Οι λίγες οι πολλές, οι κακές, οι καλές, οι ΑΠΕ, οι ΒΑΠΕ και προσομοιώσεις που θα έπρεπε να ενδιαφέρουν την ΡΑΕ

Οι περισσότεροι που αντιδρούν κατά των αιολικών, αντιδρούν γιατί δεν έχουν όρεξη να τα βλέπουν και να τα ακούνε πάνω από τα κεφάλια τους ή δίπλα στα χωριά τους (και δικαιολογημένα). Μετά, αντιδρούν όσοι δεν θέλουν μαζική καταστροφή σχετικά παρθένων εκτάσεων (είτε σε βουνά, είτε σε νησιά). Αρκετοί αντιδρούν επειδή είναι υποχρεωτική και μη ανταποδοτική αφαίμαξη στην τσέπη, σε καιρό φτώχειας Η πραγματικότητα είναι ότι τα αιολικά είναι και θεωρητικά και πρακτικά πολύ περιορισμένα σε δυνατότητες ηλεκτροδότησης ενός δικτύου. Ακόμα και με αποθήκευση, αυτοί οι περιορισμοί παραμένουν και γίνονται πιο εμφανείς και έντονοι, όσο μπαίνουν περισσότερα αιολικά. Όσο λιγότερα είναι τα αιολικά, τόσο καλύτερα ...δεν φαίνονται. Ο βασικός λόγος, κατ' εμέ, να μην θέλει κανείς αιολικά είναι ότι πληρώνονται πολλά λεφτά για να μην ηλεκτροδοτούν, να μην υποκαθιστούν συμβατική παραγωγή, να μην μπορούν να εξοικονομήσουν σημαντικά καύσιμα ή να μειώσουν πραγματικές εκπομπές.  Ακόμα και με ηλεκτροδότηση από αέριο, και με αποθήκευση, όπως π.χ. με αντλησιοταμίευση.

Τα επιχειρήματα των αιολικών έχουν υπάρξει προκλητικά ψευδή και παιδαριώδη:  (1) Τσάμπα ρεύμα από ατέλειωτα δυναμικά (παραμύθια, νεράϊδες και παραβίαση του Β' Νόμου κάπου στο βάθος), (2) οι καρκίνοι της Πτολεμαΐδας (ποτέ και πουθενά αιολικά δεν υποκατέστησαν ούτε μία συμβατική μονάδα, από το 1970, και η βρώμα δεν θεραπεύεται με πρόστυχα ψέματα), (3) σωτηρία του Πλανήτη από υπερθέρμανση (πολλαπλό ψέμα, αλλά αν ψάχνεις για θρησκεία, κάτι γίνεται), (4) συμπλήρωση ενεργειακού χαρτοφυλακίου (επιχείρημα αντίστοιχο του "εεε... λίγοι φουκαράδες υποχρεωτικοί ζητιάνοι στα φανάρια δεν πειράζουν κανέναν"), (5) απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα (μέγα παραμύθι, ο μόνος τρόπος να απεξαρτηθείς είναι με πολλή και φτηνή και ασφαλή πυρηνική ενέργεια -- ούτε αυτό υπάρχει -- αλλά πάντα μπορείς να απεξαρτηθείς με επιστροφή στον τρόπο ζωής του 1700 μ.Χ.), (6) αυτοπαραγωγή και ανεξαρτησία (ο Ροβινσών Κρούσος τα κατάφερε, αλλά δεν δουλεύει στο Παγκράτι, την Κυψέλη, ή σε χωριό που οι άνθρωποι θέλουν ψυγείο.

Πολλοί (εδώ ένα παράδειγμα) που δεν θέλουν αιολικά "πάρκα" στην περιοχή τους, λένε "δεν είμαστε κατά των ΑΠΕ, αλλά είμαστε κατά των "Β"ΑΠΕ, ή θέλουμε λαϊκές ΑΠΕ και όχι καπιταλιστικές ΑΠΕ.  Και εγώ θέλω να τα έχω καλά και με τον θεό και με τον διάβολο. Πολλές ΑΠΕ, λίγες ΑΠΕ, ίδια είναι η ενεργειακή, οικονομική και περιβαλλοντική απάτη, αλλά είναι θέμα κλίμακας, όσο πιο πολλές τόσο πιο έντονο το πρόβλημα (και αν και διαφορετικά, τα φ/β  έχουν κοινά προβλήματα με τα αιολικά. Τα φ/β είναι πιο προβλέψιμα).

Η Ε.ΟΝ έχει γράψει την πιο ...δηλητηριώδη αντι-αιολική μελέτη, από το 2005, (περίληψη στα ελληνικά, εδώ): Επειδή ο αέρας είναι μεταβλητός, τυχαίος, και πότε φυσάει πολύ και πότε καθόλου, και τα δίκτυα πρέπει να παρέχουν την ζήτηση, και όχι ό,τι θέλει ο καιρός, και επειδή η αποθήκευση αέρα ή ρεύματος δεν είναι πρακτικά ή οικονομικά εφικτές, σε χρήσιμη κλίμακα, η συμβολή των αιολικών είναι περιορισμένη, συχνά προβληματική, και όσο πιο πολλά βάζεις τόσο χειρότερο το πρόβλημα.  Μία αντίστοιχη, κλασσική, παρουσίαση ήταν του J.A. Halkema.  Αν, διαβάζοντας και τις δύο μελέτες, με ρωτούσατε να σας πώ κάτι θετικό για τα αιολικά, θα σας έλεγα τρία πράγματα:  (α) αν το κόστος και η ενόχληση δεν σας νοιάζουν, τα αιολικά μπορούν να μειώσουν την ζήτηση αιχμής, αν τύχει να φυσάει σε ώρα αιχμής, (β) πάλι εάν το κόστος και η ενόχληση δεν σας νοιάζουν, τα αιολικά μπορούν να συνυπάρξουν με ηλεκτροπαραγωγή από αέριο και ίσως να υποκαταστήσουν (με κόστος) λίγο από το αέριο και (γ) με κάποια αποθήκευση, όπως π.χ. από αντλησιοταμίευση, υπάρχει προσδοκία κάποιας βελτίωσης της χρησιμότητας των αιολικών (πάντα εάν δεν ενδιαφέρει το κόστος).

Από το 2005, μέχρι σήμερα, έχει υπάρξει σημαντική εμπειρία σε όλα αυτά τα θέματα, που επιβεβαιώνει την Ε.ΟΝ. και τον Halkema. Από το 2005, είδαμε την εμπειρία της Γερμανίας, των Falklands, της Ολλανδίας, και δικτύων στις ΗΠΑ. Το συμπέρασμα είναι το πάντα το ίδιο:  Ακόμα κι αν δεν ενδιαφέρει το κόστος, τα αιολικά μπορούν να υποκαταστήσουν μόνο μικρό ποσοστό της ηλκετροδότησης ενός δικτύου, ακόμα και με αποθήκευση ρεύματος (ασχέτως κόστους), και όσο πιο πολλά αιολικά μπαίνουν στο δίκτυο, τόσο αυξάνει η αναγκαστική απόρριψη βασικά μη χρησιμοποιήσιμης αιολικής ενέργειας, και ακόμα και με μέγιστη διείσδυση αιολικών πάντα υπάρχουν συχνά ενδεχόμενα ανεπάρκειάς τους. Αυτά φαίνονται στην μελέτη ενός William Korchinski από την οποία θα παραθέσω μερικά γραφήματα. Η μελέτη έγινε για να προσομοιώσει μείωση CO2.

Το παραπάνω γράφημα δείχνει ετήσιο συνολικό φορτίο και ετήσια απόδοση από αιολικά. Τα αιολικά μπορούν να μειώσουν την ζήτηση, αν και, π.χ. στο παράδειγμα, το καλοκαίρι υπάρχει μεγάλη ζήτηση και δεν έτυχε να φυσάει. Η μελέτη έκανε μια σειρά από προσομοιώσεις (μοντέλο!) με περισσότερα αιολικά, και υποθετική αποθήκευση 0-18 εβδομάδων με αντλησιοταμίευση (είπαμε, το κόστος δεν ενδιαφέρει εδώ).

Αυτή θα ήταν η εμφάνιση με 100% αιολική διείσδυση. Πάλι υπάρχουν περίοδοι που όσα αιολικά και εάν μπουν, λόγω άπνοιας δεν καλύπτουν την ζήτηση, και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το αιολικό ρεύμα περισσεύει. Υπάρχει (στο μοντέλο) και  θεωρητική αντλησιοταμίευση 0-18 εβδομάδων, ώστε όταν φυσάει να υπάρχει αποθήκευση, και όταν δεν φυσάει χρήση του Υ/Η. Ακόμα και με την παραδοχή της αντλησιοταμίευσης αυτής, στο 100% διείσδυσης υπάρχει απόρριψη ρεύματος, αλλά με αιολική ισχύ ίση με το 100% του φορτίου, και ...18 εβδομάδες αντλησιοταμίευση, ελαχιστοποιούνται οι εκπομπές CO2 και ...μεγιστοποιείται το κόστος. Το αναμενόμενο συμπέρασμα είναι στον παρακάτω πίνακα (μεγαλώνει με κλικ):

Η μελέτη αναφέρει ότι η αντλησιοταμίευση είναι ακριβή (ασύμφορη) με εξαίρεση υπάρχοντα μεγάλα υδροηλεκτρικά που προσφέρονται για αυτό. Σε αυτή την περίπτωση η αντλησιοταμίευση, καθ' εαυτή, δεν είναι ασύμφορη (αλλά ισχύουν οι άλλοι περιορισμοί). Με αιολικά πάνω από 20% της αιολικής ισχύος υπάρχει σημαντική απόρριψη αιολική ισχύς, ακόμα και με αντλησιοταμίευση.  Ακόμα και με ύπαρξη και της πιο ακριβής αντλησιοταμίευσης, απαιτούνται και θερμές εφεδρείες.

Από αυτά τα γραφήματα (μεγαλώνουν, ελπίζω, με κλικ, αποτελέσματα της προσομοίωσης και αυτά), εγώ απλοϊκά βλέπω ότι αν είναι να καις αέριο (εγώ ποτέ δεν θα έκαιγα αέριο για ισχύ βάσης, εκτός εάν είναι σχεδόν τσάμπα και δεν έχω τι άλλο να το κάνω), με οποιοδήποτε κριτήριο κόστους, και λαμβάνοντας υπ' όψιν τις εκπομπές, θα έκαιγα σκέτο αέριο, χωρίς αιολικά (κάτι στο οποίο κατέληξαν και οι Άγγλοι πριν λίγους μήνες.

Τώρα, από όλα αυτά, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του, και καλά θα κάνει η ΡΑΕ, έστω και στον συμβουλευτικό "εγκρίνω ό,τι μου φέρετε" ρόλο να σκεφτεί λιγάκι τι ανωμαλίες εγκρίνει. Η Ελλάδα έχει 7 GW ισχύ περίπου, και έχει ήδη 1,7 GW αιολικά.  Αυτό είναι ήδη 24%, έξω από το λογικό κόστος. Δεν χρειάζονται άλλα, εάν αυτή η μελέτη έχει ίχνος αλήθειας.  Το να δεσμεύσει τα υπάρχοντα μεγάλα Υ/Η για αντλησιοταμίευση με αυτά, θα ήταν λογικό, αλλά όχι με αιολικά στην Κρήτη ή στις Κυκλάδες, ή στην Χίο ή στο ...Καστελλόριζο (εκτός πια εάν τους τάζουν ποσοστά στα ...καλώδια). Το να βάλει περισσότερα αιολικά (με την θεωρία ότι έχουμε πολλή δυνητική αντλησιοταμίευση στα υπάρχοντα μεγάλα Υ/Η μπορεί να ακούγεται όχι παράλογο, αλλά χωρίς να ψάξω το παρελθόν, ξέρω ότι υπάρχουν χρονιές που οι ταμιευτήρες είναι πεσμένοι, και να χαρώ εγώ 4.000 αιολικά MW κάποιο καλοκαίρι με λειψυδρία. Θα στείλω τον λογαριασμό στον Βασιλάκο,ή σε όποιον έχει, συμβουλευτικά, βάλει την υπογραφή του (και θα το κάνω). Εδώ δεν μιλάμε πολιτική και αρλούμπες για θερμοκήπια μιλάμε για πραγματικότητα και λεφτά.

http://reason.org/news/show/the-limits-of-wind-power

http://www.globalwarming.org/wp-content/uploads/2012/10/Korchinski-Limits-of-Wind-Power.pdf

http://www.globalwarming.org/2012/10/04/why-cant-we-get-all-our-electricity-from-wind/

http://nwfreepress.com/the-limits-of-wind-power/external-links/

http://www.realclearenergy.org/charticles/2012/10/08/wind_output_on_one_day_in_germany_106733.html