Αντίδοτο στην Πράσινη Ανάπτυξη, στην "Ευρώπη", και στην μούχλα

Υποθέτω, ότι με τον αχταρμά που φτιάχνουν για Κυβέρνηση το πρώτο ζητούμενο είναι να μου αφαιρέσουν τον λόγο, αφού θεωρούν ότι εγώ είμαι κομματικός και δεν θα έχω την ...προστασία της Εταιρίας. Ή ότι δεν θα έχω ακροατήριο αφού μόνο η ...αντιπολίτευση ενδιαφέρεται για μένα.

Ο αχταρμάς είναι περίτρανη απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα είναι βασικά μαϊμού, και το αόρατο μαύρο χέρι, απλά ψάχνει για λιγούρια και πεθαμένους να κουνάνε το στόμα τους στο μικρόφωνο. Η πολιτική είναι δεδομένη, και επιτρέπεται να ψηφίζεις, εφ' όσον ψηφίζεις αυτό που σου λένε. Αυτή είναι η νέα Δημοκρατία (όχι το κόμμα, το πολίτευμα)

Αυτό θα λύσει και τις απορίες μου, τόσο καιρό παιδεύομαι να καταλάβω τι λένε οι κρατιστές δεξιοί και οι φιλελεύθεροι κομμουνιστές.

Τα μέτωπα θα είναι τουλάχιστον τέσσερα:

1) Ο κοσμάκης που θα έχει το ίδιο ζόρικο πρόβλημα, αλλά σε σύγχυση, δεν θα ξέρει εναντίον τίνος να πετάει λεμονόκουπες.  Είμαι περίεργος να δω εάν οι αντιδράσεις θα αντιμετωπίζονται με βίαια καταστολή ή με εκβιασμό περί της επόμενης δόσης. Το δεύτερο, εικάζω. Πεινάς; Αν αντιδράσεις δεν θα πάρεις την δόση σου μεθαύριο. Και δεν είναι σχήμα λόγου. Το 1941 και το 1967, είχαμε αγρότες στην επαρχία. Τώρα;  Θα περιμένουμε την δόση για να εισάγουμε πορτοκάλια Ισπανίας ή τα εγκεκριμένα Πράσινα ποδήλατα.

2) Οι πολιτικές εξελίξεις:  Τα κόμματα έπαψαν να υφίστανται και όσο πιο γρήγορα τους κόψουμε τους μισθούς, και την σημασία, τόσο καλύτερα. Η Βουλή εδώ και καιρό, απλά σφραγίζει ειλημμένες αποφάσεις. Τώρα θα είναι σφραγισμένες, δεν χρειάζονται βουλευτές.  Το ίδιο και οι Τοπικές Μαφίες. Εάν συμμορφώνονται, θα τους χορηγούνται κονδύλια για να ροκανίζουν.  Περιμένω να δω εάν και πώς και ποιος θα οργανώσει. Μόνο ένα κόμμα ξέρει από τέτοια αλλά μάλλον περιμένει γραμμή, και αυτό.

3) Η Ευρώπη. Είμαι περίεργος να δω εάν η διάλυση είναι σχεδιασμένη και προς όφελος της Γερμανίας, ή εάν είναι η επίθεση κατά της Γερμανίας. Μάλλον το δεύτερο, αλλά αυτοί οι χάρτες του '40, μπορεί να συνηγορούν και για το πρώτο. Θεωρώ δεδομένο ότι μέχρι τον Φεβρουάριο, η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων θα είναι φανερή. Εκτός αν πετάξει καμιά πεταλούδα.

4) Το Μεγάλο Παιχνίδι. Μετά από χρόνια είναι εύκολο να αμπελοφιλοσοφούμε για το περιβάλλον της 21ης Απριλίου.Τώρα είμαστε μέσα στον χορό και δεν βλέπουμε εάν όλα αυτά στην Μεσόγειο γίνονται για το Desertec, ή κατά του Desertec. Ή παίζει το Ιράν;  Ή η Νεο-Φεουδαρχία; Και ποιος από όλους κινεί τα δικά μας νήματα; 

Ή με λίγη τύχη, θα σκάσει το παραμύθι (τους; μας;) και θα νικήσει η Αγορά. Εγώ το δηλώνω, είμαι με την Αγορά.

Και να και αντίδοτο για την Αυστρία. Γουστάρω...