Τρίτη 29 Μαΐου 2018

Τώρα που και η Ιταλία ξαναθυμάται τα περί "Ευρωπαϊκής" Ένωσης


Κάθε ιστορική ανάλυση, κάθε γνώμη, κάθε χάρτης, και ο εικονιζόμενος (από εδώ), κουβαλάει μαζί του τις προκαταλήψεις της εποχής του και των ανθρώπων που τις εκφράζουν.

Η Γεωγραφία, ωστόσο, και η Ιστορία της, δεν αλλάζουν (αν και αυτό είναι meme που προφανώς μου έχει κολλήσει).

Δεν υπάρχει "Ενωμένη Ευρώπη". Η "Ενωμένη Ευρώπη" για άλλους είναι ανάχωμα κατά της Σοβιετικής ή τέως Σοβιετικής Ένωσης (Ρωσία την λένε). Για άλλους είναι το Γ' Ράϊχ σε νέες περιπέτειες. Για άλλους η συνέχεια της ...Αυστροουγγρική ή της ...Περσικής Αυτοκρατορίας.  Έεεε... θα ήθελαν λίγο και οι Γάλλοι και περισσότερο οι Άγγλοι.  Ή πείτε την το metastable equilibrium μετά από 4 "Παγκόσμιους" Πολέμους (και στις αρχές της β' φάσης του 4ου). Ή το Γερμανικό Ράϊχ με λίγη Γαλλική σάλτσα, τους Άγγλους με το μισό πόδι απ' έξω, τους Πολωνούς στα κάγκελα και εμάς με ...αριστερή Κυβέρνηση (που έμαθε και το ...Visegrad, τρομάρα της).

Και μέσα σε όλα αυτά τα ψευτο-βαρύγδουπα, πίσω από το πρόβλημα της Ιταλίας, ή της Ελλάδας, δεν είναι τίποτα άλλο από τον Γερμανικό μερκαντιλισμό:  Την πάση θυσία και με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο την προώθηση των Γερμανικών εξαγωγών:

"...Germany knew its continental mercantile system hinged on easy credit to weak EU members on the Mediterranean to buy German imports on credit. When they predictably defaulted on German loans, “shocked” German bankers and pension holders understandably went ballistic. They offered self-righteous lectures on Teutonic thrift and parsimony—but only years after leveraged BMWs and Mercedes had poured into far poorer Athens and Rome...".  (από εδώ).

"...Η Γερμανία ήξερε ότι το Ευρωπαϊκό μερκαντιλιστικό της σύστημα βασιζόταν σε εύκολες πιστώσεις στα πιό αδύναμα μέλη της ΕΕ στην Μεσόγειο, με σκοπό να εισάγουν Γερμανικά προϊόντα επί πιστώσει (σε σκληρό νόμισμα ελεγχόμενο από τους ίδιους - προσθέτω εγώ).  Όταν, όπως ήταν αναμενόμενο, αδυνατούσαν να εξοφλήσουν, οι Γερμανοί τραπεζίτες (δήθεν) εξεμάνησαν.  Και άρχισαν να κάνουν κηρύγματα για Τευτονική λιτότητα και εξοικονόμηση -- αλλά μόνο μετά από επί σειρά ετών BMW και Mercedes, με δανεικά, στις πολύ φτωχότερες Αθήνα και Ρώμη..."

Ακόμα και με τους ίδιους αγορασμένους πολιτικούς, με τους ίδιους "Βάστα Ρόμελ"-γερμανοτσολιάδες, με ελεύθερες ισοτιμίες, οι εισαγωγές μας και τα χρέη θα είχαν παγώσει από το 2001, με το κραχ του Χρηματιστηρίου.  Αυτή είναι η έννοια του αυτο-ελέγχου και της αυτο-ρύθμισης στην ελεύθερη αγορά.  Δεν σε αφήνουν να χρεώνεσαι αν είναι φανερό ότι δεν θα μπορεί να ξεχρεώσεις.  Αλλά ο Σκάει και οι χωματουργοί μας θέλουν "ευρώ"

To Project Europe και ο Ευρω-Νότος
Τι υπάρχει μετά την «Ευρώπη»; (2)
Εάν... Εάν η Ελλάδα δεν είχε μπει στο ευρώ και άλλα "εάν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου