Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Από την «Πράσινη Ανάπτυξη» στον …Ευρωσκεπτικισμό


Οι Γαλλογερμανοί σκίζονται να αποφύγουν τον …Δ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμείς θα παραμείνουμε στο κουρείο, και εγώ, Κυριακή πρωί, αμπελοφιλοσοφώ.

Η πρώτη μου αντίδραση στον Νόμο Μπιρμπίλη για τις ΑΠΕ (που προφανώς ήταν έτοιμος πριν από τις εκλογές του 2009 – από ποιόν δεν το ξέρω) ήταν: «Tι αρλούμπες είναι αυτές; εθνική προτεραιότητα να σώσουμε τον …Πλανήτη; Και θα σώσουμε τον Πλανήτη γεμίζοντας την Ελλάδα με αιολικά; Και θα πληρώνουμε και 3 ή 10 φορές πάνω το ρεύμα τους; Τρέλα! Απάτη!»

Και τεκμηριώνοντας το παράδοξο και απατηλό του Νόμου για τις ΑΠΕ (και όλων των αρλουμπολόγων που τον στηρίζουν) κατέληξα στα εξής:

Είναι, μάλλον, made in Germany, το παραδέχονται οι ίδιοι.

Υπάρχει με περίτεχνο «Ευρωπαϊκό» περιτύλιγμα τόσο στο «νομικό» όσο και στο προπαγανδιστικό επίπεδο.

Έχει «επιστημονικό» υπόβαθρο, επίσης, μάλλον, made in Germany

Έχει εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες του Δυτικού και αγγλόφωνου κόσμου, όχι πάντα με ευρεία αποδοχή, αλλά πάντα με πίεση από ΜΚΟ και τύπους Greenpeace, WWF, και φαινομενικά άσχετους οργανισμούς υπεράνω υποψίας όπως το …Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή (!) κλπ. Κατά σύμπτωση, κάθε ΜΚΟ, WWF, και Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που έψαξα έχει κάποιο δάχτυλο Γερμανικής χρηματοδότησης, ή βράβευσης, ή αναγνώρισης ή «ενθάρρυνσης» με χορηγίες και ερευνητικά προγράμματα.

Μοιάζει να στηρίζεται από πλέγμα εξαγωγικών Γερμανικών εταιριών και κατά τόπους συμμάχους, είτε αντιπροσώπους, είτε εμπόρους …δικαιωμάτων άνθρακα. Τα δικαιώματα άνθρακα και ο φόρος άνθρακα με ξαναπήγε στην διάσκεψη του Ρίο, και της Κοπεγχάγης και ποιοι πραγματικά κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα που δεν πετυχαίνει η άσκηση (συγγνώμη, η Ζήμενς, και τα πράσινα ζόμπυς της).

Και τα κοιτάω όλα αυτά και λέω «πάει, του την έδωσε του Αρχαιοπτέρυγα, και βλέπει συνωμοσίες», πλην όμως, ενώ είμαι …αναλυτικός και κυνικός του κερατά και εξ επαγγέλματος, εγώ είμαι εγώ, και δεν είμαι, νομίζω, συνωμοσιολόγος, αλλά να που αμφιβάλλω. (Μωρέ δεν αμφιβάλλω, αλλά το «συνωμοσιολόγος» είναι δόκιμος όρος στην άσκηση αυτή, καλλιεργημένος από τους ευρωλάγνους -- ή τα αφεντικά τους).

Έτσι, από Πρασινοσκεπτικιστής, έγινα Πρασινομάχος, και Ευρωσκεπτικιστής, ακραίος. Εεεε… δεν θέλει πολύ.

Αλλά δεν σας κάνει εντύπωση; Δεν υπάρχει Κόμμα Ευρωσκεπτικιστών, ούτε Κόμμα Πρασινομάχων. Και για την αναμφίβολη δύναμη 10 χρόνων Πράσινης προπαγάνδας του Σκάϊ και όλων των κατουρλήδων πράσινων ζόμπυς, ούτε λόγος. Για το κίνητρο να βγάλεις κανένα φράγκο κλέβοντας τον γείτονα με φωτοβολταϊκά στην ταράτσα, επίσης. Το ότι οι αιολικοί έχουν λαδώσει κάθε Δήμαρχο στην επαρχία, επίσης.

Και δεν σας κάνει εντύπωση ότι οι Ευρωσκεπτικιστές δεν έχουν «πολιτική έκφραση» και εύκολα τους βάζεις ταμπέλα «ακροδεξιοί», ή «εθνικόφρονες», ή «κομμουνιστές» ή «αναρχικοί»; Παράδοξα πράγματα… Δεν είμαι ούτε ακροδεξιός, ούτε «κομμουνιστής» (για τα άλλα δύο δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά) και βασικά πιστεύω στο «1 + 1 = 2» και το «μήλο πέφτει κάτω από την μηλιά» και, ναι, είμαι φιλελεύθερος, δηλαδή προτιμώ «ελεύθερες» αποφάσεις», δεν γουστάρω Κεντρικούς Σχεδιασμούς από κονκλάβια τύπων που δεν ξέρω, και θεωρώ ότι οι επιδοτήσεις βλάπτουν εκτός εάν είναι για παιδεία ή κάποιου είδους πρωτογενή παραγωγή.

Πώς λοιπόν έγινα «Ευρωσκεπτικιστής»; Πώς έγινα «αντι-Γερμανός»; (αυτό είναι εύκολο… Με την ανάρτησή μου «οι Ορδές των Ηλιθίων» που όμως έγραψα από …Γερμανική πηγή! Και τα πιο προφανή αντι-Πράσινα επιχειρήματα τα βρίσκω (να ‘ναι καλά και η ThW) σε …Γερμανικές πηγές. Και πώς τα κατάφερε η Γερμανία να έχει πολεμοχαρείς Πράσινους, και αντεργατικούς Κόκκινους, και «περίεργους» Υπουργούς Εξωτερικών ή Υπουργούς Οικονομίας; Θέατρο;

Και πώς, ενώ δεν είμαι ο μόνος που έχει τέτοιες σκέψεις, και έντονες σκέψεις, δεν υπάρχει «κόμμα» που να τα λέει "χύμα"; Και μήπως αυτός είναι ένας λόγος που τα κόμματα δεν έχουν αποδοχή, και πασχίζουν με χίλια ζόρια να συσπειρώνουν;  Δεν τολμάμε ούτε να το σκεφτούμε το ...αδιανόητο;

Την επισήμανση για τους πολεμοχαρείς Πράσινους κλπ, την βρήκα και εδώ (και αλλού, αλλά δεν το θυμάμαι που...). Την κληματαριά από εδώ. Αν θέλετε μια ...Ευρωπαϊκή άποψη για την αντιμετώπιση των ...Ευρωσκεπτικιστών, εδώ. Εξηγεί στα ψιλά γράμματα γιατί όοολα μας τα κόμματα έχουν Ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Part of the Plan, και το ...κεφάλαιο κίνησης, το ραβδί και το καρότο. Καλημέρα.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://www.humansupport.gr/en_icc.php

katalytikos είπε...

Σε μιας τέτοιας έκτασης ¨πράσινης επιχείρησης¨, είναι βέβαιο ότι υπάρχει ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, που λειτουργούσε πολλά χρόνια πριν! Δες από ποιές εταιρείες και¨ιδρύματα¨ ξεκινά η καριέρα των σημερινών στελεχών, που έχουν αναλάβει την υλοποίηση του σχεδίου.

Ανώνυμος είπε...

Ωραίος λαβύρινθος είναι τα θέματα που έχουν αναρτηθεί σε βάθος χρόνου. Αν ξεγελαστεί ο επισκέπτης και ακολουθήσει τις παραπομπές που δίνονται σε κάθε ανάρτηση, χάνει την αίσθηση του χρόνου!

Θα σταθώ μόνο στην απορία για το ρόλο του Μουσείου Γουλανδρή. Ανεξάρτητα από το ρόλο του ίδιου του Μουσείου (δηλαδή του Δ.Σ. του) ή του Δ.Σ. του συλλόγου Φίλων του Μουσείου, ή του Κέντρου Γαίας, ή σε άλλα παρακλάδια που ίσως δεν γνωρίζω, θα θυμίσω τη συμβολή του ΕΚΒΥ στην υπόθεση που με γενικό τίτλο μπορεί να προσδιοριστεί ως Δίκτυο Περιοχών Natura, περιοχές RAMSAR και μερικά άλλα, που αναφέρονται στην ιστοσελίδα του.

Το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΕΚΒΥ) έχει τις ρίζες του στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας του οποίου διετήρησε τις αρχές και το πνεύμα. Ιδρύθηκε, ως παράρτημα του Μουσείου με έδρα τη Θέρμη του Νομού Θεσσαλονίκης, το 1991, με χρηματοδότηση της Ευρωπαικής Ένωσης και του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF), ύστερα από πρόταση του ελληνικού κράτους. Οι εγκαταστάσεις του βρίσκονται εντός του Αγροκτήματος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
http://www.ekby.gr/ekby/el/EKBY_Profile_el.html

Όποιος έχει χρόνο, γνώσεις και όρεξη, σε έναν κατάλογο της βιβλιοθήκης του ΕΚΒΥ, 400 περίπου σελίδων, υπάρχουν τίτλοι συγγραμμάτων αλλά και αναφορές σε συνέδρια και ή επιστημονικές συναντήσεις για το περιβάλλον. Κάποια απ΄αυτά μπορεί να σχετίζονται (άμεσα ή έμμεσα) και με τις ΑΠΕ.
http://www.ekby.gr/ekby/el/EKBY_Library_el.html

Στις βιβλιοθήκες των υπουργείων φοβάμαι ότι δεν υπάρχουν αντίγραφα από όλα αυτά, ούτε καν από εργασίες ή συνέδρια που έχουν χρηματοδοτηθεί από τα ίδια τα υπουργεία ή άλλους κρατικούς φορείς που εποπτεύουν.

Επίσης, μια αναδρομή στην πρόσφατη περιβαλλοντική μας πορεία ενδεχομένως και σκιαγραφεί την εξέλιξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.
http://www.ekke.gr/estia/Cooper/YpePE.htm

archaeopteryx είπε...

ααα... κάπου έχω γράψει για το ΕΚΒΥ...

http://archaeopteryxgr.blogspot.com/2011/01/blog-post_26.html

Ανώνυμος είπε...

Αρχαιοπτέρυγα,

Η αρχή έγινε το 1974 όταν μετά την πτώση της χούντας άπαντες, ακομη και οι δεξιοί, για να καθαρίσουν την συνείδηση τους για την μη αντίσταση στη χούντα, δήλωναν αριστεροί.

Ακόμη και η δεξιά απέκτησε ταμπού κατά της συγκρότησης δεξιάς σκέψης. Δες τι τους λέει ο Γιανναράς για Πασοκοποίηση της ΝΔ.

Με την πτώση του τείχους, κοι αριστεροί, και ειδικά οι Τροτκσιστές, βρήκαν την οικολογία εύκολο μέσο για την υλοποίηση των αποτυχημένων οραμάτων τους.

Με μόνη αρχή ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, βρήκαν τον Δούρειο Ιππο τους και τον αξιολόγησαν τα μέγιστα στην δεκαετία του 1990. Συνέβαλαν βέβαια και οι "πολιτικοποιημένοι" δηλαδή αμόρφωτοι, οικολογικοί συντάκτες τύπου Καμπύλη, Χριστοφυλλίδου, Τράτσα, Καϊτατζή και άλλοι, επεκτείνοντας μιαν ανεξήγητη ασυλία στους οικολογίζοντες.

Μερικοί αντισταθήκαμε. Οταν δημόσια είπαμε ότι η παράδοση του 21% της Ελλάδας στη Νατούρα, δηλαδή εκτός παραγωγής, ούτε σε κατοχή δεν έγίνε, και πολλά άλλα, δεν ίδρωσε το αυτί κανενός.

Διότι ήδη ήταν οι μεν ενήλικες υπό την επίρρεια της αριστερής ιδεολογίας, η δε νεολαία διαβρωμένη από το σχολείο και τα εκεί διδασκόμενα περιβαλλοντικά. Η αρχή "οικολογικό ίσον καλό" είχε κυριεύσει την κοινωνία.

Τώρα η οικολογία αρχίζει και δαγκώνει κώλους δείχνοντας το αληθινό της κόστος και πρόσωπο. Αλλά ευτυχώς το οικονομικό δεν επιτρέπει την υλοποίηση οραμάτων όπως το σώμα οικοκομισάριων. Αλλιώτηκα θα ήμασταν πολύ χειρότερα.

Kaymakchalan

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρον. Δεν το είχα διαβάσει. Eιδικά το τμήμα του κειμένου «Το τζουράσικ παρκ του Αιόλου» (Ελευθεροτυπία, 11/2/2006) που αναφέρεται στα όρια του Καταφυγίου Άγριας Ζωής(που τροποποιήθηκαν περίεργα).

Τα γαϊτανάκι με τα τζουράσικ παρκ μάλλον συνεχίζεται… Η παραπάνω περίπτωση, πιστεύω ότι είναι μία από τις πολλές όπου οι νόμοι γίνονται λάστιχο αν είναι να βοηθηθούν κάποιοι επιχειρηματίες. Για τους ντόπιους - ακόμα και αν έχουν ιδιοκτησίες εντός του ΚΑΖ – (που θεσμοθετήθηκαν έτσι, σε μια μέρα, ως μια γραμμή κειμένου που πέρασε αιφνιδιαστικά σφήνα σε άλλο άσχετο νόμο), κάθε ΚΑΖ θεωρείται ο απόλυτος απαγορευμένος τόπος. Εκεί, οι επιτρεπόμενες ήπιες δραστηριότητες ακόμα και οι ιδιοκτήτες γης, είναι περιορισμένες. Η ερμηνεία αυτής της νομικής θεσμοθέτησης, οι «οδηγίες χρήσεως», εκδόθηκαν με απλή ερμηνευτική εγκύκλιο του Υπουργείου Γεωργίας μετά από 2 χρόνια! Και όταν λέμε για ΚΑΖ, αναφερόμαστε σε 600 περίπου περιοχές πανελλαδικά που καταλαμβάνουν τεράστιες εκτάσεις. Τα περισσότερα ΚΑΖ βρίσκονταν σε περιοχές εκτός του επίσημου ευρωπαϊκού δικτύου Νatura!
Ακόμα και σήμερα, είναι δύσκολο κανείς να βρει χάρτες με τα επίσημα όρια των ΚΑΖ!
Κάποια στιγμή, το ΕΚΒΥ με ανάθεση έργου από το Υπ.Γεωργίας ανέλαβε να δημιουργήσει την έντυπη και ηλεκτρονική βάση χαρτών των ΚΑΖ. Τελικά, ούτε ο έντυπος Άτλαντας (το παραδοτέο έργο δηλαδή)δεν τυπώθηκε. Κάποιοι ηλεκτρονικοί χάρτες που είχαν γίνει-είχαν αναρτηθεί για λίγο – στην ιστοσελίδα του ΕΚΒΥ αλλά είχαν αρκετά λάθη. Όταν οι κυνηγοί τους τα επεσήμαναν οι πληροφορίες αυτές, «κατέβηκαν» μάλλον για διόρθωση των δεδομένων. Έκτοτε, δεν ξαναφάνηκαν. Μετά το θέμα ψιλοξεχάστηκε. Θεωρητικά, επειδή στον κατάλογο των ΚΑΖ προστέθηκαν πολλά νέα ή άλλαξαν όρια κάποια παλιά, το ΥΠ.Περιβάλλοντος ανέθεσε εκ νέου - και πάλι στο ΕΚΒΥ - να δημιουργήσει τους χάρτες για τα ΚΑΖ. Τελικά, το υλικό αυτό έχει παραδοθεί μόνο σε ηλεκτρονική μορφή που έχει προωθηθεί (ενδεχομένως και απευθείας) σε κάποια βάση δεδομένων στης Ε.Ε. Αμφιβάλλω αν ακόμα και τώρα το ΥΠΕΚΑ έχει διαθέσιμους τυπωμένους χάρτες για την ενημέρωση των δασαρχείων.

Πρόσφατα διάβασε για την επικείμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο Καταφύγιο Άγριας Ζωής «ΒΑΡΑΘΙ» Ηγουμενίτσας. Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν (στον τοπικό τύπο έμειναν οι καταγγελίες τους, δεν προχώρησαν σε πιο κεντρικά ΜΜΕ) ότι σε λίγο καιρό θα ξεφυτρώσουν 6 Ανεμογεννήτριες ύψους 80 μέτρων με έλικες 50 μέτρα. Έκτοτε, δεν ξέρω τι αποφασίστηκε για το ΒΑΡΑΘΙ.

Ανώνυμος είπε...

Για τα Καταφύγια Αγριας Ζωής, να επισημάνουμε ότι το υπουργείο Γεωργίας αρνείτο ακόμη και να δεχτεί πρωτοκολλημένες αιτήσεις για έναν κατάλογο, έστω, των ΚΑΖ. Ετσι οποιος βαρυνόταν με κατηγορία που αφορούσε τα ΚΑΖ δεν μπορούσε να αποδείξει ότι ο επίμαχος χώρος ήταν εκτός ορίων ΚΑΖ.

Μετά ήλθε η Μπιρμπίλω και τα "
έβαλε σε τάξη" δηλαδή τα έκανε λάστιχο στον βωμό των ΑΠΕ.

Και που είναι τώρα η κυρία Φυσικός που δήλωνε Περιβαλλοντίστρια και έγινε Οικονομολόγος; Ξέρει κανείς;