Η Γερμανία στραγίζει την περιφέρεια για να έχει όπλα στον οικονομικό πόλεμό της

Διαβάζω τις Φαρμακερές Αλήθειες του Κακοφωνίξ...

Μου είναι σαφές, πέρα από οποιαδήποτε αμφιβολία ότι η "κρίση", χωρίς να είναι δημιούργημα της "Γερμανίας", έχει στοχοποιήσει την Γερμανία και την δήθεν Ευρωπαϊκή πολιτική της.  Σαν να θέλει η Γερμανία, μέσω "Ευρώπης" να αποκτήσει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι αυτών που θεωρεί "εχθρούς" στην 100ετή προσπάθειά της για "Αυτοκρατορία".  Θα μου πείτε μα η καημένη η Γερμανία και οι κακοί εχθροί της. Αυτό έλεγε και ο Χίτλερ, και η Γερμανία έχασε δύο παγκόσμιους πολέμους, και είναι σαφώς στην οικονομική φάση του τρίτου.

Δεν έχω τα προσόντα και την υπομονή να αποδείξω ότι Νεοσοσιαλισμός, η Πράσινη Ανάπτυξη και η Νεοφεουδαρχία έχουν Κεντροευρωπαϊκές ρίζες, αλλά, if it looks like a duck, quacks like a duck, μάλλον πάπια είναι... που λέγαμε. Και οι πρώτες δύο λέξεις, εάν είναι σχεδιασμένες, όπως μου φαίνεται, είναι εξαιρετικά δυνατά όπλα στο να γονατίσεις αντιπάλους πολύ πιο πλούσιους και δυνατούς από σένα, και να τους κόψεις και να τους ράψεις στην υποτέλεια της τρίτης λέξης, που φοβάμαι είναι ο στόχος προς τον οποίο μας σπρώχνουν.

Οι e-φίλοι μου μου λένε να μην υπερτιμώ την Γερμανία και να μην υποτιμώ τους Αγγλοσάξωνες (ή τους Κινέζους), και ότι οι στόχοι των μεν συγκρούονται με αυτούς των δε, λίγο ποιητικά στην διαχωριστική γραμμή Ευρασίας και Ωκεανίας του Όργουελ. Ή, θα σκεφτείτε, "και γιατί να είμαστε με αυτούς και όχι με τους άλλους" (που είναι και το ζιζάνιο πίσω από τον Εθνικό Διχασμό του 1914-1917, την σύγχρονη εκδοχή του οποίου ζούμε σήμερα, δηλαδή τις πολιτικές ταλάντευσης μεταξύ "κατά παράδοσιν φίλων και κληρονομικών εχθρών" ). Και σίγουρα ούτε οι συσχετισμοί, ούτε οι "συμμαχίες" είναι μονοσήμαντα.

Στο Μεγάλο Παιχνίδι, που είναι πάλι σε έξαρση, εμείς είμαστε πάλι μπαλάκι.  Οι δύο τάσεις είναι τόσο εμφανείς και έχουν τόσο διχάσει και τα δύο κόμματα, που εάν δεν με ...αφορούσε, θα διασκέδαζα σαν παρατηρητής.  Μου είναι τόσο προφανές ότι η Γερμανία στραγγίζει την περιφέρεια για να έχει όπλα στην οικονομικό πόλεμό της, που αναρωτιέμαι πώς καταφέρνει και έχει τόσους καναλάρχες και παπαγάλους συμμάχους. Και μου είναι επίσης προφανές, ότι δεν ξεκίνησε να φτιάχνει συμμάχους "χτες", αλλά τουλάχιστον από το 1985, και ίσως ποτέ δεν σταμάτησε, όσο είμαστε, με απλωμένο άδειο χέρι, ζήτουλες βοήθειας.

Αλλά ποιος ασχολείται, σήμερα που μιλάμε με τις πραγματικές κακοδαιμονίες πίσω από την έλλειψη Aνάπτυξης;    Ποιος μιλάει για Ανάπτυξη; Τι Ανάπτυξη να περιμένουμε με επιδοτημένη την διακοπή της αγροτικής παραγωγής μας;  Με διεστραμμένη και κατεστραμμένη την βιομηχανία μας;  Με εκφυλισμένη την ηλεκτροπαραγωγή μας; Και πόσο καιρό θα κάνει να δούμε όλοι την μία και μοναδική αιτία πίσω από αυτή την κατάντια;

Η εικόνα είναι από το άρθρο εδώ.  Από την κρίση του 2008 (2007 μου λένε, αλλά μπορεί να είναι και του 2001, ή του 1979, ή ...) λέω ότι όλα, σε αυτή την φάση, θα εξαρτηθούν από την σχέση Αμερικής και Κίνας.

Δείτε και το οι Έλληνες χρηματοδοτούν την Γερμανία, και από την πτώση του Τείχους στην πτώση (;) της Ελλάδας.