Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Προπαγανδα (2) -- Συχνότητα αναφορών σε αντίστροφη σχέση με την σπουδαιότητα του προβλήματος


Η εικόνα είναι πρωινή ιστοσελίδα (και μεγαλώνει με κλικ).
Ομολογώ ότι την άνοιξα πρωί πρωί να δω εάν υπήρξε εξέλιξη στο PSI, ή στα δημοσιονομικά μας, ή αυτά της Πορτογαλίας, ή στους ...πολιτικούς αρχηγούς, ή στο χθεσινοβραδινό άρθρο της Guardian, ή στο ΔΝΤ ή την ΕΚΤ ή την FED, ή εάν έγινε τίποτα στο Χορμούζ, ή στην αγορά ακινήτων της Κίνας, ή στην τραπεζική συγχώνευση του αιώνα, ή στην έλλειψη θέρμανσης σε σχολεία... τέτοια ασήμαντα, και τι βλέπω πρώτο τραπέζι πίστα;


Κάτι τύποι, κάπου, ενίσχυσαν την άποψη ότι τα ηφαίστεια επηρεάζουν το κλίμα (ή τον καιρό), κάτι γνωστό από τον καιρό του Benjamin Frankin το 1783 και τεκμηριωμένο δεν ξέρω πόσες άλλες φορές, και πολύ της μόδας την εποχή του Ψυχρού Πολέμου όταν υπήρχε φόβος και "αριστερή" προπαγάνδα ότι οι πυρηνικές εκρήξεις θα προκαλούσαν αντίστοιχο φαινόμενο.    Ακόμα και η "γεωμηχανική" που υπαινίσσεται σαν είδηση, είναι και αυτή της δεκαετίας του '50.  Δεν λέει ψέματα η Ναυτεμπορική, αλήθεια λέει. Επαναλαμβάνει την έκφραση  "κλιματική αλλαγή", κρατάει στο προσκήνιο κάτι ασήμαντο σε σχέση με το τι άλλο γίνεται, αναφέρει κάτι επιστημονοφανές, αλλά κατά βάση αρλούμπα ως προς τον νεωτερισμό ή την σπουδαιότητά του.  Και ελεύθεροι είναι να κάνουν ότι θέλουν, αλλά εάν είναι πληρωμένη διαφήμιση θα έπρεπε να αναφέρεται σαν διαφήμιση, και εάν δεν είναι, έεε τι να πω... Να ζητάτε αμοιβή για ...προπαγάνδα.

Και εν πάσει περιπτώσει, αφού φοβόμαστε το κρύο από τα ηφαίστεια, να μην βάζουμε αιολικά και φωτοβολταϊκά, μπας και ζεσταθούμε, χαχαχάαααχααχα.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ενημέρωση, διαφήμιση, προπαγάνδα είναι έννοιες που έχουν μπλεχτεί τα τελευταία χρόνια. Ειδικά στα έντυπα ΜΜΕ. Κάποτε, όταν ένα κείμενο ήταν δελτίο τύπου (εταιρικό ή από κάποιο συλλογικό φορέα) ξεχώριζε από την δημοσιογραφική ύλη με την ένδειξη «ξένη δημοσίευση» ή με κάποιον άλλο ορατό προσδιορισμό.
Τα τελευταία χρόνια όμως η ενσωμάτωση των δελτίων τύπου στην ύλη των εντύπων γίνεται σχεδόν αυτοματοποιημένα. Τώρα που η ύλη των έντυπων, εφημερίδων κλπ, αναρτάται σε ηλεκτρονική μορφή και στο διαδίκτυο, μπορεί κανείς να δει την πραγματική εικόνα της επανάληψης ορισμένων πανομοιότυπων κειμένων. Είτε αυτά αναφέρονται σε συμπέρασμα μιας εκδήλωσης, είτε αναπαράγουν δελτία τύπου, είτε είναι απλώς προπαγάνδα από κάποιον φορέα ή ακόμα χειρότερα από μια εταιρεία!
Πιστεύω πως μόνο οι δημοσιογράφοι, συντάκτες, διευθυντές εντύπων μπορούν να βάλουν μια τάξη σε αυτό το μπλέξιμο. Μπορούν, αν θέλουν, να διευκρινίζουν πότε η ύλη που προωθούν για δημοσίευση στα ΜΜΕ έχει ελεγχθεί έστω και λίγο και πότε είναι απλά copy paste δελτίων τύπου ή newsletters που έχουν φτάσει ηλεκτρονικά στα γραφεία τους από συγκεκριμένους (και πολλαπλά ευεργετημένους από την τακτική προβολή) φορείς ή επιχειρήσεις.
Το υλικό των blogs – ακόμα τουλάχιστον –νομίζω ότι διέπεται από άλλους κανόνες.