Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018

Το πάντα διαθέσιμο ποσοστό των αιολικών είναι κάτι μεταξύ 4% και 1% της διαφημιζόμενης ισχύος τους


Ένα θεμελιώδες μειονέκτημα των αιολικών είναι ότι δεν συμβάλλουν στην ασφάλεια και επάρκεια της ηλεκτροδότησης. Αυτό σημαίνει ότι με τα αιολικά δεν είσαι ποτέ σίγουρος εάν θα έχεις ρεύμα ή με πόσα αιολικά θα έχεις αρκετό ρεύμα. Ο λόγος είναι απλός: Δεν φυσάει πάντα, το ρεύμα δεν αποθηκεύεται σε ποσότητες δικτύου ή με ανεκτό κόστος και εάν προσπαθήσει κανείς να λύσει το πρόβλημα με περισσότερα αιολικά, δεν ξέρει τι να κάνει το ρεύμα όταν φυσάει. Και ενώ υπάρχουν τεχνικές και "κόλπα" να ενσωματώνονται όλο και περισσότερα αιολικά σε ένα δίκτυο, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη:

"Die tatsächlichen Produktionszahlen belegen, dass die jederzeit verfügbare Windkraftkapazität in Deutschland bei unter einem Prozent der installierten Leistung liegt - τα πραγματικά στοιχεία παραγωγής δείχνουν ότι η πάντα διαθέσιμη δυναμικότητα αιολικής ενέργειας στη Γερμανία είναι λιγότερο από το ένα τοις εκατό της εγκατεστημένης ισχύος".



https://www.handelsblatt.com/unternehmen/energie/energiewende-nur-wenig-windstrom-ist-jederzeit-verfuegbar/23117568.html (το είδα στο http://greeklignite.blogspot.com/2018/10/handelsblatt-1.html)

Η Γερμανία έχει πολλά αιολικά. Ή, για την ακρίβεια, έχει ενσωματώσει πολλά αιολικά στο δίκτυό της. Σε πρώτη ανάγνωση, τα αιολικά φαίνεται να συμβάλλουν με 18,8% στην ηλεκτροδότηση (λέει και το άρθρο). Το αφήγημα αυτό το είδαμε και εδώ, με την ηλεκτροδότηση στην Γερμανία και το αφήγημα για τις ΑΠΕ, που έδειξε πώς καταφέρνουν οι Γερμανοί να ενσωματώνουν πολλά αιολικά (μεταβλητή λειτουργία συμβατικών μονάδων, απορρίψεις σε γείτονες), τι πραγματικά ηλεκτροδοτεί (ο λιγνίτης, ο λιθάνθρακας, τα πυρηνικά, το αέριο και η ...βιομάζα), και ποιες είναι οι συνέπειες των αιολικών (ακριβό ρεύμα για τον καταναλωτή, χαμηλές τιμές για τον παραγωγό και μη μείωση εκπομπών CO2).

Το "1%" είναι μία πρόσθετη και πιο εντυπωσιακή λεπτομέρεια: Πολλά αιολικά που βασικά ...κάθονται. Πολλά πεταμένα λεφτά.

Ο ΑΔΜΗΕ, πολύ ευγενικά και διπλωματικά, έχει πει από το 2013 ότι τα αιολικά μετράνε στο "10%" της ονομαστικής, εγκατεστημένης τους ισχύος, με την προϋπόθεση ότι υπάρχουν μονάδες ταχείας απόκρισης με χαμηλά τεχνικά ελάχιστα (δλδ να πηγαίνουν από 0 σε 100 σε χρόνο dt) για εφεδρείες, και με την πικρή αλήθεια ότι δεν είχαμε (και δεν έχουμε τέτοιες μονάδες). Και το 2017 προσέθεσε ότι έχουμε εξάρτηση από αέριο που δεν έχουμε και, τελικά, από εισαγωγές ρεύματος και εξαγωγές κουτουρού ρεύματος, με διασυνδέσεις που επίσης δεν επαρκούν. Λίγα για τις απόψεις του ΑΔΜΗΕ, εδώ.  Με άλλα λόγια, το 10% είναι περίπου ...ουτοπία.

Πριν τον ΑΔΜΗΕ, η μελέτη της EOn του 2005, είχε πει ότι τα αιολικά μπορούν να υποκαταστήσουν το 4% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος.

Αυτό το 4% υποκατάστασης, δεν είναι ακριβώς το ίδιο, με το 1% της "εγγυημένης, εξασφαλισμένης ισχύος", αλλά οφείλεται στο ίδιο γεγονός:  Δεν φυσάει πάντα (άρα χρειάζονται εφεδρείες) που όμως όταν φυσάει πολύ δεν ,,,σβήνουν (με αποτέλεσμα να είναι προβληματικό το πλεονάζον αιολικό ρεύμα), ή αν μπορούν να σβήσουν, κάποια στιγμή πρέπει να ξανανάψουν (με αποτέλεσμα αυξημένη κατανάλωση καυσίμων λόγω μεταβλητής λειτουργίας.

Η δυνατότητα "εξαγωγής" του προβλήματος αυξάνει το 4% σε 6% ή και παραπάνω, αλλά με αυξημένο κόστος, αφού το πλεονάζον κουτουρού ρεύμα αναγκαστικά εξάγεται σε ...αρνητικές τιμές: Πληρώνουν για να εξάγουν.

Το 1% του άρθρο της Handesblatt (που δεν είναι απλή "δημοσιογραφία" αλλά αναδημοσίευση συμπεράσματος μελέτης) συγκρίνεται με το 2% της Αγγλίας που βασίζεται σε άποψη (μάλλον σοβαρών) τρίτων (και ανέφερα εδώ):


Ο κακομοίρης σχολιαστής του energypress, ο sk, ενοχλήθηκε από αυτό το 2%, τώρα θα ...χαίρεται με το 1%.  Και πιο πολύ από όλα τον ενοχλεί η μη μείωση κατανάλωσης καυσίμων με αιολικά. Ενοχλήθηκε, επειδή η πραγματικότητα, δείχνει ότι όλη του η επαγγελματική υπόσταση είναι ...απάτη.

Έχουμε εγκαταστήσει και επιδοτούμε 2.500 αιολικά μεγαβάτ. Συνολικού κόστους περίπου €4 δις, που αποπληρώνουμε στον λογαριασμό του ρεύματος με επιδότηση περίπου μισό δις ευρώ τον χρόνο. Η συνολική ζήτηση στην Ελλάδα είναι περί τα 6.000 μεγαβάτ. Ο κ. Σταθάκης, σε αξιολύπητο ρόλο πλασιέ της απάτης διαφημίζει κι άλλα αιολικά.

Πόσο μετράνε τα 2.500 αιολικά μεγαβάτ στην επάρκεια ισχύος; Ή, αν προτιμάτε, τι ποσοστό των 2.500 αιολικών μεγαβάτ είναι διαθέσιμο με βεβαιότητα;  Πληρώνουμε 2.500, παίρνουμε, σίγουρα, κάτι μεταξύ 25 και 100. Σαν να αγοράζεις ένα κιλό ψωμί και να είναι ...10 ή 40 γραμμάρια. Κορόϊδα; Ρωτήστε τον Υπουργό Ενέργειας.

Και "πόσα γραμμάρια πραγματικά καύσιμα εξοικονομούν τα αιολικά"; Οι μελέτες λένε "0", μηδέν, zero, null, нуль. Απατεώνες αυτοί, κορόϊδα εμείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: