O Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τίμοθι Γκάιτνερ δήλωσε ότι τα κεφάλαια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης επαρκούν για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη. Η δήλωση του κ. Γκάιτνερ έρχεται σε αντίθεση με δήλωση υψηλόβαθμης πηγής του G20 την οποία επικαλείται το Reuters.
H πηγή ανέφερε ότι το ΔΝΤ ενδέχεται να χρειαστεί αύξηση των κεφαλαίων του κατά 350 δισ. δολάρια, προκειμένου να μπορέσει να βοηθήσει την Ελλάδα. Ωστόσο, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε πως «το ΔΝΤ έχει ισχυρούς και ανεξάρτητους οικονομικούς πόρους».
Επεσήμανε δε, ότι «η Ευρώπη ως σύνολο έχει διαθέσιμους πόρους για να βοηθήσει στα οικονομικά προβλήματα. Τα προβλήματα που υπάρχουν εκεί είναι περίπλοκα, ωστόσο βρίσκονται μέσα στις ευρωπαϊκές δυνατότητες».
Πηγή: kathimerini.gr
Αυτή η ανάρτηση είναι από το antinews της 14/10/2011. Η συμβολή μου ήταν ο ...τίτλος. Τότε πρωτοκατάλαβα ότι ...αν το ΔΝΤ έκανει κόνξες (re το εάν επαρκούν τα κεφάλαια, ΚΑΙ της ΕΚΤ) σήμαινε ότι η λύση που προέκρινε το ΔΝΤ ήταν η λύση που θα προέκρινε και ο κάθε archaeopteryx, συμπεριλαμβανομένου και του τ. Felix Rohatyn, δηλαδή
"γράψτε τις ζημιές από τα βερεσέδια σας βρε euroκέρατα, τους λαδώνατε για να δανείζονται για να ψωνίζουν βερεσέ από εσάς, και είναι ταπί. Γράψτε τις ζημιές σας, και τα κεφάλαια που υπάρχουν φτάνουν και περισσεύουν για νέο funding".
1. Ηξεραν οι πάντες (και έχει γραφτεί και το αντινιουζ το καλοκαίρι του 2008) ότι δεν είμαστε καλά. Ο Καραμνλής το ψιθύρισε και στην προεκλογική ΔΕΘ
2. Το είχαν πει και στον ΓΑΠ, και μάλλον είχε επαφές με τους φίλους του στην Αμερική, Δημοκρατικούς, οικονομολόγους, Δουνουτούδες κλπ.
3. Στην Αμερική του είπαν αυτά που λέω και …εγώ δηλαδή την ορθολογική προσέγγιση: αναδιάρθωση, ρύθμιση, θα σφίξετε το ζωνάρι, θα διαγραψουν και θα επιμηκύνουν οι πιστωτές (που έχουν και αυτοί φταίξιμο) θα περάσετε δύσκολα, αλλά θα ανακάμψετε, και μην φοβάστε εμείς εδώ είμαστε.
4. Ο ΓΑΠ είτε παγιδευμένος στα προεκλογικά του παραμύθια, είτε περιτριγυριζόμενος από πασόκους που λένε ψέματα και ξανανιώνουν, είτε του είπε έτσι η …Λαζάρ (δεν ακούγονται αυτοί), έκανε το λεγόμενο “τουμπεκί” πρς μεγάλη ενόχληση όσων περίμεναν ορθολογισμό.
5. Η σιωπή του ΓΑΠ μάλλον ήταν αποτέλεσμα Πόρτας που εισέπραξε από την Άγγελα και τον Νικολά. Της ίδιας Πόρτας που εισέπραξε και ο ίδιος ο Γκάϊτνερ όταν πηγε να πει στους Ευρωπαίους στην ουσία να κάνουν monetary accommodation στην Ευρωζώνη και να σώσουν την Ελλάδα γιατί θα τους σκάσει μπουμερανγκ — δεν ξέρω αν αυτό είπε, αλλά αυτό θα τους έλεγε ο κάθε λοφγικά σκεπτομενος άνθρωπος (και μπορεί να μην μου αρέσουν οι Δημοκρατικοί, μπορεί να μην σας αρέσουν οι Αμερικάνοι αλλά ο Γκάϊτνερ είναι ξύπνιος, γνώστης και της δουλειάς.
6. Θα θυμάστε ότι η Μέρκελ μάλλον δεν γούσταρε να εμπλακεί και έθεσε όρο και την συμμετοχή του ΔΝΤ. Αυτό, εάν είναι έτσι, το ερμηνεύω ότι οι Γάλλοι έχουν το πρόβλημα, οι Γερμανοί είναι λίγο “τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου” και ωράια η Ευρώπη αλλά μην τρελαθούμε κιόλας”
7. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να ξεπληρώσουμε 30 χρόνια πασόκ, ούτε είμαστε και πολύ βιώσιμοι με τα μυαλά προτεκτοράτου που κουβαλάμε και ακόμα και εάν ρυθμίσουν θα τεθεί θέμα κεφαλαίου κίνησης (να το συγκρατήσετε αυτό). Η ρύθμιση, εφ όσον αυτοί παζαρέυουν με τον εαυτό τους είναι πως δεν θα φανεί ότι χάνουν (ενώ έχουν χάσει, λέει η κακή αγορά — αααχ αυτοί οι αμερικάνοι με την εμμονή τους με την αγορά) που είναι αδύνατο στην σύγχρονη ημι-εντιμη λογιστική. Κι αν δεν χάσουν, η λύση είναι να τπώσουν πυο δεν το θέλουν. Και όσο το καθυστερούν το πρόβλημα γίνεται οξύτερο, και με επιτροπές δεν λύνονται τέτοια προβλήματα, να θυμίσω το TARP στις ΗΠΑ το φθινόπωρο του 2008. Πυρηνικά όπλα!
9) Μέχρι τώρα, οι δόσεις πηγαίναν σε αποπληρωμή υφισταμένων δανείων. Refinancing με ξένο δίκαιο και υποθήκες. Ασχημα πράγματα αλλά κρατουσαν προσχήματα ρευστότητας προς τα εξώ.
10) Η επόμενη ή επόμενες δόσεις δεν είναι για τις τράπεζες, αλλά για εμάς, η αύξηση κεφαλαίου που σας έλεγα, αυτή που οι χρηματιδότες μας δεν αρκούνται σε χαρτί, θέλουν πάγια. Κανείς σε καιρό στριμώγματος δεν συμμετέχει σε αυξήσεις κεφαλαίου σε προβληματικό πελάτη. Κανείς. Κανείς, εάν μάλιστα φοβάται ότι θα δημιουργήσει προηγούμενο για μεγαλύτερους αρρώστους.
11) Αυτό το “κανείς” εισπράττουμε. Πετάνε το μπαλάκι ο ένας στον άλλο, βασικά γιατί τα αφεντικά έχουν τα δικά τους μέσα, και οι μικροί από κάτω παίζουν θέατρο. Ίσως η Γαλλία ανησυχεί… Και η Ισπανία και η Ιταλία, και επομένως και η Γαλλία, ξανά.
12) Αρχίζει να μυρίζει αβεβαιότητα στο Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και πιστέυω ακούμε λιγότερα και ηπιότερα (αν και το stratfor λέει για τρις τρύπες). Και όπως επεσήμανε η Ζάχαρη, η ρευστότητα ρέει προς μέρη με θάλασσα και στόλο γύρω γύρω, και δεν ξέρω εάν αυτό ήθελαν οι ΗΠΑ, αλλά συμβαίνει.
13) Όπως οι “Ευρωπαίοι” δεν θέλουν να αναγνωρίσουν την πραγματικότητα και στρουθοκαμηλίζουν (προς όφελος όμως ίσως του δυνατού “Ευρωπαίου”) έτσι και οι ΗΠΑ και ρευστότηα θέλουν και (δεν ορκίζομαι) δολάριο που να ευνοεί εξαγωγές. Ο πόλεμος τώρα είναι για τα ισοζύγια συναλλαγών. Το cash management σε κρατικό επίπεδο.
14) Η ανάρτηση εάν την ερμηνέυω σωστά, ακούγεται σαν μπαλάκι του πινγκ πονγκ σε παιχνίδι πόκερ όπου φανηκαν οι παίκτες.
Το κούρεμα είναι ασήμαντο πια θέμα. Θα το δείξουν τώρα, με δόσεις, αλλιώτικα… άλλοι το θέλουν έτσι , αλλοι αλλιώς, σχεδόν δνε μας αφορά εμάς τον λαουτζίκο. Οι τράπεζές μας μπορεί να μην κλείσουν (θα είναι ανοιχτές οι πόρτες με τσιρότα) αλλά εμείς δεν θα έχουμε λεφτά. Αυτό για τους αγχωμένους περί της εξόδου μας από την ευρωζώνη: Ή θα έχουμε δραχμές και θα ζούμε όπως στα 1840, ή (δεν) θα έχουμε ευρώ και θα ζούμε όπως στα 1840, αλλά λίγο πιο αθλια και ανελεύθερα. Εκτός εάν υπάρχει ex machina deus… Που δεν υπάρχει εκτός εάν είναι …τούρκος. Να χαίρονται οι πασόκοι τον διπλασιασμό της μεσαίας τάξης τους.
Όπως έιχαμε πει και πριν 3 χρόνια τέοιο καιρό, γράφεται ιστορία, αλλά χαμένοι στα δικά μας μόνο την υφιστάμεθα.
Συγγνώμη για το σεντόνι
ΥΓ αυτές οι απόψεις μπορεί να είναι λανθασμένες ή αιρετικές αλλά αυτά βλέπω, αμήν.
Θυμάσαι το πρώτο τραπεζικό σκάνδαλο και πως γεννήθηκε η πρώτη τράπεζα; Ξεκίνησε στην Αγγλία. Ο κόσμος πήγαινε τα λεφτά του σε κάποιον να τα φυλάει. Αυτός εντόπισε ότι ο κόσμος δεν έκανε ανάληψη τα λεφτά του πλήρως οπότε μπορούσε να δανείζει ένα ποσό. Επειδή όμως ήταν άπληστος δάνεισε περισσότερα από όσα έπρεπε και κάποια στιγμή έμεινε από ρευστό. Ο κόσμος τον πήρε στο κυνήγι. Έτσι όμως γεννήθηκε η πρώτη τράπεζα. Σήμερα τη λένε τράπεζα της Αγγλίας. Το ίδιο πάθανε εν μέρει σήμερα.
Εάν άφηνα την φαντασία μου να οργιάζει, έχει ωραίους χάρτες η φαντασία… Αλλά κάι άσχημους. Δες πχ http://www.antinews.gr/2010/01/06/30114/
Εμείς με τι πολιτικούς θα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ?
Αλίμονό μας…