Τέλος επταετίας (για τον υπόλοιπο κόσμο)

Στην Ελλάδα που έχει εκχωρήσει τα πάντα (πλην καθαριστριών, αλλά όχι για πολύ) σε περίεργους, η είδηση ότι η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ ανακοίνωσε την άνοδο του βασικού διατραπεζικού επιτοκίου από ...μηδέν σε κάτι που σε ένα χρόνο θα είναι περί το 1%. Αυτό είναι σε συνέχεια του περασμένου Σεπτεμβρίου (2015) που η Fed ανακοίνωσε το τέλος του QE (quantitative easing, βασικά αγορά ομολόγων από την Κεντρική Τράπεζα με αποτέλεσμα μερικά τρις δολάρια στην Αμερικανική -- και από σπόντα, στην παγκόσμια οικονομία).  Συλλογή από σχετικά άρθρα, εδώ.

Έχουν περάσει 7-8 χρόνια από την αρχή της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που έχει γνωρίσει η γενιά μας, σε αυτά τα 7-8 χρόνια, όσοι ξεκίνησαν να ασχολούνται με οικονομικά δεν θα έμαθαν ότι η διατραπεζική αγορά έχει ...κόστος (ποια διατραπεζική αγορά, χαχαχάααχα!?).  Εγώ από αυτή την επταετία θυμάμαι την πιο εντυπωσιακή (μη στρατιωτική) παρέμβαση που γνωρίζω, το λεγόμενο T.A.R.P., και την πιο διασκεδαστική επιστροφή των Αμερικάνων στην Ευρώπη, περί τα τέλη Νοεμβρίου του 2011.

Η άνοδος του βασικού διατραπεζικού επιτοκίου από 0% σε 0,25% είχε μάλλον προεξοφληθεί από τις αγορές (και από την αγορά πετρελαίου:  άνοδος στο επιτόκιο συνεπάγεται πχ μείωση της ζήτησης), άρα βραχυπρόθεσμα, δεν τρέχει τίποτα -- πέρα από την πολιτικολογία για το θέμα στις ΗΠΑ.

Αν οι πολιτικές των ΗΠΑ (ή, μάλλον το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και της χρηματοδότησης του Ψυχρού Πολέμου) ξεκίνησαν την "κρίση", η ρευστότητα της Fed κράτησε ζωντανή την οικονομία του ...πλανήτη. Και πολλοί πονοκέφαλοι επανήλθαν μετά το τέλος του QE και θα ενταθούν τώρα.

https://www.stratfor.com/geopolitical-diary/fed-announcement-heard-around-world

Η αύξηση των επιτοκίων είναι και επιστροφή σε κάποια ομαλότητα, αλλά για μερικές χώρες θα είναι επιστροφή σε ...δύσκολα. "Therein lies the inherent unfairness in the international monetary system:  Large players, particularly the holders of the global reserve currencies (including the euro) can make policy according to their own needs, and the rest of the world must adapt".  Η αναθεώρηση (από την Βουλή των ΗΠΑ) των δικαιωμάτων ψήφου στο ΔΝΤ, θα δώσει μεγαλύτερη επιρροή στην Κίνα, στην Ρωσία και στην Ινδία, και στις μεταβολές αυτές η Ευρώπη θα είναι σε πιο μειονεκτική θέση... Στην παγκόσμια οικονομία οι Κεντρικές Τράπεζες έχουν αποκλίνουσες στρατηγικές:  Η Αγγλία περιορίζει μάλλον παρά χαλαρώνει την ρευστότητα, η Ευρώπη και η Ιαπωνία μάλλον χαλαρώνουν. Η Κίνα μάλλον θα είναι ευτυχής εάν χαλαρώσει η ισοτιμία του νομίσματός της. Οι Κεντρικές Τράπεζες δεν είναι πια συντονισμένες (όπως από το 2011, τουλάχιστον).  Η κίνηση της Fed σημαίνει μεταξύ άλλων ότι τα δολάρια που ήταν σε αναπτυσσόμενες αγορές, ίσως αρχίσουν να φεύγουν.

Θα μου πείτε, "μα με τι κάθεσαι και ασχολείσαι...".  Συμφωνώ. Η αναδιανομή των μη ανταποδοτικών επιδοτήσεων των ΑΠΕ και η απίθανη ηλιθιότητα του θέματος είναι πολύ πιο ...γοητευτική.