Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Άρρωστες σκέψεις

 
Από το 1981, σε αυτό μάς οδηγούν. Ή λέμε "όχι", ή εκτός από failed state, γινόμαστε δουλοπάροικοι. Δεν θα είμαστε πλουσιότεροι, ή λιγότερο φτωχοί, σαν δουλοπάροικοι, απλά θα είμαστε δουλοπάροικοι.

1 σχόλιο:

  1. Mε αφορμή τη (συνεχιζόμενη) βαρβαρότητα στη Μανωλάδα:
    (ουδεμία σημασία έχει ότι οι δουλοπάροικοι ήσαν Μπαγκλαντεσιανοί, έρχεται και η σειρά των ντόπιων)

    “... Η καλλιέργεια κατάντησε βιομηχανία και οι κτηματίες ακολούθησαν το παράδειγμα της αρχαίας Ρώμης, μόλο που δεν την είχαν ακουστά. Έφεραν σκλάβους μόλο που δεν τους αποκαλούσαν σκλάβους: Κινέζους,Γιαπωνέζους, Μεξικανούς, Φιλιππινέζους. Αυτοί ζουν με ρύζι και φασόλια,έλεγαν οι επιχειρηματίες. Δεν έχουν ανάγκες .... Να κοίτα τους πως ζουν. Κοίτα τι τρώνε. Κι αν τύχει και κάνουν το ζόρικο πίσω στην πατρίδα τους …..Τους δουλοπάροικους που έφεραν από το εξωτερικό τους έδερναν, τους τρομοκρατούσαν, τους πέθαιναν της πείνας, τόσο, που, άλλοι ξαναγύριζαν στον τόπο τους και άλλοι εξαγριώθηκαν απ΄την απόγνωση και ή τους σκότωσαν ή τους εξόρισαν. Και ολοένα τα κτήματα μεγάλωναν σε έκταση ...”

    Τζον Στάινμπεκ – Τα σταφύλια της οργής – 1939.
    Διαδραματιζόταν στο Salinas Valley της California την εποχή του κραχ του '29
    Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;
    Ε; Τι; Πως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή