Ιδιοκτησιακά και Α(ναξιόπιστες) Π(ηγές) Ε(νέργειας)

αναρτήθηκε στις 24 Απρ 2012 - 12:47 μ.μ. από το χρήστη ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΔΥΚΤΙΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ βΑΠΕ [ ενημερώθηκε 25 Απρ 2012 - 2:34 π.μ.από Marina Zafeiraki ]
https://sites.google.com/site/pankretiodiktyoagonakatavape/news/idioktesiakostenkretekaiape
http://sofiascomments.blogspot.gr/2013/11/blog-post_6937.html

1)   Πριν από την έναρξη οποιασδήποτε εργασίας σχετικής με την εγκατάσταση ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, υβριδικά, συνοδά έργα δρόμοι, κλπ ) υποχρεωτικά προηγείται αίτηση από την ενδιαφερόμενη εταιρεία στο αρμόδιο δασαρχείο της περιοχής, για το χαρακτηρισμό της περιοχής σε δασική ή μη. Πάγια τακτική των εταιρειών είναι να ζητούν το χαρακτηρισμό πολύ μεγαλύτερης έκτασης από αυτήν που είναι αναγκαία για την εγκατάσταση του έργου, πιθανόν και για να εξασφαλίσουν τα μελλοντικά τους σχέδια στην περιοχή. Για παράδειγμα στο Αποπηγάδι Χανίων ενώ με το πρωτόκολλο εγκατάστασης μισθώθηκαν στην εταιρεία 85 στρ. περίπου για την εγκατάσταση 3 Α/Γ, οι εταιρείες ζήτησαν και χαρακτήρισαν (κατά τα έτη 2004, 2005, και 2006) 2700 στρ. γης, ιδιοκτησίες των κατοίκων των όμορων χωριών. Έχει αποδειχτεί ο λόγος που έγινε αυτό, αφού σήμερα έχουν δοθεί άδειες παραγωγής, για τρεις υβριδικούς - αντλησιοταμιευτικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και δεκάδες α/ν. Για την αίτηση του χαρακτηρισμού το δασαρχείο δεν ζητά από τις εταιρείες προσκόμιση τίτλων ιδιοκτησίας της έκτασης, ούτε τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών. Δηλαδή οποιαδήποτε εταιρεία μπορεί να αιτηθεί το χαρακτηρισμό, οποιασδήποτε έκτασης, οπουδήποτε, ανεξάρτητα σε ποιον ανήκει.

2)   Μετά την ψήφιση του νόμου 3851/4-6-2010 «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και άλλες διατάξεις σε θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.» και σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ.11 αυτού «η πράξη χαρακτηρισμού του δασάρχη (που έχει αιτηθεί η εταιρεία) εκδίδεται κατά προτεραιότητα σε σχέση με άλλα αιτήματα που δεν αφορούν περιοχές εγκατάστασης Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. με χρήση Α.Π.Ε., σε χρόνο που δεν υπερβαίνει τον ένα (1) μήνα από την υποβολή της σχετικής αίτησης.

3)  Η πράξη χαρακτηρισμού του δασάρχη που γίνεται με την εφαρμογή της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 14 του δασικού ν. 998/1979, δημοσιεύεται στην Διαύγεια (http://et.diavgeia.gov.gr/) και σε μια τοπική εφημερίδα και αποστέλλεται στο δήμο της περιοχής όπου υποχρεωτικά θα πρέπει να αναρτηθεί στο δημαρχείο για 30 ημέρες.

4)  Ο χαρακτηρισμός του δασαρχείου αφορά μόνο το χαρακτήρα της περιοχής σε δασική ή μη και δεν υπεισέρχεται σε θέματα ιδιοκτησίας. Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις και οι βοσκότοποι χαρακτηρίζονται και διαχειρίζονται ως δασικές.

5)   Εντός του διαστήματος των 60 ημερών από την δημοσίευση της πράξης χαρακτηρισμού στη Διαύγεια, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καταθέσουν αντιρρήσεις (ένσταση) στο αρμόδιο δασαρχείο, να αμφισβητήσουν το δασικό χαρακτηρισμό και να ζητήσουν να εξετασθεί η υπόθεση από την Πρωτοβάθμια Επιτροπή Δασικών Αμφισβητήσεων και εν συνεχεία αν χρειαστεί από τη Δευτεροβάθμια Επιτροπή ή και από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά μέσο όρο περνούν γύρω στα 5 χρόνια για να συζητηθεί το αίτημα στην Πρωτοβάθμια Επιτροπή. Για να υπάρξουν βάσιμες πιθανότητες να κερδηθεί εν μέρη η ένσταση (δηλαδή να αποδειχτεί ότι ένα μέρος της χαρακτηριζόμενης έκτασης δεν είναι δασική) απαιτείται πέραν από τους τίτλους ιδιοκτησίας ή την αποδεδειγμένη χρησικτησία (που θεμελιώνουν το έννομο συμφέρον της ένστασης) και τη βοήθεια ενός καλού - ειδικού δικηγόρου, οπωσδήποτε η προσκόμιση στην επιτροπή, ειδικής φωτοερμηνείας των αεροφωτογραφιών της περιοχής (από τη ΓΥΣ) των ετών 1945 και 1960. Δηλαδή απαιτούνται χιλιάδες ευρώ για αμοιβές δικηγόρου, φωτοερμηνείες κλπ έξοδα, για μια αμφίβολη δικαίωση.

6)  Μετά την πάροδο των 60 ημερών από τη δημοσίευση της πράξης χαρακτηρισμού, και αν δεν έχουν γίνει εμπρόθεσμα οι σχετικές αντιρρήσεις (ενστάσεις) στο δασαρχείο η πράξη αντιμετωπίζεται ως τελεσίδικη από τη Διοίκηση, αλλά αν ο ιδιοκτήτης μάθει ότι υπάρχει πράξη χαρακτηρισμού στην περιουσία του μετά από 1 χρόνο π.χ., προσφεύγει εμπρόθεσμα στην Επιτροπή του άρθρου 10 παρ. 3 ν 998/79 (Επιτροπή Δασικών Αμφισβητήσεων).

7)  Όμως το απόλυτα “ασφαλές” νομικά, είναι ο ιδιοκτήτης να να καταθέσει τις αντιρρήσεις του (ενστάνσεις) για το χαρακτηρισμό που γίνεται στην περιουσία του, εντός της προσθεσμίας των 60 ημερών από την πρώτη δημοσίευση στη Διάυγεια, ή έστω της ανάρτησης του στο δημαρχείο.

8)  Εφόσον μια περιοχή χαρακτηρισθεί ως δασική, αυτό σημαίνει ότι τεκμαίρεται ΔΗΜΟΣΙΑ και διαχειρίζεται ως ΔΗΜΟΣΙΑ περιουσία και το κράτος την μισθώνει έναντι ευτελούς αντιτίμου (με το περίφημο «αντάλλαγμα του μελισσοκόμου», που ισχύει από το 2006, Ν. 3377/2005, άρθρο 19, δηλαδή 50 ευρώ το στρέμμα ετησίως ή 1000 ευρώ την εικοσαετία εφάπαξ), στις εταιρείες για τα έργα ΑΠΕ, αφού με το νόμο 2941/2001, όχι μόνο επιτράπηκε η εγκατάσταση τους σε δάση και δασικές εκτάσεις, αλλά και κρίθηκε ότι είναι «δημόσιας ωφελείας» και τα συμπεριέλαβε στη δασική νομοθεσία ως ισότιμα των στρατιωτικών έργων. Αν η περιοχή χαρακτηρισθεί ως γεωργική, δεν αμφισβητείται από το Κράτος το ιδιοκτησιακό καθεστώς αυτής.

9)   Μετά το χαρακτηρισμό της περιοχής σε δασική το δασαρχείο δικαιούται να αποβάλλει από την περιοχή και να επιβάλλει κυρώσεις στους βοσκούς.

10)  Επειδή στην Κρήτη (όπως και σε κάποιες άλλες λίγες περιοχές της Ελλάδας) βάση του άρθρου 62 του ν. 998/79 δεν θεσπίζεται το τεκμήριο κυριότητας για το Δημόσιο, πράγμα που σημαίνει ότι και το κράτος όπως και οι ιδιώτες πρέπει να αποδείξει την κυριότητα της δασικής έκτασης, οι ιδιοκτήτες μπορούν να προσφύγουν στα αρμόδια δικαστήρια και εφόσον διαθέτουν νόμιμα μεταγεγραμμένα συμβόλαια να δικαιωθούν ως προς την κυριότητα της έκτασης και όχι ως προς το δασικό χαρακτήρα που παραμένει (ιδιωτικό δάσος - δασική έκταση). Πολύ ισχυροί τίτλοι σε αυτή τη δικαστική διαμάχη που κοστίζει και διαρκεί χρόνια θεωρούνται αυτοί από την εποχή της Τουρκοκρατίας (πριν το 1897) και κυρίως τα λεγόμενα Ταπί. Σχετική γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου του κράτους αναφέρει.....(ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΟΜΕΝΟ ΑΡΧΕΙΟ)

11)  Σύμφωνα πάλι με το ν. 3851/4-6-2010 η πράξη χαρακτηρισμού, μετά τη νόμιμη δημοσιοποίησή της, έχει το τεκμήριο νομιμότητας, πράγμα που σημαίνει ότι συνεχίζεται και ολοκληρώνεται η περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου ΑΠΕ, άσχετα αν υποβληθούν αντιρρήσεις (ενστάσεις) από φερόμενους ιδιοκτήτες και ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε έκβαση αυτών των αντιρρήσεων (ενστάσεων).

12)  Η τακτική των εταιρειών, εκμεταλλευόμενη την σχετική επί του θέματος άγνοια των κατοίκων -ιδιοκτητών, είναι να προσεγγίζουν μυστικά τους φερόμενους ιδιοκτήτες και να τους υπόσχονται μακροχρόνια ενοίκια (“λαγούς και πετραχήλια”) ή και να υπογράφουν μαζί τους συμφωνητικά, αμφίβολης νομικής εγκυρότητας. Στόχος τους είναι να εξασφαλίσουν την συναίνεση τους μέχρι την εγκατάσταση του έργου. Στη συνέχεια βέβαια και αφού όπως τονίσαμε υποχρεωτικά έχει ζητηθεί και γίνει ο χαρακτηρισμός της περιοχής σε δασική, οι εταιρείες αργά ή γρήγορα σταματούν να πληρώνουν τους πρώην πλέον ιδιοκτήτες - αν τους έχουν πληρώσει ποτέ, αφού η γη έχει περάσει στη διαχείριση του Δημοσίου.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και ειδικές περιπτώσεις παρακαλούμε όπως συμβουλεύεστε δικηγόρους που ασχολούνται με το αντικείμενο.