ελιά, κρεμμύδι και ξερό ψωμί

Εάν πράγματι αυτό είναι το εξώφυλλο της αυριανής Independent, όπως είπα και στην ιστοσελίδα που το είδα, αν με ρωτήσουν, θα πω "καρφωτό get out, και δεν χάρηκα".  Δυστυχώς, φοβάμαι ότι δεν θα με ρωτήσουν.

Όλοι οι διαδικτυακοί μου φίλοι σχίζουν τα ρούχα τους ότι το δημοψήφισμα (εάν γίνει) είναι απάτη και ότι θέλουμε εκλογές.  Συμφωνώ. Αν μάλιστα μου πούνε ξεκάθαρα οι υποψήφιοι τι πιστεύουν και τι προτείνουν, εάν βρω κάποιον να με εκφράζει, θα ...ψηφίσω.   Αρνητικές ψήφους, λεφτά υπάρχουν, επιλογές τύπου δυοῖν κακοῖν προκειμένοιν, τὸ μὴ χεῖρον βέλτιστον, έχει ο Θεός,  ποια είναι η πρωτεύουσα της Συρίας, και τέτοια, δεν είναι για μένα.

Δεν ξέρω τι του ήρθε του ΓΑΠ με το δημοψήφισμα, αλλά θα σας πω τι είπα σε κάτι αμερικανάκια που με ρώτησαν σχετικά (copy paste απο τα "sent" στο email μου):

First of all, we are in the fog of war…

Then there are theories:

(a) He was rattled by the demonstrations on the 28th
(b) He was told by local banks to stall as with any quasi-decent accounting they will fold with any haircut
(c) He is playing a US card (on the theory that he tried to push the EU into a US sanctioned or conceived monetary accommodation policy, was rebuffed in mid to late 2010, then Tim Geithner pushed for same in person, and was rebuffed, quite rudely, I should say) effectively pressuring the Germans.
(d) He is just a little manipulative schmuck trying to mislead us into voting us out of the eurozone (which is an inevitable outcome as far as I am concerned)
(e) He is playing a joint US/German game to establish the New World Order in a Europe that is cut to size per …Adolf Hitler’s plans, as modified by Hillary, along George B Sr. lines.
(f) A ploy to extract a "yes" vote under the 6th installment duresse -- no money, sonny.
(g) GAP ran out of tricks and punted (I like this one)

Το τι μαϊμού κυκλοφορεί από χτες στην μπλογκόσφαιρα δεν λέγεται. Αν μη τι άλλο ο ΓΑΠ μας έχει και ...γράφουμε.  Μακάρι να με ρωτήσει εάν θέλω την Ευρώπη ή όχι. Μην ξαναλέω τα ίδια και τα ίδια...

Για μένα η Ευρώπη είναι μια υποκρισία που με επιδότησε, με λάδωσε, με έμαθε ξένες γλώσσες και νέους τρόπους, με δάνεισε, με ξαναδάνεισε, και με ξαναξαναδάνεισε για να αισθάνομαι πλούσιος και να χτίζω το ευρωπαϊκό κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου, και τώρα που, νομoτελειακά και προβλέψιμα δεν έχω να ξεπληρώσω, θέλει το οικόπεδο. Και θα με ρωτήσουν εάν θέλω να συνεχίσω; Χαχαχαάαααα. Κι αν με ρωτήσουν αρλούμπες, απλά, θα πάω για κυνήγι.