Γιατί τα αιολικά δεν μειώνουν εκπομπές CO2 (και γιατί δεν εξοικονομούν καύσιμα)

https://www.wind-watch.org/documents/why-wind-power-does-not-deliver-the-expected-emissions-reductions/ (η σελίδα αυτή αναφέρει και άλλους σχετικούς συνδέσμους).

http://docs.wind-watch.org/Inhaber-Why-wind-power-does-not-deliver-the-expected-emissions-reductions.pdf

http://www.scribd.com/doc/119724324/Inhaber-Why-Wind-Power-Does-Not-Deliver-the-Expected-Emissions-Reductions

Μπορεί να αρέσουν ή να μην αρέσουν, μπορεί να ενοχλούν ή να μην ενοχλούν, μπορεί να είναι πάμφθηνα ή πανάκριβα, αλλά το βασικό τους πρόβλημα είναι ότι, όσο κι αν φαίνεται δυσνόητο,  δεν υποκαθιστούν κάρβουνο, πετρέλαιο ή αέριο ηλεκτροπαραγωγής και δεν μειώνουν εκπομπές CO2 και επομένως, αν η εξοικονόμηση CO2, ή ορυκτών καυσίμων ήταν η δικαιολογία, αυτή δεν υφίσταται.  Eνώ τα αιολικά υπόσχονται συμβολή στην ηλεκτροδότηση ενός δικτύου, η εμπειρία σε δύο ηπείρους, και πληθώρα μελετών, λένε ότι όσα περισσότερα εγκαθίστανται, τόσο μειώνεται η ενεργειακή συμβολή τους και η ικανότητά τους να μειώνουν CO2. Αυτό οφείλεται στο ότι 1) η λειτουργία τους δεν είναι αδιάλειπτη, 2) το ρεύμα δεν αποθηκεύεται πρακτικά, ή οικονομικά και 3) οι απαραίτητες εφεδρείες έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά λειτουργίας και καταναλώνουν καύσιμα ασχέτως της λειτουργίας ή μη των αιολικών.
Αξιοπιστία, εφεδρείες, αποθήκευση, διαλείπουσα παραγωγή, μεταβλητότητα

Οι ισχυρισμοί των αιολικών είναι ότι υποκαθιστούν συμβατικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (συμπεριλαμβανομένων και λιγνιτικών μονάδων), ή/και ότι εξοικονομούν ορυκτά καύσιμα και μειώνουν αντίστοιχες εκπομπές ρύπων και CO2. Οι μόνες ΑΠΕ που μπορούν να πετύχουν αυτό τον στόχο είναι τα υδροηλεκτρικά και η γεωθερμία (λόγω της δυνατότας αδιάλειπτης λειτουργίας και την εγγενούς δυνατότητας αποθήκευσης της πηγής της ενέργειας) αλλά και αυτές με τους περιορισμούς ότι τα Υ/Η δεν λειτουργούν να περιόδους ξηρασίας, και η γεωθερμία εκπέμπει, φυσικά, και CO2 και SO2.

Υπάρχουν μονάδες αντλησιοταμίευσης στις ΗΠΑ και αλλού, αλλά αυτές είναι υπάρχοντα Υ/Η που τροφοδοτούν το δίκτυο, και είναι περιορισμένα σε αριθμό και τοποθεσίες, αφού για να λειτουργήσουν για αποθήκευση αιολικής ενέργειας χρειάζονται δύο τέτοιες μονάδες με υψομετρική διαφορά δεκάδων ή εκατοντάδων μέτρων. Το αντικείμενό τους είναι εξ ορισμού περιορισμένο.

Η αξιοπιστία της παροχής αιολικής ενέργειας προϋποθέτει (α) ικανές εγκατεστημένες εφεδρείες, (β) εκτενές πρόσθετο δίκτυο μεταφοράς που να συνδέει μέρη όπου τυχαίνει να μην φυσάει με μέρη όπου τυχαίνει να φυσάει, (γ) εκτεταμένη δυνατότητα αποθήκευσης/αντλησιοταμίευσης, Τα (β) και (γ) είναι επιπρόσθετα κόστη, και το (α) είναι σχεδόν υποχρεωτικά, αέριο (που δεν το έχουμε όλοι και που δεν είναι αναγκαστικά φτηνό)

Οι συνέπειες της μεταβλητότητας του αέρα παρουσιάστηκαν τόσο στην μελέτη της Ε.ΟΝ του 2005, και στην μετέπειτα εμπειρία στην Γερμανία και στην ανάγκη για ακριβές πρόσθετες διασυνδέσεις.

Οι ανάγκη για εφεδρείες γίνεται σχεδόν 1:1 όσο μεγαλώνει το ποσοστό εγκατεστημένης ισχύος από ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένων και φ/β).  Η υπερεξάρτηση από αιολικά καθιστά υποχρεωτική την ύπαρξη μονάδων ταχείας ανταπόκρισης που είναι συνήθως με αέριο ανοιχτού κύκλου που είναι αναποτελεσματικές και επομένως εκπέμπουν περισσότερο CO2 (από μονάδες διπλού κύκλου).

Στο θέμα της αξιοπιστίας, ενώ όλες οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής ενίοτε παρουσιάζουν βλάβες, τα αιολικά έχουν ιδιαίτερα θέματα, και λόγω καιρού αλλά και λόγω της διάσπαρτης εγκατάστασής τους.

Η δυνατότητα μείωσης CO2 (και υποκατάστασης καυσίμου)

Η αυξομείωση ισχύος από τις εφεδρείες, για την κάλυψη της μεταβλητότητας του αέρα, αυξάνει τις εκπομπές CO2 (και την κατανάλωση καυσίμου), όπως ακριβώς και η λειτουργία ενός αυτοκινήτου σε μεταβλητές συνθήκες οδήγησης πόλης, σε σχέση με σταθερές συνθήκες οδήγησης σε αυτοκινητόδρομο. Η απόδοση πέφτει, και η κατανάλωση ανεβαίνει σε συνθήκες αυξομείωσης που αντιστοιχούν σε "συνθήκες οδήγησης πόλης". Οι εφεδρείες, ακόμη και σε "ρελαντί" καταναλώνουν καύσιμα, όπως ένα σταματημένο αυτοκίνητο σε κόκκινο σηματοδότη ή κυκλοφοριακή συμφόρηση.  Οι μελέτες που παρουσιάζουν μείωση εκπομπών CO2 από αιολικά αναφέρουν μείωση από 0% σε 48%.

Η μεν αντικατάσταση κάρβουνου με αέριο, για ηλεκτροπαραγωγή, μειώνει αντίστοιχα τις εκπομπές CO2, αλλά η προσθήκη αιολικών σε ηλεκτροδότηση αερίου δεν μειώνει περαιτέρω (ή σημαντικά) τις εκπομπές CO2, λόγω της μεταβλητής λειτουργίας των μονάδων αερίου προκειμένου να ακολουθήσουν τον μεταβλητό αέρα, και σε κάθε περίπτωση χρειάζονται παρατεταμένες μετρήσεις για να ποσοτικοποιηθεί το θέμα της εξοικονόμησης ή μη.

Η μελέτη της Ε.ΟΝ κατέληξε στο ότι η δυνατότητα αξιόπιστης ηλεκτροδότησης από πολλά αιολικά περιορίζεται στο 4% της συνολικής ηλεκτροδότησης (με αντίστοιχη εξοικονόμηση καυσίμων ή μείωση CO2 μέχρι 4%).

Ακόμη και στην Δανία που ισχυρίζεται πολλή (έως και 25%) ηλεκτροδότηση από αιολικά, με στοιχεία της US EIA για την περίοδο 2004-2006, η μείωση εκπομπών CO2 ήταν πάλι στο 4%. [Τα αιολικά "εγχέουν" χωρίς να υποκαθιστούν.]

Η Bentek στο Colorado με ανάλυση εφεδρικής χρήσης για αιολικά από μονάδες κάρβουνου έδειξε αύξηση κατανάλωσης και εκπομπών CO2 κατά 25%, και, στο Τέξας, εξοικονόμηση μόλις 1-2%.

Η Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ  αναφέρει μείωση CO2/εξοικονόμηση καυσίμων, από αιολικά μέχρι 4,5%  μέχρι το 2020.   Αντίστοιχες μελέτες για την Γερμανία και άλλες Βορειοευρωπαϊκές χώρες αναφέρουν 1-3% εξοικονόμηση, και έχει γραφτεί και στον Γερμανικό τύπο ότι όλες οι ΑΠΕ της Γερμανίας δεν έχουν εξοικονομήσει ούτε ένα γραμμάριο CO2.  Μελέτη στην Ιρλανδία δείχνει 12,9% εξοικονόμηση για 30% της ηλεκτροπαραγωγής. Στην Εσθονία κατέληξαν ότι τα αιολικά αυξάνουν τις εκπομπές κατά 8,1%...

Γιατί, ακριβώς, βάζουμε αιολικά;