Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Εισαγωγή στις Επενδύσεις (Μάθημα 1ον)


Θα χρειαστεί να κάνω μια παρένθεση για εισαγωγή σε Επενδύσεις. Χρειάζομαι την εισαγωγή, για την επόμενη ανάρτηση.

Μια φορά και έναν καιρό, οι επενδύσεις ήταν απλή υπόθεση. Αποφάσιζες αν έχεις στομάχι για ρίσκο, ή αν ήσουν κότα, και αναλόγως αγόραζες μετοχές ή ομόλογα. Γράφτηκαν βιβλία, και συγγράμματα που σε περίληψη έλεγαν «μην βάζεις όλα σου τα αυγά σε ένα καλάθι», και «μην παίρνεις παραπάνω ρίσκο, από αυτό για το οποίο αμοίβεσαι». Κοινώς, δεν έχει σημασία που τα ελληνικά ομόλογα αποδίδουν 7%, αν το ρίσκο της Ελλάδας αντιστοιχεί σε 6%, το 7% είναι καταπληκτικό, αγόρασε. Αυτή είναι και η θεωρία του Αποτελεσματικού Χαρτοφυλακίου, που φαίνεται στο παρακάτω σχεδιάγραμμα, που βρήκα εδώ.


Ο κόσμος ωστόσο δεν είναι ούτε τέλειος, ούτε αγγελικά πλασμένος. Ελάχιστοι πλέον αναφέρονται στον Markowitz ή τον Fama. Ο κόσμος, ο πολύς κόσμος, από το '91-'93 και μετά έχει υποκύψει στο σύνδρομο της αγέλης, και στην ελπίδα εσωτερικής πληροφόρησης, ενώ οι λίγοι εκλεκτοί έχουν κάνει επιστήμη όχι πια την χειραγώγηση της αγοράς, αλλά την διαμόρφωση τάσεων που διαμορφώνουν την αγορά. Π.χ., η Πράσινη Ανάπτυξη, ή τα εμβόλια για την γρίπη… Ωστόσο, μετά την κατάρρευση των αγορών το 2008, οι πλούσιοι δεν έχουν πιά καλές επενδύσεις. Τα ακίνητα έπεσαν, το εμπόριο έπεσε, τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια μηδενίστηκαν και τα κρατικά ρίσκα έχουν ανέβει, αν και στην περίπτωση της Ελλάδας, είναι να απορείς… Πόσο ανέβηκε το ρίσκο, και πόσο το «ανέβασαν» για να δίνει καλύτερες αποδόσεις... δύσκολα το μαθαίνεις αυτό. Μετά την κατάρρευση των αγορών, έγινε και κάτι άλλο: Στέρεψε η εύκολη παραδοσιακή ρευστότητα από τις Τράπεζες… Άρα αν θες να κάνεις «δουλειές» πρέπει να τις στολίσεις, και να ψάξεις και για μη τραπεζικά λεφτά.

Το πράγμα περιπλέκεται από την φορολογία… Η Αμερική ήταν αυστηρή και έγινε Κέρβερος όσον αφορά στην διεθνή φοροδιαφυγή και το μαύρο χρήμα, ίσως και με αφορμή την προσπάθεια ελέγχου χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, αν και υποψιάζομαι ότι η τρομοκρατία είναι βιτρίνα για παλιούς γεωπολιτικούς εχθρούς και παλιές συμμαχίες που αναβιώνουν – αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Από τις 6 Απριλίου του 2008, και η Αγγλία, έσφιξε, και αυτή, τα λουριά.

Ποτέ κανείς δεν ήθελε να φορολογείται, η Αμερικάνικη ιδεολογία βασίζεται σε αυτή την απέχθεια, αλλά δεν χωνεύει και τους φοροαποφυγάδες, και οι απανταχού πλούσιοι , και οι Έλληνες ή οι Ελληνικής καταγωγής, δεν είναι εξαίρεση. Έτσι, υπάρχει μία περίεργη ισορροπία τρόμου στον Πλανήτη. Λεφτά υπάρχουν, αλλά άντε να τα κουνήσεις. Εκτός εάν είσαι Εμίρης, Φύλαρχος του Αμαζονίου, τέτοια σοφιστικέ.

Στην συνέχεια, θα δούμε πως το περιβόητο efficient frontier δεν είναι το ίδιο για όλους... Κάτι σαν την Φάρμα των Ζώων, αλλά στον κόσμο των επενδύσεων.

Τα καλάθια με τα αυγά, τα βρήκα εδώ. Μην, προς θεού πάρετε ο,τιδήποτε γράφω, η οποιονδήποτε σύνδεσμο παραθέτω και τον εκλάβετε σαν επενδυτική συμβουλή. Με εξαίρεση ό,τιδήποτε λένε τα Ευαγγέλια των Markowitz, Fama και τέτοια. 'Ασε που ποιός πιστεύει πιά ότι η αγορά είναι αποτελεσματική;

3 σχόλια:

  1. Μπραβο,απο καιρο περιμενω να ασχοληθεις...
    Μια επενδυση ειναι ας πουμε και η χρεωκοπια 'σοσιαλιστικων' δημοκρατιων της ΕΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αργεί αυτό... Για την ώρα οι Ευρωπαίοι επενδύουν στην υποχώρηση της Αμερικής και την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η υπόθεση εργασίας (και ψάχνω να βρω τρύπες και ασυμφωνίες, αλλά τίποτα) είναι ότι όλη η Πρασινάδα, είναι made in Germany. Ακόμα και η προσπάθεια χειραγώγησης της Αμερικανικής γνώμης. Είπαμε: Υπόθεση εργασίας. Όσο το ψάχνω κουμπώνει. Αυτή η δουλειά με την Google επίσης κουμπώνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωχ!
    http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_16/10/2010_360056

    ΑπάντησηΔιαγραφή