Τι είναι η Πράσινη Ανάπτυξη; (1)

Με ρώτησε κάποιος, τις προάλλες, τι είναι «Πράσινη Ανάπτυξη». Ομολογώ, ότι δεν ήξερα τι να πω, ο άνθρωπος που με ρώτησε ήταν σοβαρός και πιο μεγάλος από μένα, και δεν μπορούσα να του πω «παπάρες».

Θα σας δείξω την περιπλάνησή μου σε αναζήτηση της Πράσινης Ανάπτυξης: Αρχικά, μου μπήκε η ιδέα ότι πρόκειται για νέο τρόπο απόκτησης Πολιτικής Δύναμης, ή ... για Σοσιαλιστικές Ουτοπίες. Άσχετα. Τα μάτια μου τα άνοιξε το Συνέδριο της i4cense. Τότε άρχισαν να λύνονται απορίες, όταν άρχισα να διαβάζω βιογραφικά. Δεν άργησα να βλέπω την Siemens, σε όλο της το μεγαλείο, (με έναυσμα τις διαφημίσεις της στην Αμερική). Το Desertec ήταν η Αποκάλυψη, χάρη στο αλλενάκι που το πρωτοανέφερε. Η Πράσινη Ανάπτυξη είναι ένα από τα επιχειρηματικά σχέδια της απομυθοποιημένης Νέας Τάξης, την δομή της οποίας, με λίγη έλλειψη μετριοφροσύνης, παρουσίασα με τον τίτλο «Η πυραμίδα της Πράσινης Εξουσίας».

Πολλά λόγια για να πω το εκ των υστέρων προφανές: Πράσινη Ανάπτυξη, είναι ένα νέο μοντέλο διαχείρισης της Ευρώπης, και ίσως της Αμερικής (αντιστέκονται πολλοί από αυτούς) από ομάδα ισχυρών επιχειρήσεων και πολύ πλούσιων ανθρώπων, που θέλει 1) να παρακάμψει τις αστάθειες και τις απληστίες των αγορών, 2) να περιορίσει την ζήτηση σε πολιτικά ευαίσθητα πετρέλαια και την ισχύ αυτών που τα ελέγχουν, 3) να εκλογικεύσει την Νέα Περίοδο Ύφεσης που μπήκαμε, φαινομενικά το 2008, αλλά μάλλον νωρίτερα, 4) να μειώσει τις προσδοκίες, και να υποκαταστήσει την κατανάλωση με φόρους, 5) να αποδώσει στην Γερμανία την επιρροή, την σταθερότητα και ευημερία που ζητάει από το 1900, 6) να προστατευτεί από μελλοντικό Ψυχρό ή Θερμό Πόλεμο, κλπ. Μου μένει η απορία εάν αυτή η παρέα, δέχεται σαν τετελεσμένο την απώλεια ηγεμονίας των ΗΠΑ, ή εάν την απεργάζεται και λιγουλάκι.

Αν το βλέπω σωστά, πρόκειται για επιστροφή σε σύγχρονη εκδοχή φεουδαρχικής, ή ολιγαρχικής, ή, εάν προτιμάτε, Νεοταξικής εξουσίας που όμως χρησιμοποιεί παλιά σοσιαλιστικά και ουτοπιστικά σχήματα σαν προπέτασμα καπνού. Αν ήμουν αριστερός, θα έλεγα ότι «Πράσινη Ανάπτυξη» είναι ο τρόπος ζωής και οικονομικής ζωής που θέλει να επιβάλει η ...Αντίδραση.

Ο Professor Moriarty, χτες το βράδυ, στο antinews βρήκε ένα απόσπασμα από ομιλία του Murray Gell-Mann που παραπέμπει σε ιδεολογικό υπόβαθρο (και προσπαθώ, ανεπιτυχώς, να το μεταφράσω):

Μία οικονομική μετεξέλιξη σε κατάσταση όπου η ποιοτική ανάπτυξη αντικαθιστά την ποσοτική ανάπτυξη, ενώ η ακραία φτώχεια, που φωνάζει για ποσοτική ανάπτυξη, μετριάζεται, απαλύνεται [is alleviated]. Η οικονομική μετεξέλιξη πρέπει, βεβαίως, να συμπεριλάβει, αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν internalization of externalities. Οι τιμές πρέπει να έρθουν πιο κοντά σε πραγματικά κόστη, συμπεριλαμβανομένης και της ζημιάς στο μέλλον.

Έχω μεταφράσει διάφορα κείμενα στην ζωή μου, αυτό είναι δύσκολο.

Τι σημαίνει "alleviate poverty"; Στον φτωχό, ή του δίνεις παροχές, ή του μαθαίνεις γράμματα να βρει δουλειά, ή του φτιάχνεις ψεύτικη δουλειά να περνάει την ώρα του. Το «μετριάζω» ή το «απαλύνω» ή το "alleviate" δεν κολλάνε Να σας πω τι εννοεί η διάνοια που το παίζει κοινωνιολόγος: Στάχτη στα μάτια εννοεί. Παραμύθιασμα. Όπιο. Νέα θρησκεία. Πείσε τον φτωχό ότι είναι καλό που είναι φτωχός γιατί, έτσι, δεν κάνει ζημιά στο μέλλον.

Τι σημαίνει "internalization of externalities"; Σημαίνει «λογιστικοποίηση εξωλογιστικών στοιχείων». Εάν υπάρχει ορκωτός λογιστής στους επιβάτες, θα βεβαιώσει ότι τα μεγάλα μαγειρέματα στα βιβλία γίνεται όταν πας να κοστολογήσεις εξωλογιστικά στοιχεία. Όπως φήμη, πελατεία, ομορφιά. Πόσο κάνουν τα πιο σέξυ γυνακεία πόδια του κόσμου; Πόσο κάνει ο καθαρός αέρας; Πόσο κάνει η ωραία θέα; Όλα αυτά, αποτιμώνται, αλλά η αποτίμηση είναι πάντα υποκειμενική, και, πάντα, σε εταιρικές καταστάσεις οδηγεί σε πλαστά συμπεράσματα. Για αυτό, και στη λογιστική, αποφεύγονται ή έχουν ειδική μνεία τα άϋλα. Αυτό που εννοεί ο παππούς, είναι «βάλτε φόρους στον φτωχό που σήκωσε κεφάλι»

Τι σημαίνει «ζημιά στο μέλλον»; Το μέλλον δεν υπάρχει. Είναι προσδοκία. Από τότε που το ευρύ κοινό απέκτησε πρόσβαση σε υπολογιστές περί τις αρχές της δεκαετίας του 1970 άρχισαν διάφοροι να κάνουν μοντέλα για το μέλλον. Εξαιρετικά εργαλεία garbage-in, garbage-out, για να παραμυθιάζεις την πλέμπα, και όσους πλούσιους πετύχεις ανυποψίαστους. Για μοντέλα έχω ξαναγράψει, και η Ζάχαρη βρήκε μία έξοχη απεικόνιση του μέλλοντος και την αντέγραψα εδώ.



Φανταστείτε εάν αντί y=a^x, είχαμε y=(a^x + b^y)^z/(c^RND) τι μέλλον θα σας έφτιαχνα.

Ο Murray Gell-Mann είναι διακεκριμένος Φυσικός. Είναι δηλωμένος υποστηρικτής της Πράσινης και σοσιαλιστικής εκδοχής του Obama, θα έλεγα, λαϊκά, ότι είναι αριστερός ή Νεοαριστερός (δεν είναι ακριβώς εργάτης σε φάμπρικα), δικαίωμά του, και ο Αϊνστάϊν και ο Oppenheimer ήταν αριστεροί, αλλά τότε είχαμε Παγκόσμιο και Ψυχρό Πόλεμο. Αυτοί που χρησιμοποιούν ή ενθαρρύνουν τις δημόσιες απόψεις του Gell-Mann, είναι όσο αριστεροί, όσο εγώ είμαι Κινέζος.

Ανθολογήματα της Πράσινης Ατζέντας, εδώ.
Έργα και ημέρες του visiting Πράσινου Gauleiter, εδώ.