Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Συνταγή επιβίωσης για ένα βραχώδες ακρωτήριο μακριά από τις Βρυξέλλες


Είμαστε αυτοί που είμαστε. Δεν είμαστε μια πλούσια χώρα, αλλά κάθε χώρα, που θέλει να είναι χώρα, μπορεί και πρέπει να πατάει στα πόδια της. Για να πατήσουμε στα πόδια μας πρέπει να είμαστε, πάνω από όλα ενωμένοι, και όχι διχασμένοι και διχαζόμενοι από υπαλλήλους τρίτων.

Αρνούμαι να είμαι το επιδοτούμενο ανδράποδο περίεργων που ασχολούνται με το πόσο γάλα θα μας πουλήσουν. Προτιμώ να μην έχω γάλα. Προτιμώ να έχω λιγότερο, ακριβότερο, σπανιότερο, δεν με νοιάζει, γάλα, αλλά όχι να εκβιάζομαι για αυτό. Έλεος... Παράγουμε και εμείς γάλα, εάν ξυπνήσουμε από την αποχαύνωση.

Η "Ευρώπη" μπορεί να είναι μια χαρά για αυτούς που την σχεδίασαν, αλλά, εμάς, απλά μας έχει διαλύσει. Έχει διαλύσει ηθικά, μας έχει στερήσει κάθε έννοια οικονομικής αυτονομίας, κάθε έννοια αξιοπρέπειας και το έκανε με μίζες, παροχές, και "πακέτα" που ροκάνισαν αυτοί που υποστηρίζουν αυτή την απίθανη ανισορροπία.

Η γεωγραφική και ιστορική μας θέση δεν αλλάζει. Η γεωπολιτική μας θέση δεν αλλάζει, ακόμα κι αν είναι μειωμένη σήμερα σε σχέση με άλλες εποχές.

Η συνταγή της επιβίωσης και της ανεξαρτησίας είναι απλή, δεν χρειάζεται δικτατορίες, δεν χρειάζεται θέατρο, χρειάζεται λίγη ειλικρίνεια, λίγο κοινό νου (και την λέω σε ανάποδη σειρά):

1. Κάποιο "κοινωνικό" συμβόλαιο να μην τρελαθεί ο πολύς κόσμος
2. Όχι άλλες αρπαχτές.  Άλλο ελεύθερη αγορά, άλλο αρπαχτές
3. Αγροτική παραγωγή, βιομηχανία, μεταποίηση, τουρισμός, ναυτιλία. Απλά πράγματα
4. Φορολογία της εισαγόμενης κατανάλωσης. Όχι της παραγωγής.
5. Ελεύθερο, διασφαλισμένο, κεφάλαιο -- για να έχουμε κεφάλαιο

Και φυσικά χρειάζεται λίγη ειλικρίνεια, λίγη ομοψυχία και ξεκόλλημα από παλαιολιθικά, δήθεν ιδεολογικά, διλήμματα.  Το ψωμί, κερδίζεται. Η ελευθερία κερδίζεται. Η παιδεία θέλει δασκάλους και μαθητές. Και αυτή κερδίζεται.

Από τα παραπάνω 1 έως 5, τα 2, 3 και 4 δεν μπορούν να γίνουν εντός Ευρωζώνης. Η Ευρωζώνη μας μπερδεύει με το ...Λουξεμβούργο της Ευρωζώνης. Εμείς είμαστε ένα βραχώδες ακρωτήριο με πολλά νησάκια, στην άλλη άκρη.  Αυτό, δεν αλλάζει.

Υπάρχει και εναλλακτική λύση:  Να ψηφίσουμε ότι είμαστε ανίκανοι και ότι θέλουμε να ...μείνουμε Ευρώπη. Ρίξτε μια ματιά στον χάρτη βρε χαϊβάνια... Το "μένουμε Ευρώπη" είναι "στέλνε κι άλλα λεφτά για να περνάω καλά".  Δεν θα το κάνουν και καλά θα κάνουν. Κι αν το κάνουν θα κερδίσουν από αυτό. Αυτοί θα κερδίσουν. Όπως για τα τελευταία 15 χρόνια.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αφησαν απροστατευτη την παραγωγη,πασης φυσεως,σε αντιθεση με τους ιταλους που βρηκαν ημιπαρανομους τροπους να αποκρουσουν την κινεζικη επιθεση.Αυτο και με το γαλα ,εδωσαν σκοπιμα μικροτερα ποσα στις ποσοστωσεις απο το 1974 ,και μεχρι σημερα εχουμε προβλημα σε γαλα,κρεας,δερμα, οστα ,τριφυλλι ,και εισαγουμε σογια ως ζωωτροφη.Αυτα μονο για το γαλα.