Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Την Κική την αγαπώ μα μ' αρέσει κι η Κοκό


Λοιπόν, δεν θα σᾶς ενδιαφέρει, αλλά έχω φαγωθεί να βρω τι θα ψηφίσω. Που σημαίνει στα θέματα που με καίνε ψάχνω να βρω ποιος λέει τι, τι συνέπεια ή κενά έχουν τα επιχειρήματά του, και πού ήταν τόσο καιρό.  Δηλαδή, να μιλάει ο Βενιζέλος για αλλαγή Συντάγματος...  Έλεος...

Όσον αφορά τα ενεργειακά, και πολλά από τα δημοσιονομικά, με καλύπτουν οι θέσεις του Καμμένου. Ο Σαμαράς επίσης έχει πει, και ξαναείπε πρόσφατα, περί ανάγκης για φτηνό ρεύμα, αλλά έχει πολλούς του αιολικού ή του Γερμανικού λόμπυ στο μαγαζί του και τον φοβάμαι. Σίγουρα ακούει την ΕΒΙΚΕΝ, αλλά ο ευρύτερος ΣΕΒ είναι γεμάτος λαμόγια που δεν έχουν πια σχέση με την πραγματική βιομηχανία.

Όσον αφορά την ευρωάρνηση με καλύπτει η Αλέκα, 100%, να' ναι καλά, αν οι εκλογές γινόταν σήμερα το πρωί, που την άκουσα στον ΑΝΤ1, θα την ...ψήφιζα, τόσο μου έχει καθίσει η "Ευρώπη" στο στομάχι. Δεν ξέρω τι λέει η Αλέκα για τα ενεργειακά.  Τον ακούω προσεκτικά και τον Τσίπρα, αλλά τον βλέπω σαν αριστερή εκδοχή της ΝΔ. Φαντάζεται ευρωσοσιαλιστικά κονδύλια για να έχουμε στην Ελλάδα αποδοχές Ευρώπης (όπως ο Σαμαράς ελπίζει στο ΕΣΠΑ για ...ανάπτυξη). Εκδοχές όχι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, προφανώς δεν έμαθαν ούτε το μάθημα του Dr. Φάουστ, ούτε όλη την ευρωεμπειρία από το 1985 και μετά. Και για τα ενεργειακά; Κάθε χωριό να έχει το αιολικό του για δική του κατανάλωση; Με διαθεσιμότητα 22-25%, πολλά πεταμένα λεφτά για να μην έχουν ρεύμα... Αν είναι να μην έχουμε ρεύμα, ας γλυτώσουμε τα €2 εκατ. ανά εγκατεστημένο αιολικό μεγαβάτ.

2-3 μού είπαν για τον Μάνο. Μετά 20 χρόνια έχω αναθεωρήσει τις απόψεις μου περί ιδιωτικοποιήσεων... Η "απελευθέρωση" της ΔΕΗ είναι μια μεγάλη απάτη, και εάν κανείς βλέπει αναπτυξιακή λύση στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ ή της ΕΥΑΘ, να πάει στον ψυχίατρο (ή σε εταιρία εμφιαλωμένων νερών).  Όχι ευχαριστώ.

Τους ακούω λοιπόν όλους, προσεκτικά.  Λεφτά (τρίτων) δεν υπάρχουν. Γιατί, μην ξεχνάμε, ακόμα κι αν είστε Ευρωπαϊστής του σκοτωμού, δεν θα πάρουν καλά ευρώ να μας δώσουν για να περνάμε εμείς καλά, και εάν τα ευρώ γίνουν μαρουλόφυλλα, τι ευρώ, τι δραχμή...  Αν γυρίζαμε σε δραχμή, δεν θα χρειαζόταν να χτίζουμε και στρατόπεδα συγκεντρώσεως μεταναστών, θα έφευγαν από μόνοι τους.

Και φαντάσου, εάν μετά από τόσο ψάξιμο, ξαναβάλουν τον Παπαδήμο... Και χωρίς πλάκα, σκέφτομαι σοβαρά την Αλέκα... Οπαδός του Milton Friedman ψηφίζει ΚΚΕ για να ξεφορτωθεί τα αιολικά... Χμμ...

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Archaeopteryx,
Το βρήκα στο facebook φίλου και στο στέλνω. Υποψήφιοι που δεν έχουν clue για το ενεργειακό ας πάνε στη παιδική χαρά, όχι στη Βουλή.

Ιδού τρία μικρά παραδείγματα για το πως λειτούργησε η μεταβολή στις δαπάνες υδρογονανθράκων τη τελευταία δεκαετία.

Α. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες βενζίνης

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για βενζίνη 671 εκατομμύρια ευρώ.


Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, η ίδια ποσότητα βενζίνης κόστιζε 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ

Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα βενζίνης = 6 δις ευρώ

Β. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες πετρελαίου θέρμανσης

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για πετρέλαιο θέρμανσης 742 εκατομμύρια ευρώ.

Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, περίπου η ίδια ποσότητα πετρελαίου θέρμανσης κόστιζε 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ
.
Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα πετρελαίου θέρμανσης = 5,3 δις ευρώ

C. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες φυσικού αερίου

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για φυσικό αέριο 742 εκατομμύρια ευρώ.

Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, περίπου η ίδια ποσότητα πετρελαίου θέρμανσης κόστιζε 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ

Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα φυσικού αερίου = 1,2 δις ευρώ

Επομένως, η διαφορά δεκαετίας στις δαπάνες της Ελληνικής Οικονομίας για αυτές τις 3 μορφές υδρογονανθράκων (βενζίνη, πετρέλαιο, αέριο) είναι:

6 + 5,3 + 1,2 = 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ

Αυτά τα 12,5 δις ευρώ μπορούν να θεωρηθεί ότι αφαιρέθηκε από τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών και επιχειρήσεων (disposable income).

Με άλλα λόγια το 2011 νοικοκυριά και επιχειρήσεις βρέθηκαν με 12,5 δις λιγότερη ρευστότητα για αγορές αγαθών και υπηρεσιών σε σχέση με μια δεκαετία νωρίτερα (από τις αυξημένες δαπάνες για υδρογονάνθρακες και μόνο).

Κάθε χρόνο και για πάνω από 10 χρόνια, η αύξηση στις διεθνείς τιμές των υδρογονανθράκων αφαιρεί συστηματικά και αδιαλείπτως διαθέσιμο εισόδημα από νοικοκυριά και επιχειρήσεις με τρόπο που ισοδυναμεί με μια στραγγαλιστική, παρατεταμένη και συνεχόμενη αύξηση φορολογίας.

Αξίζει να προσθέσουμε σ' αυτή τη μεταβολή και τις δαπάνες για την αγορά του αργού πετρελαίου η οποία συνεισφέρει άμεσα στο πρωτογενές έλλειμμα και ισοδυναμεί με εξαγωγή συναλλάγματος η οποία σε ετήσια βάση μετεβλήθη από περίπου 1,5 δις σε 12 δις ευρώ.

Συμπερασματικά, τα παραδείγματα καταδεικνύουν το πως ceteris paribus τα αποτελέσματα της παρατεταμένης και άνευ προηγουμένου εκτόξευσης των τιμών των υδρογονανθράκων κατά την προηγούμενη δεκαετία (και ειδικά μετά το 2005 - έτος ακμής της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου) παρήγαγαν ελλείμματα και διαμόρφωσαν ένα ομιχλώδες οικονομικό περιβάλλον όπου οι Ελληνικές κυβερνήσεις αδυνατούσαν να χαράξουν νέα πορεία και παραιτούνταν σε αυξανόμενο δανεισμό, αντιφατικές και αντιθετικές κινήσεις πολιτικής και τελικά αδυναμία, σύγχυση, και παραίτηση.

Ανώνυμος είπε...

Archaeopteryx,
Το βρήκα στο facebook φίλου και στο στέλνω. Υποψήφιοι που δεν έχουν clue για το ενεργειακό ας πάνε στη παιδική χαρά, όχι στη Βουλή.

Ιδού τρία μικρά παραδείγματα για το πως λειτούργησε η μεταβολή στις δαπάνες υδρογονανθράκων τη τελευταία δεκαετία.

Α. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες βενζίνης

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για βενζίνη 671 εκατομμύρια ευρώ.


Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, η ίδια ποσότητα βενζίνης κόστιζε 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ

Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα βενζίνης = 6 δις ευρώ

Β. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες πετρελαίου θέρμανσης

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για πετρέλαιο θέρμανσης 742 εκατομμύρια ευρώ.

Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, περίπου η ίδια ποσότητα πετρελαίου θέρμανσης κόστιζε 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ
.
Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα πετρελαίου θέρμανσης = 5,3 δις ευρώ

C. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες φυσικού αερίου

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για φυσικό αέριο 742 εκατομμύρια ευρώ.

Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, περίπου η ίδια ποσότητα πετρελαίου θέρμανσης κόστιζε 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ

Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα φυσικού αερίου = 1,2 δις ευρώ

Επομένως, η διαφορά δεκαετίας στις δαπάνες της Ελληνικής Οικονομίας για αυτές τις 3 μορφές υδρογονανθράκων (βενζίνη, πετρέλαιο, αέριο) είναι:

6 + 5,3 + 1,2 = 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ

Αυτά τα 12,5 δις ευρώ μπορούν να θεωρηθεί ότι αφαιρέθηκε από τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών και επιχειρήσεων (disposable income).

Με άλλα λόγια το 2011 νοικοκυριά και επιχειρήσεις βρέθηκαν με 12,5 δις λιγότερη ρευστότητα για αγορές αγαθών και υπηρεσιών σε σχέση με μια δεκαετία νωρίτερα (από τις αυξημένες δαπάνες για υδρογονάνθρακες και μόνο).

Κάθε χρόνο και για πάνω από 10 χρόνια, η αύξηση στις διεθνείς τιμές των υδρογονανθράκων αφαιρεί συστηματικά και αδιαλείπτως διαθέσιμο εισόδημα από νοικοκυριά και επιχειρήσεις με τρόπο που ισοδυναμεί με μια στραγγαλιστική, παρατεταμένη και συνεχόμενη αύξηση φορολογίας.

Αξίζει να προσθέσουμε σ' αυτή τη μεταβολή και τις δαπάνες για την αγορά του αργού πετρελαίου η οποία συνεισφέρει άμεσα στο πρωτογενές έλλειμμα και ισοδυναμεί με εξαγωγή συναλλάγματος η οποία σε ετήσια βάση μετεβλήθη από περίπου 1,5 δις σε 12 δις ευρώ.

Συμπερασματικά, τα παραδείγματα καταδεικνύουν το πως ceteris paribus τα αποτελέσματα της παρατεταμένης και άνευ προηγουμένου εκτόξευσης των τιμών των υδρογονανθράκων κατά την προηγούμενη δεκαετία (και ειδικά μετά το 2005 - έτος ακμής της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου) παρήγαγαν ελλείμματα και διαμόρφωσαν ένα ομιχλώδες οικονομικό περιβάλλον όπου οι Ελληνικές κυβερνήσεις αδυνατούσαν να χαράξουν νέα πορεία και παραιτούνταν σε αυξανόμενο δανεισμό, αντιφατικές και αντιθετικές κινήσεις πολιτικής και τελικά αδυναμία, σύγχυση, και παραίτηση.

Ανώνυμος είπε...

Archaeopteryx,
Το βρήκα στο facebook φίλου και στο στέλνω. Υποψήφιοι που δεν έχουν clue για το ενεργειακό ας πάνε στη παιδική χαρά, όχι στη Βουλή.

Ιδού τρία μικρά παραδείγματα για το πως λειτούργησε η μεταβολή στις δαπάνες υδρογονανθράκων τη τελευταία δεκαετία.

Α. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες βενζίνης

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για βενζίνη 671 εκατομμύρια ευρώ.


Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, η ίδια ποσότητα βενζίνης κόστιζε 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ

Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα βενζίνης = 6 δις ευρώ

Β. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες πετρελαίου θέρμανσης

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για πετρέλαιο θέρμανσης 742 εκατομμύρια ευρώ.

Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, περίπου η ίδια ποσότητα πετρελαίου θέρμανσης κόστιζε 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ
.
Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα πετρελαίου θέρμανσης = 5,3 δις ευρώ

C. Μεταβολή δεκαετίας στις δαπάνες φυσικού αερίου

Το 2000, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξόδεψαν συνολικά για φυσικό αέριο 742 εκατομμύρια ευρώ.

Το 2011, δέκα χρόνια αργότερα, περίπου η ίδια ποσότητα πετρελαίου θέρμανσης κόστιζε 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ

Άρα, διαφορά δεκαετίας στα ετήσια έξοδα φυσικού αερίου = 1,2 δις ευρώ

Επομένως, η διαφορά δεκαετίας στις δαπάνες της Ελληνικής Οικονομίας για αυτές τις 3 μορφές υδρογονανθράκων (βενζίνη, πετρέλαιο, αέριο) είναι:

6 + 5,3 + 1,2 = 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ

Αυτά τα 12,5 δις ευρώ μπορούν να θεωρηθεί ότι αφαιρέθηκε από τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών και επιχειρήσεων (disposable income).

Με άλλα λόγια το 2011 νοικοκυριά και επιχειρήσεις βρέθηκαν με 12,5 δις λιγότερη ρευστότητα για αγορές αγαθών και υπηρεσιών σε σχέση με μια δεκαετία νωρίτερα (από τις αυξημένες δαπάνες για υδρογονάνθρακες και μόνο).

Κάθε χρόνο και για πάνω από 10 χρόνια, η αύξηση στις διεθνείς τιμές των υδρογονανθράκων αφαιρεί συστηματικά και αδιαλείπτως διαθέσιμο εισόδημα από νοικοκυριά και επιχειρήσεις με τρόπο που ισοδυναμεί με μια στραγγαλιστική, παρατεταμένη και συνεχόμενη αύξηση φορολογίας.

Αξίζει να προσθέσουμε σ' αυτή τη μεταβολή και τις δαπάνες για την αγορά του αργού πετρελαίου η οποία συνεισφέρει άμεσα στο πρωτογενές έλλειμμα και ισοδυναμεί με εξαγωγή συναλλάγματος η οποία σε ετήσια βάση μετεβλήθη από περίπου 1,5 δις σε 12 δις ευρώ.

Συμπερασματικά, τα παραδείγματα καταδεικνύουν το πως ceteris paribus τα αποτελέσματα της παρατεταμένης και άνευ προηγουμένου εκτόξευσης των τιμών των υδρογονανθράκων κατά την προηγούμενη δεκαετία (και ειδικά μετά το 2005 - έτος ακμής της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου) παρήγαγαν ελλείμματα και διαμόρφωσαν ένα ομιχλώδες οικονομικό περιβάλλον όπου οι Ελληνικές κυβερνήσεις αδυνατούσαν να χαράξουν νέα πορεία και παραιτούνταν σε αυξανόμενο δανεισμό, αντιφατικές και αντιθετικές κινήσεις πολιτικής και τελικά αδυναμία, σύγχυση, και παραίτηση.

spiral architect είπε...

Welcome to the club αρχαιοπτέρυγα!
Ο θεός, ο Αλλάχ και ο θείος Κάρολος να βάλουν το χέρι τους.
(διαλέγετε και παίρνετε)

Δύσκολα τα πράματα αυτή τη φορά: οι μάσκες έπεσαν, υποσχέσεις δεν υπάρχουν, οι φυσικοί πόροι θα ιδιοποιηθούν προς όφελος λίγων (ποιος θα πληρώνει τα τέλη δεν ξέρω) και το σύστημα μέσω των μίντια βγάζει από το κάδρο όλους όσους νομοθέτησαν τις βρωμοδουλειές της τελευταίας διετίας.

- Που είναι η Μπιρμπίλη;
- Που είναι ο Παπάκ;
- Που είναι ο Loverboy;
- Ο ΓΑΠ;

Τους βλέπεις πια στην TV;
Αντίθετα προβάλλονται άλλα. Συχαίνομαι να τα αναφέρω.

Όσοι πιστεύουν στην γραμμική εξέλιξη της ιστορίας ας το ξανασκεφτούν. Η ιστορία ξαναγυρίζει και μας βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα: Βερολίνο 1928: Χίτλερ, ένας "κλόουν" που τον αποθεώνουν τα πλήθη Μια αναφορά του Ντιέγκο Ριβέρα κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο του 1928 και τη "έμμεση γνωριμία" του με τον Χίτλερ.
(την ταινία "Frida"φαντάζομαι ότι την έχεις δει ...)

spiral architect είπε...

Ρίξτα αγόρι μου, ρίξτα!

Ανώνυμος είπε...

Παρόμοια διλήμματα έχω κι εγώ. Τα ενεργειακά είναι μία μόνο παράμετρος, αλλά κρίσιμη, διότι δείχνει το βαθμό εντιμότητας των υποψηφίων. Όμως δεν είναι η βασική παράμετρος. Σκοπός μας είναι η διάλυση αυτού του άθλιου κράτους και η δημιουργία ενός καινούργιου από τις στάχτες του. Οι εκλογές της 6ης Μαϊου είναι και πρέπει να είναι η αρχή αυτής της διεργασίας. Συνεπώς:

- ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αποκλείονται, διότι ΕΙΝΑΙ αυτό το κράτος.

- ΚΚΕ αποκλείεται, διότι είναι καθεστωτικό κόμμα και αποδείχθηκε από την αμηχανία της Αλέκας όταν την ρώτησαν "τι θα κάνετε αν κυβέρνησετε". Να ξέρεις ότι θα μείνει στην Ε.Ε., άσχετα που λέει ότι θα φύγει.

- Ο μικρός Αλέξης φαίνεται καλύτερος από τους υπόλοιπους αριστερούς, αλλά έχει κόλλημα με τους λαθρομετανάστες.

- Ο Καμμένος καλά τα λέει, αλλά δεν εννοεί όσα λέει. Παρόλα αυτά, παραμένει μια καλή επιλογή για να βλαφθεί η ΝΔ, για να επιτευχθεί δηλαδή ο στρατηγικός στόχος που είπαμε παραπάνω.

- Η Κατσέλη κι αυτή καλά τα λέει, αλλά είναι σαρξ εκ της σαρκός του καρκίνου του ΠΑΣΟΚ και, αν πάει καλά, υπάρχει κίνδυνος να επιβιώσει το ΠΑΣΟΚ στη συνείδηση του κόσμου και να κάνει μεταστάσεις.

- Η Χρυσή Αυγή είναι μαχαιροβγάλτες και πράκτορες του διεθνούς σιωνισμού: υπάρχουν για να προσποιούνται οι σιωνιστές "απειλή". Αν είναι δυνατόν να επιβιώνουν φιλοχιτλερικές απόψεις στην Ελλάδα. Βγήκαν από το περιθώριο χάρη στην άθλια πολιτική των καθεστωτικών κομμάτων. Η ενίσχυσή της όμως θα βλάψει τον καθεστωτισμό των υπολοίπων πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Ίσως λοιπόν να είναι καλύτερα Χ.Α. παρά Καμμένος.

- Ο Μάνος δεν είναι επιλογή, διότι πρόκειται για άθλιο καθεστωτικό υποκείμενο, από αυτούς που έθρεψαν και τάισαν το σύστημα της διαπλοκής. Άσε για τη συμμαχία με τον Βαλιαννάτο...

Αυτά από εμένα. Εγώ παίζω μεταξύ Καμμένου και Χ.Α., ίσως τελικά το ρίξω Χ.Α. μόνο και μόνο για να γελάσουμε. Δεν τους αξίζει τίποτε λιγότερο.

archaeopteryx είπε...

Παραδόξως, χτες μου έλεγε "σοβαρός" τις, τα ίδια για το ΚΚΕ. Μου είπε "αν θες να κάνεις ζημιά στο σύστημα ψήφισε Τσίπρα". Χμμμ... Η ζημιά στο σύστημα δεν είναι αυτοσκοπός για μένα, και εάν ψήφιζα για να στείλω μήνυμα, θα προτιμούσα ΚΚΕ από ΧΑ.

ο Σαμαράς προσπαθεί, αλλά αν κατάφερε κάτι η διετία Πασόκ, ήταν να διασπάσει την ΝΔ σε τουλάχιστον 3 κομμάτια, και με τον Μάνο, 4.

Περίεργες εκλογές... Τίθεται και θέμα του τι γίνεται στην Ευρώπη. Αλλιώς ψηφίζεις αν ξέρεις ότι διαλύεται, και αλλιώς εάν ξέρεις ότι δεν διαλύεται. Τελικά τα γεγονότα σε Γαλλία και Ολλανδία είναι πολύ πιο σημαντικά από το τι θα ψηφίσουμε εμείς.

Ανώνυμος είπε...

Δεν συμφωνώ για Γαλλία και Ολλανδία, είναι πιο σημαντικό το τι θα ψηφίσουμε εμείς. Το πείραμα που γίνεται εδώ αφορά τις δομές της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Πρέπει να πούμε όχι. Οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί είναι πολύ πιο ελεγχόμενοι, "δομικά", ως λαοί και ως κράτος, από εμάς. Πρέπει λοιπόν να αποτύχει το πείραμα στην Ελλάδα. Ο Ολάντ θα ελεγχθεί από τους Γερμανούς, αργά ή γρήγορα, άλλο αν φαντασιώνονται οι δυνάμεις του δολαρίου ότι με τον Ολάντα θα βάλουν χέρι στη Μέρκελ. Δουλειά εβδομάδων θα είναι για τους Γερμανούς να τον φέρουν στα νερά τους.

Οι Ολλανδοί είναι ακόμη ένα χτύπημα προς τη Γερμανία, να χάσει έναν σύμμαχο για να λυγίσει πιο εύκολα και να δεχτεί "ευρωομόλογα", που είναι το μεγάλο στοίχημα του δολαρίου. Αλλά τζάμπα χάνουν το χρόνο τους με τέτοιες μεθοδεύσεις. Για να αλλάξει η γερμανική πολιτική, πρέπει να αλλάξει η γερμανική κυβέρνηση. Να μπει κάποιος ελεγχόμενος σαν τον Σρέντερ. Αλλά αυτός τώρα παίζει με τους Ρώσους (πολλά τα λεφτά) και δεν μπορούν να ξαναρισκάρουν οι Αμερικανοί να τον εμπιστευτούν.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητε ,
Αρχαιοπτερυγα ,
επειδη με λενε και Κικη και Κοκο
θα σε παρακαλουσα, να διαλεξεις εμενα.
σου στελνω μειλ.