Διάλειμμα για κερδοσκόπους (εν αναμονή του πολυνομοσχεδίου)

Εκμεταλλεύομαι την απεργία και συνεχίζω με τους «κερδοσκόπους». Να μια λέξη που σημαίνει ό,τι βολεύει, όποιον την επικαλείται.

Αν κερδοσκόπος είναι αυτός που αποσκοπεί στο κέρδος, και εάν δεν μας αρέσουν οι κερδοσκόποι, ίσως θα μας άρεσαν οι ..χασοσκόποι. Βάλε τις αποταμιεύσεις σου σε ένα ταμείο που έχει σκοπό να χάσει λεφτά. Ή κάνε επενδύσεις σε μια χώρα όπου το κέρδος απαγορεύεται. Αστεία και υποκριτικά πράγματα. Κανείς σώφρων δεν βάζει κάπου τα λεφτά του για να χάσει.

Ωστόσο, το έχω ακούσει από το στόμα Υπουργού: «Δεν θέλουμε κερδοσκόπους θέλουμε επενδυτές». Ο Υπουργός αναφερόταν στον «επενδυτικό ορίζοντα». Για πόσο καιρό είσαι διατεθειμένος να επενδύσεις τα λεφτά σου. Και αυτή η πρόταση του, Υπουργού, είναι οξύμωρη. Δεν θα έπρεπε να τον νοιάζει εάν ένας επενδυτής είναι βραχυπρόθεσμος ή μακροχρόνιος. Αλλά όταν το φορολογικό καθεστώς αλλάζει με την …Σελήνη, και μπαίνουν αναδρομικοί φόροι, Υπουργέ μου χ.ψ. κι α. Ο Υπουργός αυτός χτενίζεται για σωτήρας σε Κυβέρνηση Σωτηρίας.

Η χειρότερη κριτική εναντίον των κερδοσκόπων αφορά αυτούς που έχουν ή που κερδίζουν λεφτά είτε σε σχέση με αυτούς που δεν κερδίζουν ή δεν έχουν, είτε σε βάρος τους. Μάλλον λάθος χρήση της λέξης. Έχουμε πλούσιους, φτωχούς, πονηρούς, κρατικοδίαιτους διαπλεκόμενους, φτωχούς, αδικημένους, κορόϊδα, και ανεπίδεκτους μαθήσεως. Αλλά πουλάει σαν ...επιχείρημα για λαϊκή κατανάλωση.

Η δικιά μου ερμηνεία του κερδοσκόπου αφορά ωστόσο, τον «επενδυτικό ορίζοντα». Αυτός που δεν επενδύει με ορίζοντα πενταετίας ή 30ετίας αλλά με ορίζοντα λεπτών ,ώρας, ημέρας. Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο, αυτοί οι κερδοσκόποι είναι απαραίτητοι και καθοριστικοί στην λειτουργία της αγοράς. Χρησιμοποιούν κάθε μέσο (ανάλυση, κατασκοπεία, φλιτζάνι καφέ, ένστικτο κλπ) για να αποφασίσουν που θα επενδύσουν, θετικά, ή αρνητικά (short – εάν πιστεύεις ότι κάτι θα πέσει σε αξία έως αύριο, το πουλάς σήμερα, και αύριο το επαναγοράζεις φτηνότερα) . Κακά πράγματα; Όχι, απεναντίας (εάν δεν παρανομείς στην συλλογή πληροφοριών και εάν δεν παραβιάζεις τους κανόνες settlement). Οι κερδοσκόποι , συλλογικά, παρέχουν στην αγορά πληροφόρηση σήμερα (μέσα από την τιμή που διαμορφώνουν) για το τι πιθανόν να συμβεί αύριο ή του χρόνου. Δεν πειράζει ότι «πληροφόρηση» μπορεί να είναι από καφετζούδες, 1.000 καφετζούδες που τις ακούνε αλογομούρηδες, όλο και κάτι θα «ξέρουν». Η πληροφόρηση εκτός από την προφανή αξία της, παρέχει στην αγορά κάτι που λέγεται βάθος (πολλοί αγοραστές και πωλητές) και αποτελεσματικότητα (περίπου όλοι έχουν περίπου όλη την πληροφόρηση)

Και μία τελευταία παρατήρηση. Ούτε όλοι οι βραχυπρόθεσμοι σπεκουλαδόροι είναι κακοί, ούτε όλοι οι μακροχρόνιοι επενδυτές είναι καλοί. Έχει σχέση με το που βρίσκονται στην σχέση απόδοσης – ρίσκου, και με τι τρόπο διαμόρφωσαν οι ίδιοι την απόδοση που θέλουν για το ρίσκο που δεν αναλαμβάνουν. Π.χ, οι αιολικοί «επενδυτές»: Κοινοί κλέφτες (αλλά νόμιμοι! Το είπε και ο …Σκάϊ).

Θα σας πω και μία ιστοριούλα για να δείτε γιατί δεν χωνεύουν τους κερδοσκόπους στην Ελλάδα (και στην κεντρική "Ευρώπη"): Κάτι αξιοπρεπείς παρέες βασικών μετόχων, θεσμικών επενδυτών, χρηματιστών και δημοσιογράφων είχαν στήσει κάτι αεροπλανάκια. Στο αεροπλανάκι, ο βασικός μέτοχος δίνει ένα πακετάκι μετοχών σε 2-3 θεσμικούς και 2-3 χρηματιστές και 2-3 δημοσιογράφους και αυτοί το κάνουν "αεροπλάνο" με σειρά από συναλλαγές (τις λένε και τριγωνικές, αλλά δεν έχει σημασία). Ανεβαίνει το χαρτί, γράφουν οι εφημερίδες, μπαίνει ο άπληστος κοσμάκης που του έχουν φτιάξει εν τω μεταξύ ...επενδυτική συνείδηση (χαχαχάαα), πουλάνε οι insiders, πολλά τα λεφτά. Πετάγεται μια μέρα ένας "κερδοσκόπος" θεσμικός επενδυτής, τους χώνει ένα πακετάκι μετοχών επάνω στον ανεμοστρόβιλο, έπεσε το αεροπλανάκι, έχασαν λεφτά και έγιναν και ρεζίλι οι απατεώνες. Ο μόνος τίμιος, ο κερδοσκόπος, απομακρύνθηκε και δεν ξαναβρήκε δουλειά. Ελλάδα. Και ψάχνετε μετά για σκάνδαλα. Οι απατεώνες απέκτησαν γραβάτες Hermes και Καγιέν. C' est la vie.