Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Ένα (πιθανότατο πλέον) σενάριο καταστροφής
Αυτό είναι αναδημοσίευση (σήμερα, 9 Οκτωβρίου 2013 -- που με έπιασε να ψάχνω τι έλεγα στο παρελθόν) από το http://www.antinews.gr/2010/01/29/32613/
Τουλάχιστον μια φορά την ημέρα λέω μέσα μου: «αυτό ήταν, σήκωσαν τα χέρια ψηλά», και ομολογώ απορώ ποια θα είναι η εξέλιξη, αφού αυτήν την εμπειρία που ζούμε στην Ελλάδα σήμερα δεν την έχω ξαναδεί. Η Αργεντινή ήταν διαφορετική… Είχε παραγωγή, ήταν μόνη της, ήταν αυτάρκης σε βασικά αγαθά. Τούτο εδώ που ζούμε είναι διαφορετικό. Δεν είμαστε ανεξάρτητη οντότητα, αλλά ούτε είμαστε εξαρτημένη πολιτεία μιας ισχυρής ομοσπονδίας. Δεν είμαστε αυτάρκεις ούτε σε τρόφιμα… Και το πρόβλημά μας είναι δικό μας, κατάδικό μας, αλλά είναι και σε ένα πρωτόγνωρο διεθνές οικονομικό περιβάλλον.
Ψάχνοντας να καταλάβω την λογική εξέλιξη των πραγμάτων, πιστεύω ότι η λογική εξέλιξη θα έρθει από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Υποψιάζομαι δηλαδή, ότι όσο θα κοιτάμε τα spreads και τους …Κινέζους, μία, δύο, τρεις τράπεζες θα αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερη δυσκολία να αναχρηματοδοτηθούν. Παράλληλα, το κόστος της αναχρηματοδότησής του θα ανεβαίνει.
Η εύκολη ρευστότητα από τραπεζικές καταθέσεις θα μειώνεται τόσο από την συνεχιζόμενη εκροή ιδιωτικών καταθέσεων και την πτώση της οικονομικής δραστηριότητας, όσο και από την ΕΚΤ. Μέχρι τώρα, η ΕΚΤ χρηματοδοτούσε ιδιωτικές ευρωπαϊκές τράπεζες με εγγυήσεις στοιχεία ενεργητικού αυτών των τραπεζών. Αυτό μάλλον θα μειώνεται και σίγουρα δεν θα προτιμώνται οι Ελληνικές τράπεζες, η πιστοληπτική ικανότητα των οποίων καταρρέει τόσο από την τάση της Ελληνικής Δημοκρατίας, όσο και από την για διάφορους λόγους μείωση στοιχείων ενεργητικού και ρευστότητάς τους. Δηλαδή φαύλος κύκλος…
Που σημαίνει αν σήμερα υπάρχω με €1 εκατομμύριο ίδια κεφάλαια και άλλα τόσα δανειακά, και από τα δανειακά τα μισά είναι για κεφάλαιο κίνησης (δηλαδή αποθέματα και απαιτήσεις από πελάτες), σε 3 μήνες θα συμβαίνουν τα εξής:
1) θα έχουν ανέβει τα επιτόκια που πληρώνω και , ταυτόχρονα,
2) θα μου έχουν μειωθεί τα πιστωτικά όρια. Που σημαίνει θα αναγκαστώ να μειώσω πωλήσεις σε ένα ήδη πτωτικό περιβάλλον, και θα μεγαλώνω της ζημιές μου, χάνοντας πελάτες που και οι ίδιοι είναι ήδη στο όριο.
Που σημαίνει ή θα κλείσω, ή θα χρεοκοπήσω, ή και τα δύο.
Αυτό, σε πανελλαδική κλίμακα, πάλι παραπέμπει σε πρωτόγνωρες καταστάσεις…
Τα γράφω αυτά και αναρωτιέμαι… Βρε μπας και τα έβλεπε αυτά ο ΚΚ ο β’ και για αυτό την έκανε «αντίο γεια σας χάρηκα»… Βρε μπας και το έχει καταλάβει και το επιτελείο του ΓΑΠ και για αυτό ασχολούνται με οτιδήποτε πλην της Οικονομίας;
Δεν πιστεύω ούτε σε κακούς κερδοσκόπους, ούτε σε κακούς ή καλούς Goldman Sachs, ούτε σε αγγλικές ή γερμανικές συνωμοσίες. Τα spreads των λεγόμενων PIGS πήραν την ανηφόρα την άνοιξη του 2008. Η Ελλάδα πήρε την ανηφόρα σε σχέση με τα PIGS τον Νοέμβριο του 2009. Μόλις οι αγορές μυρίστηκαν ότι ο ΓΑΠ δεν μπορεί ή δεν θέλει να ασχοληθεί με την Οικονομία.
Το να δανειστεί κι άλλο, ή όχι η Ελλάδα, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι όσο και να δανειστεί δεν είναι σαφές ότι μπορεί να πληρώσει. Τι ασημικά έχουν μείνει για πούλημα; Η Εθνική, η ΔΕΗ, οι ΕΥΔΑΠ/ΕΥΑΘ. Αυτά, χωρίς πελάτες και καταναλωτές δεν έχουν και μεγάλη αξία… Άρα μένουν οι παραλίες, τα βουνά και τα χωράφια. Εμείς που θα πάμε, δεν το ξέρω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου