Η σημερινή κατάσταση έχει μερικά κοινά με αυτήν του Ιανουαρίου του 1960, και φαίνονται στις δύο γελοιογραφίες του Μποστ (μεγαλώνουν με κλικ), αλλά και μερικές διαφορές. Το κοινό είναι ότι σαν Κράτος είμαστε, πάλι, άφραγκοι, και ζητιανεύουμε για ρευστότητα. Δεν ξέρω πως ήταν το ζητιάνεμα το 1960, ίσως θα έπρεπε να διαβάσω τίποτα απομνημονεύματα του Κανελλόπουλου, μπας και μάθω.
Το 1960 είχε αρχίσει η αστυφιλία, όπου η πολυκατοικία ήταν ο μοχλός ανάπτυξης, η ζωή στην επαρχία θα πρέπει να ήταν δύσκολη γιατί όλοι μα όλοι την εγκατέλειψαν και φτιάξαμε το Κράτος των Αθηνών. Το 1960 φτιαχνόταν βιομηχανίες και βιοτεχνίες και αποκλειστικές αντιπροσωπείες, και πρέπει να είχαμε και κάποια "αξία" λόγω γεωγραφικής θέσης στον τότε Ψυχρό Πόλεμο. Είμαι σίγουρος ότι θα είμαστε πιο φτωχοί τότε από ότι τώρα, αλλά αυτά είναι και λίγο υποκειμενικά, αφού η φτώχεια και ο πλούτος ενέχουν και το στοιχείο της προσδοκίας. Το 1960 είμαστε διαλυμένοι με ελπίδα ανασύνταξης, τώρα ξυπνάμε από την ψευδαίσθηση της επιδοτούμενης ευημερίας, ή πληρωμένης νωθρότητας, με δανεικά, που μερικά μάς λάδωσαν για να δανειστούμε, και που καταφέραμε να κάνουμε ενυπόθηκα.
Δεν μπορώ να ξέρω τι φοβόμαστε το 1960, ψάχνοντας από εδώ κι από εκεί φοβόμαστε την Τουρκία στην Κύπρο, την ...Μόσχα, την ανεργία. τέτοια... Μού έχουν πει ότι το 1960 πολλοί από εμάς κάναμε χειρωνακτικές εργασίες (δεν υπήρχαν μπετονιέρες και πρέσες μπετόν, αλλά ξύλινες σκαλωσιές και ντενεκέδες στον ώμο, για τις πολυκατοικίες, μέχρι που εμφανίστηκαν οι περιστροφικές μπετονιέρες, και τα αναβατόρια). Το 1960 δεν υπήρχαν "κεκτημένα", ή ...΄Τοπική Αυτοδιοίκηση, ούτε είχε εφευρεθεί το ...ΠΑΣΟΚ. Υπήρχαν αριστεροί και ...ειρηνιστές, και η βία και η νοθεία πρέπει να ήταν εκείνης της περιόδου, αλλά θεωρώ ότι δεν υπήρχε αθωότητα στα διάφορα κινήματα, ούτε τότε. Το 1960 η Γερμανία δεν είχε συνέλθει από τις ...αδικίες που της έκαναν οι σύμμαχοι προκειμένου να γλυτώσουν από αυτήν. Ούτε υπήρχε η λίστα Χριστοφοράκου.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι γιατί ενώ τόσοι άλλοι κατάφεραν να φτιάξουν κάτι πιο μόνιμο από την μεταπολεμική μιζέρια τους, εμείς είμαστε σήμερα σε μάλλον χειρότερη θέση από αυτήν του 1960. Μάλλον έχει να κάνει με την εγγενή φτώχεια μας, τα στοιχεία προτεκτοράτου από το 1829, ή το 1770, την καταστροφή στον Β' παγκόσμιο πόλεμο, την γεωγραφική μας θέση, και την περίεργη σχέση μας με την "Ευρώπη" που κατέληξε στην ένταξή μας και στο ευρώ. Πριν την Χούντα, πολλοί θυμούνται καταναγκασμό. Μετά το 1981-1985, πολλοί θυμούνται διαφθορά.
Στις διακρατικές διαφθορές, it takes two to tango φράου Μερκελ-Σουλτάνα μου. Λίστες Χριστοφοράκου, Ζήμενς, Κρουπ, Φέροσταλ... Ο Νόμος EEG;... Διαφθορά είναι και αυτός. Ξεκινάει με 2-3 ψέματα... Δικός σου ο Νόμος κυρία μου... Εγώ τον υφίσταμαι για να εισπράτεις εσύ...
11/2/12 Αποφασίστε εσείς τι φταίει
18/11/11 20 χρόνια ραμμένα και κομμένα στα μέτρα τους
30/9/11 Ψυχρολουσία για πολλούς (και σίγουρα για εμάς)
31/12/10 Πέντε ερωτήσεις με τα Χρόνια Πολλά
8 σχόλια:
Πριν πολλά χρόνια, τη Λεωφόρο δονούσε ένα σύνθημα: "Φόρτσα Ρότσα Μπουμπλής"
το έστειλα στο φατσοβιβλίο, που έχει και ποδοσφαιρόφιλους
Αν και πρέπει να χω τα μισά σου χρόνια και βγάλε , για κάποιο περίεργο λόγο νομίζω ότι έχεις δίκιο σε αρκετά απ όσα γράφεις.
Γενικά πάντως μια κάποια πρόοδος σε κάποιους τομείς σημειώθηκε, θεωρώ ότι το σύστημα παιδείας που είχαμε μέχρι κάποια στιγμή ήταν καλό και αυτό είχε θετικά αποτελέσματα. Να μου πείς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Τι να πώ.
Πάντως κάποιες εταιρείες π.χ. 1, 2 (στον τομέα μου πάντα) κάνουν ωραία πράγματα και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλές ακόμα.
Τώρα αν και πότε θα τους την πέσουν να τις αγοράσουν κανείς δε ξέρει αλλά νομίζω ότι τελικά η διαφορά έγγειται στο κατα πόσο θέλει κάποιος να εξ-αγοραστεί.
Μάγκας αυτός που δεν θα τυφλωθεί από τα φράγκα ώστε να τα ξεπουλήσει όλα. Δύστυχως έχουμε ιστορία σα λαός με αυτό το θέμα...
Χαιρετισμούς
Τα μισά μου?? Είμαι 145 εκατομμυριων ετών!! Έκανε ζέστη στα νιάτα μου
gstrbtr:
α. Οι εταιρείες που λες καθώς και μερικές άλλες είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
β. Δες αυτή την ταινία: Other People's Money
Αρχαίε, σε σένα οφείλουμε ότι μας άνοιξες τα μάτια, όταν όλοι κοιτούσαμε με μισό μάτι τους Αμερικανούς, μας έδειξες το προφανές, ότι την οικονομία δεν την ελέγχουν οι Αμερικανοί, αλλά οι Γερμανοί. Και από κοντά, οι ντόπιοι Γερμανοτσολιάδες.
Ωστόσο, εξακολουθώ να μην φοβάμαι και τόσο τους Γερμανούς. Τα καταφέρνουν και γίνονται αντιπαθητικοί. Το κόμπλεξ ανωτερότητας που έχουν (χωρίς πάντοτε να μεταφράζεται σε πραγματική ανωτερότητα) τους κάνει τρομερά αντιπαθείς. Και στο τέλος όλοι συσπειρώνονται εναντίον τους. Από την άλλη, η έλλειψη ικανότητας αφομοίωσης λαών, που τους διακρίνει, σε αντίθεση με τους Αμερικανούς, που αμερικανοποιούν τους λαούς, τους κάνει πάντοτε ξένο σώμα στις χώρες, όπου πηγαίνουν.
Θέλω να πω ότι ο Γερμανός δεν είναι επιτυχημένος κατακτητής. Οι Πολωνοί δεν τους θέλουν. Οι Τσέχοι δεν τους θέλουν. Για τους Ούγγρους, παίζεται, διότι στην Αυστροουγγρική αυτοκρατορία υποτίθεται ότι είχαν κατακτήσει ισοτιμία. Μόνον κάτι Λεττονοί και Εσθονοί τους γουστάρουν τρελά, κι αυτοί κυρίως από αντιρωσισμό. Και ίσως και οι Κροάτες, επειδή τους βοήθησαν να επικρατήσουν έναντι των μισητών Σέρβων. Αν και αυτοί αναπολούν σήμερα την πάλαι ποτέ ενωμένη Γιουγκοσλαβία!
Η Γερμανία κάνει ένα στρατηγικό λάθος, σήμερα: Όπως σου έλεγα και στο σχόλιό μου στην προηγούμενη ανάρτηση, τα οικονομικά μας πηγαίνουν καλύτερα από ό,τι περίμεναν όλοι. Θα πάνε ακόμη καλύτερα μεθαύριο, είμαι σίγουρος, το λένε και τα χρηματιστήρια, αναγκάσθηκε να το παραδεχτεί την προηγούμενη Πέμπτη και η Goldman Sachs. Μια Ελλάδα που το 2015, όταν αναπόφευκτα θα έχει λήξει η ύφεση, θα έχει σοβαρά πλεονάσματα στον προϋπολογισμό της, θα είναι πιο ισχυρή και πιο αξιόπιστη και από τη Γερμανία ακόμη. Ίσως όχι το 2015, αλλά πάντως μερικά χρόνια αργότερα, όταν έχει δημιουργηθεί μια σταθερή δυναμική αποδόμησης του δημόσιου χρέους. ΑΥΤΗ η Ελλάδα, λοιπόν, δεν θα έχει καμία ανάγκη τα κεφάλαια της Γερμανίας, θα είναι αρκετά αξιόπιστη από μόνης για να κρατήσει τα δικά της κεφάλαια στον τόπο τους και να φέρει και όσα πρόλαβαν να φύγουν. Η μείωση της ποσότητας του κρατικού χρήματος, θα απελευθερώσει παραγωγικές δυνάμεις στον ιδιωτικό τομέα. Και ο παράδοξος τρόπος λειτουργίας του κράτους μας θα αποτρέπει τους μη γνώστες-ξένους από τον έλεγχο της χώρας. Το βλέπουμε από τους ξένους που φεύγουν, αντί να έρχονται.
Σε αυτά, το μόνο στοίχημα είναι να καθυστερήσουν οι "ιδιωτικοποιήσεις" (το πλιάτσικο, δηλαδή) τόσο, ώστε να μην μπορούν πια να γίνουν, πολιτικά μεν, διότι δεν θα χρειάζονται, οικονομικά, διότι δεν θα μπορούν πια να πουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί, όπως η good ΑΤΕ στην Πειραιώς. Αυτό που λες εσύ, δηλαδή, ότι το στοίχημα είναι να μείνει όσο γίνεται περισσότερο κεφάλαιο σε ελληνικά χέρια.
Είμαι αισιόδοξος, διότι η στρατηγική της Γερμανίας καταλήγει να φτιάξει τελικά μια Ελλάδα που δεν θα τη χρειάζεται. Δεν ξέρουν να αποκτούν τον πολιτικό έλεγχο, όπως ξέρουν οι Βρετανοί και οι διάδοχοί τους, Αμερικανοί. Δεν έχουν την τεχνογνωσία. Από αυτή την άποψη, είναι προτιμότεροι δυνάστες, σε σχέση με τους Αγγλοσάξωνες. Είμαι χαρούμενος διότι αποδεικνυόμαστε καλύτεροι από ό,τι νόμιζαν. Και αυτό... παρά τη θέλησή μας να μην τους κάνουμε τα χατήρια! Έτσι για πλάκα, εκτελέσαμε τα Μνημόνιά τους και επιβιώσαμε, χωρίς να το καταλάβουμε ούτε κι εμείς!
είμαι πολύ μα πολύ επιφυλακτικός με το βάθος, το έυρος, και του μηχανισμού ελέγχου της Πράσινης Απάτης. Δηλαδή νομίζω έχουν βάλει χοντρό οικνομικό και πολτικό χέρι σε Αγγλία Καναδά Αυστραλία και Αμερική, δηλαδή σε όλυς τους αντίπαλους του Β' ΠΠ. Ακουσες για Αιολικά στην ...Αυστρία ή την Ουγγαρία?? Μπορεί να βλέπω φαντάσματα, αλλά το Desertec είναι ο Πράσινος ειρηνικός Ρόμελ. Γιατί να μας καταλάβουν? μαε ελέγχουν με Πρασινη ιδεολογία και με ...ρευστότητα.
Αυτό με τις ιδιωτικοποιήσεις νερού έχει ΓΑΛΛΟΥΣ (λέρες) και η EDF, Γάλλοι είναι.
Το '60 υπήρχε το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, που, χωρίς αυτό, δεν μπορούσες ούτε να βήξεις χωρίς να παρεξηγηθείς. Αντικαταστάθηκε με την κομματοκρατία. Ο φόβος ήταν μην βρεθείς σε κάποιο νησάκι για διακοπές διαρκείας με "γυμναστική" και σε πλήρη απομόνωση από τους ντόπιους. Όσοι μπορούσαν φεύγαν στην Γερμανία και στον Καναδά. Η Αθήνα ήταν πέρασμα για να φύγουν. Όσοι δεν μπόρεσαν να φύγουν, μείναν.
Η βασική διαφορά με το σήμερα είναι ότι δεν υπήρχε κατάθλιψη και παραίτηση.
Το '60 υπήρχε σαφέστατος ταξικός διαχωρισμός με βάση την κοινωνική θέση και όχι τα χρήματα. Αλλά ήταν μια κοινωνική κατατάξη σε αναβρασμό. Σταδιακά το χρήμα υπερίσχυσε της καταγωγής.
Προφανώς οι διαθέσιμοι πόροι ήταν ελάχιστοι τότε για τον απλό κόσμο. Αλλά η πλειονότητα άπλωνε το πόδι της μέχρι εκεί που έφτανε. Οι "ψωνάρες" είναι όψιμο φαινόμενο.
Το '60 υπήρχε προσδοκία για ένα καλύτερο μέλλον. Τώρα έχουμε επίγνωση ότι τίποτα δεν εξαρτάται από εμάς. Ξυπνήσαμε από τη νιρβάνα της ευημερίας και βρεθήκαμε στη ζούγκλα.
Δημοσίευση σχολίου