Πόσο πολύ (δεν) μᾶς θέλουν στην Ευρωζώνη;

Όχι τόσο ξαφνικά, το τι θα ψηφίσουμε στις εκλογές απέκτησε νομισματική διάσταση, μας το λένε και οι ξένοι:  Προσέξτε τι ψηφίζετε, αυτή την φορά είναι ψήφος εάν θα μείνετε στο ευρώ ή την Ευρώπη και τέτοια βαρυσήμαντα.

'Εχω γράψει 8-9 αναρτήσεις για το παραπλανητικό του διλήμματος "ευρώ ή δραχμή, όσον αφορά το πώς το βλέπουμε εμείς το ερώτημα. Ερώτημα μαϊμού, κατά την γνώμη μου, αν και έχω γενικότερη άποψη, που όμως δεν αφορά, τώρα.


Αυτό που μάς λένε οι εταίροι μας, είναι επίσης μαϊμού. Ή εκβιασμός. Ή αυτό που τους συμφέρει να πουν, άσχετα εάν μερικοί λένε "μείνετε στο ευρώ" για να επιλέξουμε να φύγουμε, ή άλλοι λένε "φύγετε από το ευρώ", για δικούς τους λόγους.

Όλο μα όλο το πρόβλημα και το δίλημμα και η ταραχή, προέρχονται από δύο αδιαμφισβήτητα γεγονότα:

(α) Χρωστάμε περισσότερα από όσα μπορούμε να ξεπληρώσουμε (ή, εάν προτιμάτε, οι μέχρι τώρα ρυθμίσεις δεν είναι βιώσιμες, αφού εμείς δεν είμαστε βιώσιμοι), και (β) οι πιστωτές μας ή/και οι οι χώρες τους αρνούνται να το δουν, και να κάνουν αυτό που θα περίμενε κανείς από πιστωτή που δεν μπορεί να εισπράξει:  Να γράψουν τις ζημιές και πάμε παρακάτω.

Το ότι χρωστάμε επειδή παρασυρθήκαμε, ή μας παραπλάνησαν, ή είμαστε άσωτοι και λιγούρια, ή μας λάδωσαν για να καταναλώσουμε, ή μας επιδότησαν για να εισάγουμε αντί να παράγουμε, ή μάς έφτιαξαν σοσιαλιστικά και φιλοευρωπαϊκά καθεστώτα για να μας οδηγήσουν στην δουλοπαροικία -- αν θέλω να συνομωσιολογήσω -- εγώ μεν έχω βαρεθεί να το λέω, εσείς δε κρίνετε ό,τι νομίζετε.

Το ότι δεν είμαστε βιώσιμοι με την παρούσα "κεφαλαιακή δομή" και δομή εξόδων-εσόδων, νομίζω ότι επίσης είναι προφανές. Αλλά το πρόβλημα πάντα ανάγεται στο ότι χρωστάμε πολλά.  Σημαντικό κομμάτι του ΑΕΠ μας είναι να πουλάμε σφραγίδες ο ένας στον άλλο, και μεγάλο κομμάτι του ΑΕΠ μας είναι κρατικοδίαιτο, και ευρώδουλο (μία λίστα των υποψηφίων για άδειες ΑΠΕ ή σαλαμάκια ΔΕΗ και "δημόσια" έργα, είναι ενδεικτική).

Το ότι οι πιστωτές μας εντέχνως φόρτωσαν τα χρέη τους στα κράτη τους, ή, και προτιμότερο, σε γειτονικά κράτη, όσοι το παρακολουθείτε, θα το έχετε δει. Το ότι δεν μπορούσαν να διαγράψουν χρέη μέχρι να φτιάξουν μηχανισμούς για να αντιμετωπίσουν τον αντίκτυπο, επίσης θα το έχετε εμπεδώσει. Το ότι ο λογαριασμός μας θα είναι μεγάαααλος, το έχει πει το Stratfor από πέρυσι ή πρόπερσι.

Επομένως, όλες τις δηλώσεις και όλες τις νουθεσίες ή απειλές (και έχω πάψει να παρακολουθώ ποιός θέλει τι και ποιός πάει να φορτώσει κάτι σε άλλους), τις ακούω βερεσέ. Και όπως είπα και στους δύο ...Προέδρους προχτές, εάν μας θέλουν στην ευρωζώνη, είναι πάρα πολύ εύκολο:

1.  Ας απεικονίσουν τα λογιστικά τους σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα. Έχουν χάσει λεφτά.  Να διαγράψουν τα δάνειά τους, και να μην φορτώνουν στον Τσίπρα ή τον Καμμένο δήθεν τυχοδιωκτικές θέσεις. Ο Καμμένος (και ο Τσίπρας, λιγάκι), εάν δεν ήταν πολιτικοί, θα ήταν συνετοί λογιστές:  "Κύριοι, έχετε χάσει, γράψτε το, write-it off, ή down, και μην παιδεύεστε και μην μας ζαλίζετε". Και επειδή αυτό δεν φτάνει (για να μείνουμε στην ευρωζώνη), χρειάζεται και

2. Ας μας δανείσουν με ευνοϊκούς όρους ενδιάμεση χρηματοδότηση, χωρίς όμως περίεργα και υποθήκες που το  μόνο που κάνουν είναι να ανεβάζουν τα ακραία κόμματα. Όχι για να βάλουμε φωτοβολταϊκά, ή αιολικά, αλλά για ενδιάμεσο κεφάλαιο κίνησης. Θέλουν να είναι αυστηροί;  12μηνη περίοδο προσαρμογής σε πλεονασματικό πρωτογενή προϋπολογισμό. Θέλουν να είναι και φιλάνθρωποι; Ας βάλουν ξεχωριστό λογαριασμό για ταμείο ανεργίας για όσους δυστυχείς θα υποστούν συνέπειες. Και να δεχτούν ή "υποτίμηση" ή αντίστοιχη απαγόρευση μη στρατηγικών εισαγωγών, ώστε να ξαναπάνε οι Μήτσοι στα χωριά τους, ή όπου φωτίσει ο Θεός τον καθένα να πάει να βγάζει το ψωμί του. Αλλά να εισάγω φέτα Δανίας, για να έχω έρημα χωράφια και παρατημένα γιδοπρόβατα... κάτι δεν πάει καλά.  Αρνούμαι να εισάγω πατάτες Γερμανίας και να έχω Γερμανικά φωτοβολταϊκά σε πατατοχώραφα.

Η Ευρώπη και το ευρώ φταίνε πάνω από 50% για την κατάντια μας, και εάν δεν το βλέπουν, έεε... τι να κάνουμε...   Βέβαια, πιστεύω ότι εκτός από  game of chicken, παίζει και το θέατρο σκιών και τα μεγαλύτερα Ισπανικά και Ιταλικά προβλήματα... και ίσως και άλλα, ακόμη μεγαλύτερα...  Μήπως τα ευρωομόλογα θα είναι πιο εύκολα χωρίς εμάς;  Μήπως, όπως πάλι έχει γραφτεί πριν δύο χρόνια, είμαστε και λιγάκι και για παραδειγματισμό των υπολοίπων;  Μήπως για αυτό γίνεται και τόση διαφήμιση στον Τσίπρα;  Για να φταίει αυτός;

Και δεν πιστεύω ότι μας θέλουν, πλέον, στην Ευρωζώνη.  Για σκεφτείτε το...