To Project Europe και ο Ευρω-Νότος

Το ευρώ έδωσε, πρόσκαιρα, πολλά θετικά στην «Ευρώπη», κυρίως από την αύξηση του εμπορίου και της κατανάλωσης, αλλά ωφέλησε την Βόρεια Ευρώπη και την Γερμανία πολύ περισσότερο από τις χώρες τις περιφέρειας, και σε μεγάλο βαθμό υπήρξε και είναι ένα zero sum game όπου οι εξαγωγές του ενός είναι το αρνητικό ισοζύγιο των πολλών, και τα σωρευμένα χρέη των πολλών είναι το ΑΕΠ και οι απαιτήσεις των λίγων. Ειδικά στην Ευρώπη, οι εξαγωγές της Γερμανίας φαίνεται να έχουν χρηματοδοτηθεί από απαιτήσεις Γαλλικών κυρίως Τραπεζών. Αυτό δημιουργεί άλλη σχέση εξάρτησης ή αναγκαστικής συνεργασίας των δύο αυτών χωρών.

Οι ανισορροπίες ωστόσο υπήρξαν, υπάρχουν, και δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να διορθωθούν με μηχανισμούς αγοράς, όπως π.χ. αυτόματες αλλαγές σε ισοτιμίες, αυτόματες προσαρμογές σε επιτόκια, σταδιακές αλλαγές σε κατανάλωση και παραγωγή. Και όχι μόνο δεν μπόρεσαν να διορθωθούν, αλλά επιδεινώθηκαν από κεντρικές αποφάσεις, ευρω-νόμους και ευρω-κανονισμούς που επεβλήθησαν και επιβάλλονται και οξύνουν το πρόβλημα. Το παράδειγμα της προτίμησης Βραζιλιάνικης ζάχαρης ή Αιγυπτιακού μπαμπακιού προς όφελος των Γερμανικών βιομηχανικών εξαγωγών ή η επιβολή περίεργων ενεργειακών συμπεριφορών με περιβαλλοντικά ή άλλα ιδεολογικά προσχήματα είναι λίγα μόνο παραδείγματα.

Οι διορθώσεις που δεν επέφερε, σταδιακά, αυτόματα και ομαλά η αγορά, είτε από ατέλεια στον Κεντρικό Σχεδιασμό, είτε από πρόθεση, είτε από την ανθρώπινη φύση του καταναλωτή και του εμπόρου (χωρίς αυτόματους διορθωτικούς μηχανισμούς!), τώρα πάνε να επιβληθούν με πρωτοφανή, άδικα και καταστροφικά μέτρα όπως αναγκαστικές κατασχέσεις, μεταφορά παγίων ή και μεταφορά πληθυσμών (με την ονομασία ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων!).

Όποιος πολίτης, εάν υπάρχουν πολίτες, και όποιος πολιτικός, δεν βλέπει τις συνέπειες αυτής της τελευταίας παραγράφου σε μία χώρα σαν την δική μας, ή έχει αποβλακωθεί, ή έχει αποκοιμηθεί, ή δουλεύει για άλλη Κυβέρνηση. Δεν είναι λίγοι αυτοί οι Έλληνες, μερικοί με οικονομική επιφάνεια και πολιτική επιρροή που συνειδητά θέλουν κάθε διοικητική και οικονομική απόφαση στην «Ευρώπη», με βασικό επιχείρημα την Ελληνική ανικανότητα. Ωστόσο, αυτοί οι ίδιοι «Έλληνες», μόνοι τους ή σε συνεργασία με «Ευρωπαίους» επί σειρά ετών επηρέασαν, λάδωσαν και έφτιαξαν το «Ελληνικό» σύστημα που τώρα θέλουν να αντικαταστήσουν με ξένο. Αν καταλάβουν ότι στην «εκκαθάριση» που έρχεται θίγονται και οι ίδιοι, υπάρχει ελπίδα. Ειδεμή, θα πρόκειται για πρωτοφανή αυτοδιάλυση έθνους χωρίς να έχει προϋπάρξει οργανωμένη στρατιωτική ή πληθυσμιακή εισβολή.

Τα παρακάτω γραφήματα, από εδώ, δείχνουν μόνο την ιστορία της ανισορροπίας. Εισάγουμε, εξάγουν. Δανειζόμαστε, τους χρωστάμε. Η φούσκα έσκασε όταν οι τράπεζες αρνήθηκαν, ή δεν μπορούσαν πια, να την χρηματοδοτούν.

Το γράφημα της Ελευθεροτυπίας είναι από εδώ