Το χτες, για μέλλον μας

Μετέφερα προχτές την είδηση, από το Focus,  από την Γερμανία, ότι η Γερμανική φωτοβολταϊκή βιομηχανία πνέει τα λοίσθια, κοινώς μάς τελειώνει. Αυτό, σήμερα, έχει τέσσερεις λόγους:  (1) Η ύφεση (μόνο οι ανώμαλοι προωθούν ακριβές λύσεις σε καιρό φτώχειας), (2) οι Κινέζοι (φτιάχνουν φτηνότερα φωτοβολταϊκά από τους Γερμανούς ή τους Αμερικάνους), (3) τα αμιγώς τεχνικά θέματα (ρεύμα 4-5 ώρες την ημέρα που δεν αποθηκεύεται, ούτε μεταφέρεται χωρίς απίθανα πρόσθετα έξοδα), και (4) φούσκα ήταν έσκασε, πάμε παρακάτω.


Το ότι η Ελληνική Κυβέρνηση λέει ότι θα βάλει 2 ή 10 γιγαβάτ, το θεωρώ ή μπλόφα (όταν σε ρωτάει ο Τυραννόσαυρος Ρεξ αν πετάνε οι Τυραννόσαυροι, του λες "ό,τι πείτε εσείς κύριε Schäuble Ρεξ"), ή Χατζηαβατισμό. Όπως έβγαλαν καλύτερη την υπό χρεωκοπία HDW, και υπέγραψε ο Χριστοδουλάκης, έτσι και ο Παπακωνσταντίνου. Το ότι δεν αφήνουν την Εκκλησία να βάλει φ/β, σημαίνει ότι άλλοι, ιδιώτες, έχουν ...προτεραιότητα. Το ότι βγήκαν τηλεοπτικοί προωθητές βιομαγνητικών πασουμιών και τάζουν τσάμπα σπίτια από τα λεφτά που θα βγάλετε από φωτοβολταϊκά, δείχνει πόσο ψάχνουν τον πάτο του βαρελιού για κορόϊδα.

Και στην Αμερική έσκασαν 1-2 εταιρίες φ/β, μία ευνοημένη σχεδόν προσωπικά από τον Ομπάμα (ένα είδος ΓΑΠ είναι και αυτός). Κι όμως, η DuPont, αλλά και αναλυτές λένε ότι κάποτε θα υπάρχει προοπτική για φ/β, όταν πέσει δραστικά η τιμή τους. Σήμερα ένα φ/β είναι ακριβότερο από μία ισομεγέθη τηλεόραση LCD, όταν το φ/β είναι απλούστερο στην κατασκευή. Θέμα εκλογίκευσης της αγοράς, και μαζικής παραγωγής. Το σχετικό άρθρο αναφέρει ότι περί το 2015, θα μπορούσε να υπάρχει τέτοια εκλογίκευση.

Σε μέρη όπως η Νότια Ευρώπη ή οι Νότιες ΗΠΑ που υπάρχει ζήτηση αιχμής τα μεσημέρια, όταν τα φ/β πέσουν στο 1/3 της σημερινής τους τιμής (ή το 1/5 από της Ελληνικές τιμές), θα είναι, ίσως, μία εύλογη εναλλακτική πρόταση για ισχύ αιχμής. Τότε. Στο μέλλον. Όχι σήμερα. Ο Χατζηαβάτης δεν νοιάζεται να λύσει κάποιο ενεργειακό. Να γλύφει τον Ρεξ Schäuble νοιάζεται. Θα μας κλειδώσει σε χθεσινή, ακριβή, ασύμφορη τεχνολογία, και το 2020, αν υπάρχουμε, θα αναρωτιόμαστε "μα πώς φτάσαμε ως εδώ"; και θα αναλύουν οι τότε bloggers, αν υπάρχουν τα αίτια.

Όσο για τα αιολικά και τις άλλες τεχνολογίες του 1970 που βάζουμε, μπορούμε να δούμε το μέλλον μας στις αντίστοιχες μονάδες που μπήκαν τότε, και τώρα σαπίζουν.

Θα βρείτε πολλά παλιά εργοστάσια να σαπίζουν, αλλά τα περισσότερα, κάποτε, έκαναν κάτι χρήσιμο. Αυτά που βάζουμε εμείς, θα είναι σαν αυτά που μπήκαν το 1980... Και ίδια τύχη θα έχουν. Και θα είναι μοσχοπληρωμένα.