και, για επανάληψη και ξαναλέω, αν δεν καταλαβαίνετε 3-4 βασικά πράγματα, θα σας κοροϊδεύει ο κάθε λαδωμένος ("δημοσιογράφος", "καθηγητής", η απλός παπαγάλος):
- Εγκατεστημένη Ισχύς είναι πόσες μονάδες υπάρχουν. Πόσες λιγνιτικά εργοστάσια, πόσα φράγματα, πόσες ανεμογεννήτριες.
- Ηλεκτρική ενέργεια είναι πόσο ρεύμα παράγεται και καταναλώνεται από αυτές τις μονάδες. Εάν εγκατεστημένη μονάδα δεν λειτουργεί, δεν παράγει ρεύμα.
- Δεν είναι όλες οι εγκατεστημένες μονάδες ίσες και όμοιες: Μερικές παράγουν ρεύμα όταν το χρειάζεται το δίκτυο (κατανεμόμενες ή ελεγχόμενες μονάδες), μερικές παράγουν ρεύμα κουτουρού, πχ, όταν φυσάει ή έχει ήλιο (διαλείπουσες, στοχαστικές (κουτουρού) μονάδες).
- Επειδή α) σε ένα δίκτυο η προσφορά πρέπει να είναι ίση με την ζήτηση και επειδή η τάση και η συχνότητα επίσης πρέπει να είναι σταθερές και β) το ρεύμα δεν αποθηκεύεται πρακτικά ή οικονομικά οι διαλείπουσες, στοχαστικές μονάδες είναι προβληματικές. "Ενσωματώνονται" μεν, αλλά είναι ατελέσφορες δε. Δηλαδή προστίθενται χωρίς να υποκαθιστούν τις συμβατικές μονάδες, ή να εξοικονομούν μετρήσιμα καύσιμα. Και ο λόγος είναι επειδή η ενσωμάτωση απαιτεί μεταβλητή (και μη αποδοτική) λειτουργία συμβατικών μονάδων και, όταν αυτό δεν αρκεί, απαιτεί απόρριψη του κουτουρού ρεύματος σε γειτονικά δίκτυα (στην Δανία και στην Γερμανία, πλέον, επί πληρωμή)
- Αυτές οι έννοιες, είναι απαραίτητες για να καταλάβετε γιατί μπορεί πχ η Γερμανία να δηλώνει 14% ηλεκτρική ενέργεια από αιολικά, αλλά αυτό το 14% (ή το μεγαλύτερο ποσοστό του) πάει χαμένο -- δηλαδή δεν εξοικονομεί τα καύσιμα στα οποία αντιστοιχεί. "Προστίθεται χωρίς να υποκαθιστά", όπως έχει πει ο R. York, (και όχι μόνο). Πάρα πολλές ΑΠΕ, πάρα πολύ ρεύμα από ΑΠΕ, αλλά όσοι τις βάζουν απλά τις πληρώνουν και ηλεκτροδοτούνται από συμβατικές πηγές, και όχι από ΑΠΕ.
Μερικές αλήθειες για τα πυρηνικά στην γερμανία
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.world-nuclear.org/information-library/country-profiles/countries-g-n/germany.aspx
Nuclear Power in Germany
(Updated January 2019)
Germany until March 2011 obtained one-quarter of its electricity from nuclear energy, using 17 reactors. The figure is now about 12% from seven reactors, while over 40% of electricity comes from coal, the majority of that from lignite.
A coalition government formed after the 1998 federal elections had the phasing out of nuclear energy as a feature of its policy. With a new government in 2009, the phase-out was cancelled, but then reintroduced in 2011, with eight reactors shut down immediately.
Public opinion in Germany remains broadly opposed to nuclear power with virtually no support for building new nuclear plants.
Germany has some of the lowest wholesale electricity prices in Europe and some of the highest retail prices, due to its energy policies. Taxes and surcharges account for more than half the domestic electricity price.
Nuclear Power Plants in Germany Map
Germany’s electricity production in 2016 was 649 TWh, with final consumption of 517 TWh and net exports of 50.5 TWh. Of the total generation, coal provided 273 TWh (42%), 143 TWh of which was generated from the burning of lignite. Nuclear provided 85 TWh (13%), gas 82 TWh (13%), wind 79 TWh (12%), biofuels & waste 58 TWh, solar PV 38 TWh, and hydro 26 TWh. Preliminary figures for 2017 are 655 TWh total generated, of which 252 TWh (39%) was from coal, 107 TWh (16%) from wind, 87 TWh from gas (13%), 76 TWh (12%) from nuclear, 59 TWh from biofuels & waste, 40 TWh from solar, 26 TWh from hydro, and 6 TWh from oil (International Energy Agency figures). Exports in 2016 were mainly to Switzerland, Austria, Netherlands, Poland and Czech Republic, with net imports from France. Germany is one of the biggest importers of gas, coal and oil worldwide, and has few domestic resources apart from lignite and renewables (see later section). Annual consumption is about 6300 kWh per capita. The preponderance of coal makes the country Europe’s biggest emitter of carbon dioxide.
Generating capacity at the end of 2016 was 208.5 GWe, comprising 10.8 GWe nuclear, 11.3 GWe hydro, 50 GWe wind, 41 GWe solar, and 97 GWe combustible fuels (IEA figures). In 2016 wind and solar PV had capacity factors of 18% and 11% respectively, compared with 90% for nuclear (IEA figures).
“Over the last decade, well-intentioned policymakers in Germany and other European countries created renewable energy policies with generous subsidies that have slowly revealed themselves to be unsustainable, resulting in profound, unintended consequences for all industry stakeholders. While these policies have created an impressive roll-out of renewable energy resources, they have also clearly generated disequilibrium in the power markets, resulting in significant increases in energy prices to most users, as well as value destruction for all stakeholders: consumers, renewable companies, electric utilities, financial institutions, and investors.” This is the introductory paragraph in a July 2014 report by Finadvice for the Edison Electric Institute and European clients. See later section with details of this.
In a 28 November 2015 Special Report The Economist, having pointed out that French households pay about half as much as German ones for electricity, commented: “Germany has made unusually big mistakes. Handing out enormous long-term subsidies to solar farms was unwise; abolishing nuclear power so quickly is crazy. It has also been unlucky. The price of globally traded hard coal has dropped in the past few years, partly because shale-gas-rich America is exporting so much. But Germany’s biggest error is one commonly committed by countries that are trying to move away from fossil fuels and towards renewables. It is to ignore the fact that wind and solar power impose costs on the entire energy system, which go up more than proportionately as they add more."